«Την εποχή που βασίλευε ο Αζίζ (1861—1876) στην Οθωμανική Αυτοκρατορία διδόταν πολύ μεγάλη ελευθερία σε κάθε κίνηση εκπολιτιστική που προερχόταν από την Ελλάδα και από το Ελληνικό στοιχείο....Η Κωνσταντινούπολη έγινε τότε μεγάλο κέντρο εκπολιτιστικό του Ελληνικού στοιχείου.
Πολλά σχολεία χτίζονταν σε όλες τις επαρχίες και τα ελληνικά γράμματα διαδίδονταν με την προστασία της Αυτοκρατορικής κυβέρνησης. Τότε και η ελληνική εφημερίδα «Νεολόγος» εκήρυττεν ως Μεγάλην Ιδέαν του Ελληνικού έθνους την διάδοση των ελληνικών γραμμάτων και του ελληνικού πνευματικού βίου και πολιτισμού στο οθωμανικό κράτος και σ’ όλη την ανατολή.
Αυτά εύρισκαν απήχηση στην συνείδηση του ελληνικού λαού της Ελλάδος και της ελληνικής κυβέρνησης, και ο Σουλτάν Αζίζ πανηγυρικώς κοσμούσε το στήθος του με το παράσημο του ελληνικού μεγαλόσταυρου.
Οικονομικώς δε η Τουρκία γινόταν κράτος Ελληνικό, αφού όλη η οικονομική ζωή και πολλά δημόσια έργα γίνονταν από τους Έλληνας και με ελληνικά κεφάλαια. Πολλοί Έλληνες και ξένοι αμερόληπτοι κριταί κατέκριναν την επιθετική πολιτική της Ελλάδος εναντίον της Τουρκίας, γιατί φρονούσαν ότι η ελληνοποίηση του μεγάλου Οθωμανικού κράτους ήταν απλούν ζήτημα χρόνου, που θα πραγματοποιόταν με τα Ελληνικά γράμματα, με την ελληνική εμπορία και βιομηχανία και με κάθε άλλη πνευματική καί ηθική ροπή του ελληνισμού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου