Το περασμένο καλοκαίρι (σ.σ. 1956) και ιδίως τον Αύγουστο, η Θεσσαλονίκη είχε κυριολεκτικά κατακλυσθή από ξένους φοιτητάς. Πολλοί ήρθαν με ποδήλατα και μοτοσυκλέττες, άλλοι με αυτοκίνητα και τραίνα και αρκετοί με τα πόδια! Βλέποντας όμως κανείς αυτήν την πανσπερμία των φυλών, που κύριο χαρακτηριστικό των ανθρώπων της είναι τα λαίμαργα μάτια, το περίεργο ύφος και μια αδιάκοπη κίνηση, διερωτάται αν και οι Έλληνες φοιτηταί ταξιδεύουν στο εξωτερικό με τα ίδια μέσα και σε μεγάλο αριθμό..
Eίναι αλήθεια, πως από τον περασμένο χρόνο άρχισε να παρατηρήται μια ομαδική έξοδος των τελειόφοιτων μας στο εξωτερικό. Όλοι ως μέσο μεταφοράς χρησιμοποιούν το τραίνο, γιατί η απόκτηση ιδιοκτήτων μηχανικών μέσων στον τόπο μας στοιχίζει πολλά. Η επιτυχία των μεγάλων αυτών εκδρομών, οφείλεται κυρίως στην Πανεπιστημιακή επιχορήγηση, χωρίς την οποία αμφιβάλλω αν θα πετύχαιναν ποτέ.
Γενικά, τα ομαδικά ταξίδια των φοιτητών μας προς άλλες χώρες είναι ακόμη πολύ περιωρισμένα. Επίσης περιωρισμένη είναι και η κίνηση μεμονωμένων φοιτητών. Επομένως, μπορούμε ανεπιφύλακτα να πούμε, πως οι Έλληνες φοιτηταί, δεν ταξιδεύουν στο εξωτερικό, όσο τουλάχιστον θα έπρεπε. Πολλοί αποδίδουν το γεγονός στην οικονομική ανέχεια. Δεν συμφωνώ! Εκείνος που έχει όρεξη να ταξιδέψη, έστω και μια φορά στο εξωτερικό, θα βρη τον τρόπο. Και τρόποι υπάρχουν πολλοί.
Δεν θα ασχοληθώ ιδιαιτέρως με το ζήτημα της αποφυγής των περιττών εξόδων μιας χρονιάς ή της μεθοδικής εξοικονομήσεως χρημάτων από τη συστηματική ελάττωση των ατομικών εξόδων ψυχαγωγίας, που πολλές φορές αποτελούν ένα αρκετά υπολογίσιμο ποσό. Αυτό εξαρτάται από τον χαρακτήρα και τη δύναμη της θελήσεως του καθενός. Θα αναφέρω όμως λίγες χρήσιμες πληροφορίες για ένα σχεδόν ανέξοδο ταξίδι στο εξωτερικό , για κείνους που έχουν όρεξη για δουλειά και περιωρισμένο βαλάντιο.
Λίγοι ίσως φοιτηταί θα ξέρουν για το Σύστημα των Κατασκηνώσεων Εργασίας (Work Camps). Στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη υπάρχουν κατασκηνώσεις του συστήματος αυτού και λειτουργούν ως εξής: Κάθε κατασκήνωση έχει περίπου 30-40 μέλη τα οποία ασχολούνται με γεωργικές κυρίως εργασίες ή βοηθούν στην εκτέλεση ενός παραγωγικού έργου. Συνήθως οι ώρες εργασίας είναι έξη. Ειδικές τεχνικές γνώσεις δεν απαιτούνται. Η όρεξη για δουλειά είναι το παν. Ως αντάλλαγμα, παρέχεται δωρεάν καλό φαγητό, ύπνος και μια αμοιβή, που πολλές φορές είναι αρκετή να καλύψη τα έξοδα μεταβάσεως και επιστροφής.
Επειδή υπάρχουν πολλές κατασκηνώσεις σε διάφορα σημεία του κάθε κράτους, ο ξένος σπουδαστής επισκεπτόμενος διαδοχικά την κάθε μιά, μπορεί να περιηγηθή ανέξοδα ολόκληρη τη χώρα που τον φιλοξενεί.
Άλλη οργάνωση που εξυπηρετεί τους νέους, που ταξιδεύουν στο εξωτερικό, είναι ο Σύνδεσμος Ξενοδοχείων της Νεότητος. Στα ξενοδοχεία του Συνδέσμου μπορεί να διανυκτερεύση ο ξένος φοιτητής είτε δωρεάν είτε καταβάλλοντας ένα ασήμαντο χρηματικό ποσό. Ξενοδοχεία Νεότητος (Auberges de la Jeunesse) υπάρχουν στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και μάλιστα σε πολύ μεγάλο αριθμό. Τα κράτη που είναι μέλη του Συνδέσμου, εφοδιάζουν τους φοιτητάς τους με ειδική κάρτα, ώστε να έχουν το δικαίωμα διαμονής στα Ξενοδοχεία της Νεότητος. Η Ελλάς δεν είναι μέλος του Συνδέσμου αυτού. Ο Έλληνας όμως φοιτητής μπορεί να προμηθευθή κάρτα από τα κεντρικά γραφεία του Συνδέσμου που έχουν την έδρα τους στις πρωτεύουσες των κρατών — μελών. Επίσης μπορούν να προμηθευθούν και κατάλογο όλων των Ξενοδοχείων Νεότητος της χώρας» που επιθυμούν να επισκεφθούν.
Σημαντικές επίσης ευκολίες παρέχονται από τα Πανεπιστήμια της Γερμανίας και των Σκανδιναυϊκών Χωρών. Αυτά εξασφαλίζουν στον ξένο φοιτητή στέγη και τροφή αντί μικρού τιμήματος. Παρέχουν επίσης έκπτωση 50% στους σιδηροδρόμους καθώς και κάθε πληροφορία για την εύρεση εργασίας.
Το σύστημα του Ωτοστόπ (auto-stop) — οι Γερμανοί το λένε vanderei — είναι πολύ διαδεδομένο στην Ευρώπη.
Ο ξένος σπουδαστής, σταματώντας οποιοδήποτε αυτοκίνητο συναντήση στο δρόμο του, μπορεί να μεταφερθή δωρεάν από πόλη σε πόλη και τελικά με τον τρόπο αυτό να περιηγηθή ολόκληρο κράτος.
Όσοι λοιπόν έχουν όρεξη για ταξίδια, ας μελετήσουν καλά αυτές τις δυνατότητες και ας προετοιμασθούν, γιατί το καλοκαίρι έρχεται.
Ας μην ξεχνούμε, πως τα ταξίδια είναι ο καλλίτερος τρόπος για την σύσφιγξη των δεσμών μεταξύ των νέων των Ευρωπαϊκών χωρών.
Ιωάννης Αγγελίδης
Δικηγόρος
Δημοσιεύτηκε το 1957 στο περιοδικό «Φοιτητικά Γράμματα». Η ορθογραφία του κειμένου είναι της εποχής. Επίσης τα αναφερόμενα ίσχυαν κατά τη δεκαετία, κυρίως, του 1960. Το κείμενο αυτό, δημοσιεύεται για να φανούν τα ποικίλα ενδιαφέροντα του Γιάννη Αγγελίδη και οι δραστηριότητές του από τη νεαρή του ηλικία, αλλά και να γνωρίσουμε μερικές πτυχές της ιστορίας του φοιτητικού κινήματος των δεκαετιών 1950 και 1960.
Eίναι αλήθεια, πως από τον περασμένο χρόνο άρχισε να παρατηρήται μια ομαδική έξοδος των τελειόφοιτων μας στο εξωτερικό. Όλοι ως μέσο μεταφοράς χρησιμοποιούν το τραίνο, γιατί η απόκτηση ιδιοκτήτων μηχανικών μέσων στον τόπο μας στοιχίζει πολλά. Η επιτυχία των μεγάλων αυτών εκδρομών, οφείλεται κυρίως στην Πανεπιστημιακή επιχορήγηση, χωρίς την οποία αμφιβάλλω αν θα πετύχαιναν ποτέ.
 |
| Οι φοιτητές Γιάννης Αγγελίδης & Χαράλαμπος Παπαδόπουλος ταξιδεύουν με ωτοστόπ στη Γερμανία |
Δεν θα ασχοληθώ ιδιαιτέρως με το ζήτημα της αποφυγής των περιττών εξόδων μιας χρονιάς ή της μεθοδικής εξοικονομήσεως χρημάτων από τη συστηματική ελάττωση των ατομικών εξόδων ψυχαγωγίας, που πολλές φορές αποτελούν ένα αρκετά υπολογίσιμο ποσό. Αυτό εξαρτάται από τον χαρακτήρα και τη δύναμη της θελήσεως του καθενός. Θα αναφέρω όμως λίγες χρήσιμες πληροφορίες για ένα σχεδόν ανέξοδο ταξίδι στο εξωτερικό , για κείνους που έχουν όρεξη για δουλειά και περιωρισμένο βαλάντιο.
Λίγοι ίσως φοιτηταί θα ξέρουν για το Σύστημα των Κατασκηνώσεων Εργασίας (Work Camps). Στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη υπάρχουν κατασκηνώσεις του συστήματος αυτού και λειτουργούν ως εξής: Κάθε κατασκήνωση έχει περίπου 30-40 μέλη τα οποία ασχολούνται με γεωργικές κυρίως εργασίες ή βοηθούν στην εκτέλεση ενός παραγωγικού έργου. Συνήθως οι ώρες εργασίας είναι έξη. Ειδικές τεχνικές γνώσεις δεν απαιτούνται. Η όρεξη για δουλειά είναι το παν. Ως αντάλλαγμα, παρέχεται δωρεάν καλό φαγητό, ύπνος και μια αμοιβή, που πολλές φορές είναι αρκετή να καλύψη τα έξοδα μεταβάσεως και επιστροφής.
Επειδή υπάρχουν πολλές κατασκηνώσεις σε διάφορα σημεία του κάθε κράτους, ο ξένος σπουδαστής επισκεπτόμενος διαδοχικά την κάθε μιά, μπορεί να περιηγηθή ανέξοδα ολόκληρη τη χώρα που τον φιλοξενεί.
Άλλη οργάνωση που εξυπηρετεί τους νέους, που ταξιδεύουν στο εξωτερικό, είναι ο Σύνδεσμος Ξενοδοχείων της Νεότητος. Στα ξενοδοχεία του Συνδέσμου μπορεί να διανυκτερεύση ο ξένος φοιτητής είτε δωρεάν είτε καταβάλλοντας ένα ασήμαντο χρηματικό ποσό. Ξενοδοχεία Νεότητος (Auberges de la Jeunesse) υπάρχουν στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και μάλιστα σε πολύ μεγάλο αριθμό. Τα κράτη που είναι μέλη του Συνδέσμου, εφοδιάζουν τους φοιτητάς τους με ειδική κάρτα, ώστε να έχουν το δικαίωμα διαμονής στα Ξενοδοχεία της Νεότητος. Η Ελλάς δεν είναι μέλος του Συνδέσμου αυτού. Ο Έλληνας όμως φοιτητής μπορεί να προμηθευθή κάρτα από τα κεντρικά γραφεία του Συνδέσμου που έχουν την έδρα τους στις πρωτεύουσες των κρατών — μελών. Επίσης μπορούν να προμηθευθούν και κατάλογο όλων των Ξενοδοχείων Νεότητος της χώρας» που επιθυμούν να επισκεφθούν.
 |
| Εγκαίνια της Φοιτητικής Εστίας στις 27 Οκτώβρη του '57. Στο κέντρο και δεξιά ο ψηλός με τα άσπρα μαλλιά, ο φιλόλογος Γιάννης Κακριδής, δεύτερος απο δεξια ο Γιάννης Αγγελίδης (καθιστός). |
Το σύστημα του Ωτοστόπ (auto-stop) — οι Γερμανοί το λένε vanderei — είναι πολύ διαδεδομένο στην Ευρώπη.
Ο ξένος σπουδαστής, σταματώντας οποιοδήποτε αυτοκίνητο συναντήση στο δρόμο του, μπορεί να μεταφερθή δωρεάν από πόλη σε πόλη και τελικά με τον τρόπο αυτό να περιηγηθή ολόκληρο κράτος.
Όσοι λοιπόν έχουν όρεξη για ταξίδια, ας μελετήσουν καλά αυτές τις δυνατότητες και ας προετοιμασθούν, γιατί το καλοκαίρι έρχεται.
Ας μην ξεχνούμε, πως τα ταξίδια είναι ο καλλίτερος τρόπος για την σύσφιγξη των δεσμών μεταξύ των νέων των Ευρωπαϊκών χωρών.
Δικηγόρος
Δημοσιεύτηκε το 1957 στο περιοδικό «Φοιτητικά Γράμματα». Η ορθογραφία του κειμένου είναι της εποχής. Επίσης τα αναφερόμενα ίσχυαν κατά τη δεκαετία, κυρίως, του 1960. Το κείμενο αυτό, δημοσιεύεται για να φανούν τα ποικίλα ενδιαφέροντα του Γιάννη Αγγελίδη και οι δραστηριότητές του από τη νεαρή του ηλικία, αλλά και να γνωρίσουμε μερικές πτυχές της ιστορίας του φοιτητικού κινήματος των δεκαετιών 1950 και 1960.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου