Ογώ για τ’ έσόν τη ζόπαν τον Γιάννε 'μ κι χάνω.

Έναν ημέραν η γραία η Τσιαντζιάβα ας σοι Πινιατάντων επαίρεν τον Γιάννεν άτς και επήεν σην Τραπεζούνταν.

Σο μεϊτάν απάν επάλευαν  δυ νομάτ’ και πολλά λαός εσάρεψεν άτς και ετέρνεν. Ο Γιάννες  εταράεν αναμεσά ’τουν και η γραία εχάσεν άτον. Ερχίνεσεν να κουζ δυνατά, άμον ντ' εκούζνεν σή Σαντά.
-Γιάννε, Γιάννε, Γιάννε.
Κάποιος είπεν άτεν:
-Σώπα, σώπα.
Η γραία πα είπεν άτον:
-Ογώ για τ' εσόν τη ζόπαν ΄κι χάνω τ' εμόν το Γιάννεν και ξαν ερχίνεσεν να κουζ:
Γιάννε, Γιάννε ώσνα εύρεν  άτον...