Η παιδεία στη Ματσούκα

Όπως καταλαβαίνει κανείς  η παιδεία δεν ήτο προηγμένη στην περιφέρεια.
Στην εποχή του παππού μου και παλαιότερα δηλ. μέχρι του 1820-40 τα μόνα σχολεία ήσαν τα μοναστήρια, όπου πολύ λιγοστοί μάθαιναν γραφήν και ανάγνωσιν. Αυτοί γίνονταν παπάδες, αυτοσχέδιοι ψαλτάδες, οι γραμματικοί του χωριού. Στην εποχή του πατέρα μου, στα 1840-70 περίπου υπήρχε σε κάθε χωριό σχολείο με γραμματοδιδάσκαλον, όπου μάθαιναν γραφήν και ανάγνωσιν σχεδόν όλα τα αγόρια, διότι στην εποχή μου ελάχιστοι ήσαν οι αναλφάβητοι άνδρες, αλλά δεν υπήρχε σχεδόν καμμία γυναίκα να γνωρίζει γραφήν και ανάγνωσιν. Μόνο επί των ημερών μου είχαμε στο σχολειό μας ανάμεσα σε 60-70 μαθητές, και 3 κορίτσια, τα οποία απεχώρησαν από την Β' τάξιν του Δημοτικού. Φυσικά το ίδιο πάνω - κάτω γινόταν και στα άλλα χωριά της Περιφερείας.

Ματσούκα

Επί της εποχής όμως της δικής μου μαθητικής εποχής, ήρχισε και στην παιδεία, μία πρόοδος αξιομνημόνευτος. Σε κάθε χωριό και στο μικρότερο υπήρχε Δημοτικό σχολείο συνήθως με 5 τάξεις, όπου διδάσκονταν και Ιστορία και Πατριδογραφία και Γεωγραφία και Αριθμητική των 4 πράξεων και δεκαδικά και κλασματικά, ειδική και στοιχειώδης Γυμναστική. Σε αρκετά δε χωριά, όπως στην Διβερά, στην Δανείαχα, Γαλλίανα, Καπή-κιοϊ λειτουργούσαν και κεντρικά ή αστικά σχολεία, που ισοδυναμούσαν με σχολειαρχεία (ημιγυμνάσια) όπου η μόρφωσις γίνονταν πληρέστερη και αρτιώτερη. Δυστυχώς την πρόοδο αυτήν την ανέκοψε η αναταραχή του Α' παγκοσμίου πολέμου και έσβησε για πάντα η ανταλλαγή του χριστιανικού πολιτισμού.

Περικλής  Τριανταφυλλίδης
Εκπαιδευτικός

Σ.Σ. Προσπαθήσαμε να μην κάνουμε επεμβάσεις στο αρχικό κείμενο , αφού πρόκειται για ένα είδος απομνημονευμάτων, τα οποία δεν μεταβάλλονται "επ' ουδενί λόγω"