Θα περιοριστώ στην συζήτηση των θεμάτων που αφορούν τον
Απόδημο Ελληνισμό, αν θέλετε τον Ελληνισμό εκτός συνόρων Ελλάδας σήμερα, αν
και, όπως γνωρίζετε, η Γενική Γραμματεία Αποδήμου Ελληνισμού έχει μια πολύ
σημαντική δράση, εξίσου σημαντική πολλές φορές και για τον Ελληνισμό που
επιστρέφει στην Ελλάδα, αλλά αυτά τα συζητάτε σε άλλες ενότητες. Φυσικά, αν
έχετε ερωτήσεις και γι’ αυτά, θα είμαι πολύ ευτυχής να σας απαντήσω.
Γνωρίζετε
ότι ο Απόδημος Ελληνισμός, το λέμε πάρα πολλές φορές αυτό, ανά τον κόσμο είναι
περίπου 5-6 ή 7.000.000. Ακούμε διάφορα νούμερα, η εκτίμησή μας είναι ότι
βρίσκεται πράγματι σ’ αυτή τη γκάμα ο Απόδημος Ελληνισμός και το βασικό, το
οποίο πρέπει να σας τονίσω, είναι ότι τελικά τα νούμερα είναι σημαντικά σ’ ένα
βαθμό, διότι αυτό που μετρά για τον Απόδημο Ελληνισμό είναι η πραγματική του
δύναμη στις χώρες που ζει. Τί είναι πιο σημαντικό εγώ σας ρωτώ; Να είμαστε
7.000.000 διασπασμένοι, τσακωμένοι, ο καθένας με τη δικιά του την ομοσπονδία ή
οργάνωση ή ένωση ή είναι καλύτερα να είμαστε 1.000.000 γροθιά;
Πρέπει να επιδιώξουμε να είμαστε γροθιά κι αν είμαστε 5- 6 - 7.000.000 γροθιά, τότε ποιός μας πιάνει! Η πολιτική της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού, που είναι φυσικά πολιτική της κυβέρνησης, αλλά πρέπει να σας πω, ότι είναι πολιτική και όλων των κομμάτων της ελληνικής Βουλής είναι απλή. Πρέπει ο Ελληνισμός ενωμένος να ευημερήσει και να διαπρέψει στις χώρες όπου ζει. Αυτές οι χώρες (αν και πολλές φορές τις λέμε χώρες υποδοχής) δεν είναι απαραίτητα χώρες υποδοχής, όταν κάποιος υποδέχεται, είναι οικοδεσπότης, θα πει ότι υποδέχεται κάποιον προσκεκλημένο.
Αλλά οι Έλληνες στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, στη Γερμανία, στην Αμερική δεν είναι προσκεκλημένοι των χωρών αυτών. Είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία πολίτες των χωρών αυτών επί δεκαετίες ή αιώνες. Είναι άνθρωποι που έχουν διαμορφώσει τον πολιτισμό, την πολιτική, την καθημερινή ζωή των χωρών αυτών.
Σαν Γενική Γραμματεία Αποδήμου Ελληνισμού έχουμε την υποχρέωση να εντείνουμε αυτήν την ευημερία των Ελλήνων εκεί όπου ζουν. Είναι φυσικά αυτονόητο ότι η γενική πρόταση που σας παρουσίασα στην πράξη και στην εφαρμογή της είναι πολύ πολύπλοκη, γιατί ο Ελληνισμός ανά τον κόσμο και ο Ποντιακός Ελληνισμός ανά τον κόσμο, είναι εξαιρετικά διαφοροποιημένος.
Είναι ίδιες οι συνθήκες ζωής του Ποντίου στο Νοβοροσίσκ με τον Πόντιο στη Ν. Υόρκη ή στη Φρανκφούρτη; Είναι διαφορετικές. Δεν μπορεί, λοιπόν, η πολιτική μας να εξαντλείται σε γενικές διακηρύξεις. Πρέπει και προσπαθούμε καθημερινά, σε κάθε περιοχή, να την εφαρμόζουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Όταν το λέω αυτό, θέλω να τονίσω το εξής: Η ελληνική κυβέρνηση είναι πάντα στο πλευρό του Απόδημου Ελληνισμού, αλλά δεν επιθυμεί και δεν προσπαθεί να καπελώσει (το λέω σε εισαγωγικά) τον Απόδημο Ελληνισμό, που θα πει ότι όλες μας οι ενέργειες γίνονται πάντα σε συνεργασία με τις αναγνωρισμένες ομοσπονδίες και κοινότητες ανά τον κόσμο.
Οι συμβουλές σας, σε συνεργασία με τις δικές μας τις ενέργειες, είναι αυτό που θα μας κάνει πετυχημένους στο μέλλον. Επιτρέψτε μου πάρα πολύ γρήγορα να μιλήσω για τη Νότια Ρωσία, διότι αυτή επισκεφτήκαμε πρόσφατα με τον πρώτο πολιτιστικό μήνα - ελληνικό - που έγινε στη Ρωσία, στην πρώην Σοβιετική Ενωση, να σας μεταφέρω μερικά συμπεράσματα από αυτήν την προσπάθεια που μπορούν να μας οδηγήσουν και σε προτάσεις για το μέλλον.
Όπως ίσως ξέρετε, τον Απρίλιο η Γενική Γραμματεία διοργάνωσε αυτόν τον πολιτιστικό μήνα στη Νότια Ρωσία, σε συνεργασία με άλλα υπουργεία και διάφορους φορείς. Θέλαμε να κάνουμε μια παρέμβαση πολιτιστική, μια εκστρατεία φιλίας και πολιτισμού στη Νότια Ρωσία. Θέλαμε να επισκεφτούμε τα αδέλφια μας εκεί, αλλά να μην πάμε απλώς για να δούμε προέδρους κοινοτήτων και να σφίξουμε μερικά χέρια. Θέλαμε να πάμε με μια παρουσία της Ελλάδας πολύ ανεβασμένη - πολιτιστική. Ταυτόχρονα σε έξι ή εφτά πόλεις της Νότιας Ρωσίας, κάθε βράδυ, να υπάρχει ένα σημαντικό πολιτιστικό γεγονός.
Θέλαμε αυτό το πολιτιστικό γεγονός να μην προσελκύσει μόνο τους Έλληνες της Νότιας Ρωσίας, αλλά και τους Ρώσους. Θέλαμε, ταυτόχρονα, να συναντηθούμε με όλες τις πολιτικές ηγεσίες των πόλεων και των περιοχών που επισκεφτήκαμε και θέλαμε στις συναντήσεις να είναι παρούσα η ηγεσία της ομογένειας και θέλαμε να έχουμε ταυτόχρονα και επιχειρηματικές και άλλες επαφές.
Θέλαμε, με άλλα λόγια, να πάμε στη Νότια Ρωσία και να γίνει αυτή μας η παρουσία γεγονός. Όχι μόνο για τους Έλληνες, αλλά για όλη τη Νότια Ρωσία. Αντιλαμβάνεστε τους λόγους που το κάναμε αυτό. Είναι πάρα πολύ σημαντικό, για να επιβιώσει και να ευημερήσει ο Ελληνισμός στη Νότια Ρωσία, αλλά και αλλού, να είναι ενταγμένος αποτελεσματικά στην ευρύτερη κοινωνία. Για να συμβεί αυτό, πρέπει και επιχειρηματικά η Ελλάδα με τις περιοχές όπου επισκεπτόμαστε να έχει σχέσεις και καλές σχέσεις, τις οποίες μπορούν να προΐστανται οι Έλληνες κάτοικοι των χωρών αυτών. Πρέπει πολιτιστικά να ανοίξουμε τις πόρτες του πολιτισμού μας, διότι είναι, αν θέλετε, ο πιο αγνός και ο πιο δυνατός για την Ελλάδα τρόπος να προσελκύσει άλλους λαούς.
Πρέπει να δημιουργήσουμε δηλαδή έναν φιλελληνισμό, που να βασίζεται και σε μια αναγνώριση του τί θα πει Ελλάδα πολιτιστικά, αλλά και σε μια πραγματιστική βάση επαφών που, αν θέλετε, εξυπηρετούν και συμφέροντα θεμιτά και αγνά των πολιτών των δύο χωρών.
Σταύρος Λαμπριανίδης
Απόσπασμα απο την εισήγηση του στο Δ' παγκόσμιο Συνέδριο Ποντιακού Ελληνισμού
Θεσσαλονίκη Ιουνης 1997
Πρέπει να επιδιώξουμε να είμαστε γροθιά κι αν είμαστε 5- 6 - 7.000.000 γροθιά, τότε ποιός μας πιάνει! Η πολιτική της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού, που είναι φυσικά πολιτική της κυβέρνησης, αλλά πρέπει να σας πω, ότι είναι πολιτική και όλων των κομμάτων της ελληνικής Βουλής είναι απλή. Πρέπει ο Ελληνισμός ενωμένος να ευημερήσει και να διαπρέψει στις χώρες όπου ζει. Αυτές οι χώρες (αν και πολλές φορές τις λέμε χώρες υποδοχής) δεν είναι απαραίτητα χώρες υποδοχής, όταν κάποιος υποδέχεται, είναι οικοδεσπότης, θα πει ότι υποδέχεται κάποιον προσκεκλημένο.
Αλλά οι Έλληνες στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, στη Γερμανία, στην Αμερική δεν είναι προσκεκλημένοι των χωρών αυτών. Είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία πολίτες των χωρών αυτών επί δεκαετίες ή αιώνες. Είναι άνθρωποι που έχουν διαμορφώσει τον πολιτισμό, την πολιτική, την καθημερινή ζωή των χωρών αυτών.
Σαν Γενική Γραμματεία Αποδήμου Ελληνισμού έχουμε την υποχρέωση να εντείνουμε αυτήν την ευημερία των Ελλήνων εκεί όπου ζουν. Είναι φυσικά αυτονόητο ότι η γενική πρόταση που σας παρουσίασα στην πράξη και στην εφαρμογή της είναι πολύ πολύπλοκη, γιατί ο Ελληνισμός ανά τον κόσμο και ο Ποντιακός Ελληνισμός ανά τον κόσμο, είναι εξαιρετικά διαφοροποιημένος.
Είναι ίδιες οι συνθήκες ζωής του Ποντίου στο Νοβοροσίσκ με τον Πόντιο στη Ν. Υόρκη ή στη Φρανκφούρτη; Είναι διαφορετικές. Δεν μπορεί, λοιπόν, η πολιτική μας να εξαντλείται σε γενικές διακηρύξεις. Πρέπει και προσπαθούμε καθημερινά, σε κάθε περιοχή, να την εφαρμόζουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Όταν το λέω αυτό, θέλω να τονίσω το εξής: Η ελληνική κυβέρνηση είναι πάντα στο πλευρό του Απόδημου Ελληνισμού, αλλά δεν επιθυμεί και δεν προσπαθεί να καπελώσει (το λέω σε εισαγωγικά) τον Απόδημο Ελληνισμό, που θα πει ότι όλες μας οι ενέργειες γίνονται πάντα σε συνεργασία με τις αναγνωρισμένες ομοσπονδίες και κοινότητες ανά τον κόσμο.
Οι συμβουλές σας, σε συνεργασία με τις δικές μας τις ενέργειες, είναι αυτό που θα μας κάνει πετυχημένους στο μέλλον. Επιτρέψτε μου πάρα πολύ γρήγορα να μιλήσω για τη Νότια Ρωσία, διότι αυτή επισκεφτήκαμε πρόσφατα με τον πρώτο πολιτιστικό μήνα - ελληνικό - που έγινε στη Ρωσία, στην πρώην Σοβιετική Ενωση, να σας μεταφέρω μερικά συμπεράσματα από αυτήν την προσπάθεια που μπορούν να μας οδηγήσουν και σε προτάσεις για το μέλλον.
Όπως ίσως ξέρετε, τον Απρίλιο η Γενική Γραμματεία διοργάνωσε αυτόν τον πολιτιστικό μήνα στη Νότια Ρωσία, σε συνεργασία με άλλα υπουργεία και διάφορους φορείς. Θέλαμε να κάνουμε μια παρέμβαση πολιτιστική, μια εκστρατεία φιλίας και πολιτισμού στη Νότια Ρωσία. Θέλαμε να επισκεφτούμε τα αδέλφια μας εκεί, αλλά να μην πάμε απλώς για να δούμε προέδρους κοινοτήτων και να σφίξουμε μερικά χέρια. Θέλαμε να πάμε με μια παρουσία της Ελλάδας πολύ ανεβασμένη - πολιτιστική. Ταυτόχρονα σε έξι ή εφτά πόλεις της Νότιας Ρωσίας, κάθε βράδυ, να υπάρχει ένα σημαντικό πολιτιστικό γεγονός.
Θέλαμε αυτό το πολιτιστικό γεγονός να μην προσελκύσει μόνο τους Έλληνες της Νότιας Ρωσίας, αλλά και τους Ρώσους. Θέλαμε, ταυτόχρονα, να συναντηθούμε με όλες τις πολιτικές ηγεσίες των πόλεων και των περιοχών που επισκεφτήκαμε και θέλαμε στις συναντήσεις να είναι παρούσα η ηγεσία της ομογένειας και θέλαμε να έχουμε ταυτόχρονα και επιχειρηματικές και άλλες επαφές.
Θέλαμε, με άλλα λόγια, να πάμε στη Νότια Ρωσία και να γίνει αυτή μας η παρουσία γεγονός. Όχι μόνο για τους Έλληνες, αλλά για όλη τη Νότια Ρωσία. Αντιλαμβάνεστε τους λόγους που το κάναμε αυτό. Είναι πάρα πολύ σημαντικό, για να επιβιώσει και να ευημερήσει ο Ελληνισμός στη Νότια Ρωσία, αλλά και αλλού, να είναι ενταγμένος αποτελεσματικά στην ευρύτερη κοινωνία. Για να συμβεί αυτό, πρέπει και επιχειρηματικά η Ελλάδα με τις περιοχές όπου επισκεπτόμαστε να έχει σχέσεις και καλές σχέσεις, τις οποίες μπορούν να προΐστανται οι Έλληνες κάτοικοι των χωρών αυτών. Πρέπει πολιτιστικά να ανοίξουμε τις πόρτες του πολιτισμού μας, διότι είναι, αν θέλετε, ο πιο αγνός και ο πιο δυνατός για την Ελλάδα τρόπος να προσελκύσει άλλους λαούς.
Πρέπει να δημιουργήσουμε δηλαδή έναν φιλελληνισμό, που να βασίζεται και σε μια αναγνώριση του τί θα πει Ελλάδα πολιτιστικά, αλλά και σε μια πραγματιστική βάση επαφών που, αν θέλετε, εξυπηρετούν και συμφέροντα θεμιτά και αγνά των πολιτών των δύο χωρών.
Σταύρος Λαμπριανίδης
Απόσπασμα απο την εισήγηση του στο Δ' παγκόσμιο Συνέδριο Ποντιακού Ελληνισμού
Θεσσαλονίκη Ιουνης 1997
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου