Ο παγκοσμίου φήμης Έλληνας σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου Ελία
Καζάν γεννήθηκε τον Σεπτέμβρη του 1909 στην Καισάρεια της Καππαδοκίας και πέθανε στις 28 Σεπτέμβρη του 2003 στη Νέα Υόρκη.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Ηλίας Καζαντζόγλου. Ήταν ο σκηνοθέτης που ανέδειξε τον Μάρλον Μπράντο και τον Γουόρεν Μπίτι. Συνέβαλε στην καθιέρωση της προσέγγισης του ηθοποιού με βάση τη μέθοδο, που είχε αναπτύξει ο Ρώσος θεατράνθρωπος Κωνσταντίν Στανισλάβσκι. Ο Καζάν οδήγησε 21 ηθοποιούς στις υποψηφιότητες του βραβείου όσκαρ. Ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός στο θέατρο Group Theatre όπου παρέμεινε στη περίοδο 1932-1939. Το 1942 μεταπήδησε στη σκηνοθεσία παρουσιάζοντας τη πρώτη του παράσταση «Με τα δόντια» του Θόρντον Γουάιλντερ. Έκτοτε άρχισε να ανεβάζει με αυξανόμενη επιτυχία έργα διάσημων Αμερικανών συγγραφέων.
Το 1945 άρχισε να «γυρίζει» ταινίες όπου και έγινε διάσημος στο Μπροντγουέι, σκηνοθετώντας, ανάμεσα σε άλλα, τα έργα «Ένα δένδρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν» (1945), «Το μεγάλο κατηγορώ» (1946), «Συμφωνία Κυρίων» (1947), «Λεωφορείον ο πόθος» (1951), «Βίβα Ζαπάτα» (1952), «Το λιμάνι της αγωνίας» (1954), «Ένα πρόσωπο στο πλήθος» (1957), «Άγριο ποτάμι» (1960), «Ο θάνατος του εμποράκου», "Ανατολικά της Εδέμ",το «Αμέρικα, Αμέρικα» και «Λυσσασμένη Γάτα».
Τιμήθηκε με δύο βραβεία «όσκαρ σκηνοθεσίας για τα έργα Συμφωνία Κυρίων και Το Λιμάνι της Αγωνίας, ενώ ήταν τρεις φορές υποψήφιος για τα έργα Λεωφορείον ο πόθος, Ανατολικά της Εδέμ και Αμέρικα, Αμέρικα, αντίστοιχα. Το 1999 η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου του απένειμε τιμητικό οσκαρ για το σύνολο του έργου του. Ο Ηλίας Καζάν μαζί με τον Λη Στράνσμπεργκ ίδρυσαν τη περίφημη δραματική Σχολή Actor’s Studio.
Η μαύρη σελίδα στην καριέρα του ήταν η συνεργασία του το 1952 με την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων, κατά την οποία κατέδωσε συναδέλφους του ως κομμουνιστές (βλ. Μαύρη Λίστα του Χόλυγουντ).
Το πραγματικό του όνομα ήταν Ηλίας Καζαντζόγλου. Ήταν ο σκηνοθέτης που ανέδειξε τον Μάρλον Μπράντο και τον Γουόρεν Μπίτι. Συνέβαλε στην καθιέρωση της προσέγγισης του ηθοποιού με βάση τη μέθοδο, που είχε αναπτύξει ο Ρώσος θεατράνθρωπος Κωνσταντίν Στανισλάβσκι. Ο Καζάν οδήγησε 21 ηθοποιούς στις υποψηφιότητες του βραβείου όσκαρ. Ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός στο θέατρο Group Theatre όπου παρέμεινε στη περίοδο 1932-1939. Το 1942 μεταπήδησε στη σκηνοθεσία παρουσιάζοντας τη πρώτη του παράσταση «Με τα δόντια» του Θόρντον Γουάιλντερ. Έκτοτε άρχισε να ανεβάζει με αυξανόμενη επιτυχία έργα διάσημων Αμερικανών συγγραφέων.
Το 1945 άρχισε να «γυρίζει» ταινίες όπου και έγινε διάσημος στο Μπροντγουέι, σκηνοθετώντας, ανάμεσα σε άλλα, τα έργα «Ένα δένδρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν» (1945), «Το μεγάλο κατηγορώ» (1946), «Συμφωνία Κυρίων» (1947), «Λεωφορείον ο πόθος» (1951), «Βίβα Ζαπάτα» (1952), «Το λιμάνι της αγωνίας» (1954), «Ένα πρόσωπο στο πλήθος» (1957), «Άγριο ποτάμι» (1960), «Ο θάνατος του εμποράκου», "Ανατολικά της Εδέμ",το «Αμέρικα, Αμέρικα» και «Λυσσασμένη Γάτα».
Τιμήθηκε με δύο βραβεία «όσκαρ σκηνοθεσίας για τα έργα Συμφωνία Κυρίων και Το Λιμάνι της Αγωνίας, ενώ ήταν τρεις φορές υποψήφιος για τα έργα Λεωφορείον ο πόθος, Ανατολικά της Εδέμ και Αμέρικα, Αμέρικα, αντίστοιχα. Το 1999 η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου του απένειμε τιμητικό οσκαρ για το σύνολο του έργου του. Ο Ηλίας Καζάν μαζί με τον Λη Στράνσμπεργκ ίδρυσαν τη περίφημη δραματική Σχολή Actor’s Studio.
Η μαύρη σελίδα στην καριέρα του ήταν η συνεργασία του το 1952 με την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων, κατά την οποία κατέδωσε συναδέλφους του ως κομμουνιστές (βλ. Μαύρη Λίστα του Χόλυγουντ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου