Οι αρκετά επιπόλαιοι λένε πολύ εύκολα ότι όλα τελειώνουν μια μέρα. Κι όμως, τίποτε δεν τελειώνει ποτέ. Όλα βρίσκονται σε μια αέναη διαρκή κίνηση και διαρκή αλλαγή. Είναι αυτό που έμαθε στους ανθρώπους ο αρχαίος φιλόσοφος Ηράκλειτος, με εκείνο το λόγο του που λέει «Τα πάντα ρει», δηλαδή τα πάντα βρίσκονται σε αέναη κίνηση, ακόμη και οι πέτρες, όχι μόνον μέσα στον χώρο, αλλά και στο εσωτερικό τους.
Ένας από αυτούς τους αρκετά επιπόλαιους είπε στον γράφοντα ότι από τη στιγμή που βγήκε ο Γιώργος Σεφέρης με τα «Άνθη της πέτρας...», σταμάτησαν όλα, κανείς δεν πρέπει πλέον να γράφει στίχους. Πολύ σύντομα, το ίδιο πρόσωπο, γνωρίζοντας την ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη, μέσα από τη μελοποίησή της, πάντα, από τον Μίκη Θεοδωράκη, αποφάνθηκε ότι μετά τα «Αετόμορφα ψηλά βουνά ...», τι να γράψεις εσύ και τι κάποιος άλλος, ο οποιοσδήποτε;
Πόντιος όντας και εκείνος και από τους δύο γονείς, όταν πήρε στα χέρια του την «Καμπάνα» του Φίλωνα Κτενίδη, της έριξε μια ματιά, χωρίς να διαβάσει κάποιον στίχο ολόκληρο, και την έδωσε πίσω με την υποτιμητική έκφραση: «Αηδίες!...».
Οι απορρίπτοντες με ελαφριά καρδιά και επιπολαιότητα νου τα έργα των άλλων, δεν γνωρίζουν ή ξεχνούν ότι μετά τον Όμηρο, που «έγραψε» τα αθάνατα έπη «Ιλιάδα» και «Οδύσσεια», εκατομμύρια άνθρωποι έγραψαν, επίσης αθάνατα έργα και, όσο υπάρχουν άνθρωποι, θα συνεχίσουν να γράφουν αθάνατα έργα.
Για να σταθούμε μόνον στους Πόντιους λογοτέχνες, θυμίζουμε τα έργα τους, όπως είναι όσα έγραψαν οι: Γεώργιος Κωστοπράβ, Γιώργος Κ. Φωτιάδης, Γιάγκος Κανονίδης, Γιάγκος Φωτιάδης, Φίλων Κτενίδης, Νίκος Καπετανίδης, Γιώργος Ζερζελίδης, Στάθης Χριστοφορίδης, Ηλίας Τσιρκινίδης, Λευτέρης Ελευθεριάδης, Παντελής Μελανοφρύδης, Χρήστος Σαμουηλίδης, Ερμής Μουρατίδης (θεατρικά), Βέρα Αντωνιάδου, Στάθης Ευσταθιάδης, Φόρης Παροτίδης, Κώστας Διαμαντίδης, που έγραψαν έργα αθάνατα και που αυτά απαθανάτισαν την ποντιακή διάλεκτο, εκτός από τον Κωστοπράβ, που έγραψε στη διάλεκτο των Ελλήνων της Κριμαίας, και δυο τρεις άλλους που έγραψαν στη νεοελληνική.
Πάνος Καϊσίδης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας
Ένας από αυτούς τους αρκετά επιπόλαιους είπε στον γράφοντα ότι από τη στιγμή που βγήκε ο Γιώργος Σεφέρης με τα «Άνθη της πέτρας...», σταμάτησαν όλα, κανείς δεν πρέπει πλέον να γράφει στίχους. Πολύ σύντομα, το ίδιο πρόσωπο, γνωρίζοντας την ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη, μέσα από τη μελοποίησή της, πάντα, από τον Μίκη Θεοδωράκη, αποφάνθηκε ότι μετά τα «Αετόμορφα ψηλά βουνά ...», τι να γράψεις εσύ και τι κάποιος άλλος, ο οποιοσδήποτε;
Πόντιος όντας και εκείνος και από τους δύο γονείς, όταν πήρε στα χέρια του την «Καμπάνα» του Φίλωνα Κτενίδη, της έριξε μια ματιά, χωρίς να διαβάσει κάποιον στίχο ολόκληρο, και την έδωσε πίσω με την υποτιμητική έκφραση: «Αηδίες!...».
Οι απορρίπτοντες με ελαφριά καρδιά και επιπολαιότητα νου τα έργα των άλλων, δεν γνωρίζουν ή ξεχνούν ότι μετά τον Όμηρο, που «έγραψε» τα αθάνατα έπη «Ιλιάδα» και «Οδύσσεια», εκατομμύρια άνθρωποι έγραψαν, επίσης αθάνατα έργα και, όσο υπάρχουν άνθρωποι, θα συνεχίσουν να γράφουν αθάνατα έργα.
Για να σταθούμε μόνον στους Πόντιους λογοτέχνες, θυμίζουμε τα έργα τους, όπως είναι όσα έγραψαν οι: Γεώργιος Κωστοπράβ, Γιώργος Κ. Φωτιάδης, Γιάγκος Κανονίδης, Γιάγκος Φωτιάδης, Φίλων Κτενίδης, Νίκος Καπετανίδης, Γιώργος Ζερζελίδης, Στάθης Χριστοφορίδης, Ηλίας Τσιρκινίδης, Λευτέρης Ελευθεριάδης, Παντελής Μελανοφρύδης, Χρήστος Σαμουηλίδης, Ερμής Μουρατίδης (θεατρικά), Βέρα Αντωνιάδου, Στάθης Ευσταθιάδης, Φόρης Παροτίδης, Κώστας Διαμαντίδης, που έγραψαν έργα αθάνατα και που αυτά απαθανάτισαν την ποντιακή διάλεκτο, εκτός από τον Κωστοπράβ, που έγραψε στη διάλεκτο των Ελλήνων της Κριμαίας, και δυο τρεις άλλους που έγραψαν στη νεοελληνική.
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας
c 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου