Το πάθος του Αβραάμ Μουρατίδη για μόρφωση...

Στην περιοχή της Αξιούπολης Κιλκίς ήταν γνωστός ο «θρύλος» του φτωχόπαιδου από το χωριό Πηγή, του Αβραάμ Μουρατίδη, που τελείωσε το γυμνάσιο στη Θεσσαλονίκη πριν από τον β’ παγκόσμιο πόλεμο (1939-1945) και παρακολούθησε μαθήματα στη σχολή των Τ.Τ.Τ. (Ταχυδρομείο — Τηλεφωνείο — Τηλεγραφείο), με τρομερές στερήσεις, ακόμη και της ίδιας της τροφής.
Ο «θρύλος» ανέφερε ότι ο αριστούχος σπουδαστής Αβραάμ Μουρατίδης, επειδή δεν είχε φως στο φτωχικό δωμάτιο που νοίκιαζε στη Θεσσαλονίκη, πήγαινε τα βράδια και, κάτω από δύσκολες καιρικές συνθήκες, διάβαζε τα μαθήματά του της άλλης ημέρας στο φως των ηλεκτρικών λαμπτήρων του δρόμου από βιβλία που δανειζόταν από εκείνους που είχαν. Είχε, επίσης, πολύ αναπτυγμένη αντίληψη και μάθαινε τα μαθήματα κατά την παράδοσή τους από τους καθηγητές.
Η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Πηγή Αξιούπολης, προερχόμενη από το Τουαψέ του Καυκάσου. Προέλευση της οικογένειας ήταν η Αργυρούπολη του Πόντου. Στην Πηγή, όπου γεννήθηκε ο Αβραάμ Μουρατίδης, έχασε πολύ νωρίς τους γονείς του. Την ανατροφή του ανέλαβε ο θείος του, ο οποίος, παρά τις στερήσεις που αντιμετώπιζε, τον έστειλε να σπουδάσει.
Όταν στην Ελλάδα επιβλήθηκε η δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά, ζητήθηκε από τον Αβραάμ Μουρατίδη να οργανώσει τους νέους του χωριού του στην Ελληνική Οργάνωση Νεολαίας (ΕΟΝ). Ο Μουρατίδης συγκέντρωσε τα παιδιά και τα οργάνωσε.
Μετά την αποφοίτησή του από τη σχολή των τριατατικών (ΤΤΤ), όπως τους έλεγαν, ο Αβραάμ Μουρατίδης διορίστηκε στα Γιαννιτσά και στη συνέχεια μετατέθηκε στην Αξιούπολη, στο ΤΤΤ, που στεγαζόταν στο σπίτι του Γιάντση.
 Ήταν από τους πρώτους οργανωτές και αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης στην περιοχή του όρους Πάικο. Μαζί του ήταν οι: Κώστας Παυλίδης, Γιάννης Ξανθόπουλος (Βάγκας), Σάββας Ζαγκελίδης, Μάξιμος Σιβετίδης, Γιάννης Κωνστα-ντινίδης (Γιόκος), Κώστας Μακρίδης, Γιώργος Ακριτίδης, Μίμης Ακριτίδης, Ανθή Σπυρίδου, Μαγδαληνή Παναγιωτίδου, Χαρίλαος Κουταλίδης, Παναγιώτης Βελισσαρίδης και πολλοί άλλοι.
 Η ξαδέλφη του Ροδή Βελισσαρίδου — Σπανούδη, που ζει στην Αξιούπολη, θυμάται ότι ο Αβραάμ Μουρατίδης, ντυμένος μόνον με ένα τσουβάλι, περνούσε τους αντάρτες από το ποτάμι.
Ο Αβραάμ Μουρατίδης ήταν σωματικά πολύ δυνατός. Τα καλοκαίρια του 1940 — 1943 έφτιαχναν κάρβουνα στην Πηγή, μαζί με τον εξάδελφό του Παναγιώτη Βελισσαρίδη και τα πουλούσαν στην Αξιούπολη ή σε εμπόρους που πήγαιναν στο καμίνι τους. Γνωστό είναι το τοπωνύμιο «Του Αβραάμ τα καμίνια», κοντά στο ποτάμι, κάτω από τη δασική τοποθεσία Τσιάγκα. Με κάρβουνα προμήθευαν και τα σιδεράδικα και καροποιεία της Αξιούπολης, ένα από τα οποία ήταν και το σιδεράδικο του Ανέστη Καζαντζίδη, δίπλα στο κτίριο όπου στεγαζόταν παλαιότερα η Αγροτική Τράπεζα.
 Η παραγωγή κάρβουνου σταμάτησε όταν οι συνεργάτες των Γερμανών σκότωσαν τον Παναγιώτη Βελισσαρίδη και την αρραβωνιαστικιά του Αβραάμ, την πολύ όμορφη Λιόλια Σεπεκίδου και τον πατέρα της. H οικογένεια του Σεπεκίδη εγκαταστάθηκε στην Αξιούπολη τα 1939 προερχόμενη από τη Ρωσία.
Αποτέλεσμα των στερήσεων και των κακουχιών που πέρασε ήταν να πεθάνει από φυματίωση, σε ηλικία περίπου 30 ετών, λίγο μετά από τη γερμανική κατοχή της Ελλάδας (1940-1944), μάλλον το 1946, αφού φιλοξενήθηκε για μικρό χρονικό διάστημα στο σπίτι του θείου του Λευτέρη Βελισσαρίδη, συγγενή από τη μητέρα του, στην Αξιούπολη και αφού νοσηλεύτηκε για μερικούς μήνες στο Σανατόριο Ασβεστοχωρίου.
Ο άνθρωπος που αγάπησε τόσο πολύ τα γράμματα και που ακολούθησε την ποντιακή παράδοση που λέει ότι οι Πόντιοι ποθούν τη μόρφωση, ήταν μοιραίο να μην απολαύσει τους καρπούς του μόχθου του, αφού πέθανε τόσο νέος!

(Τις πληροφορίες έδωσαν οι: Κλήμης Σιβετίδης, Νίκος Πολυχρονίδης και Ροδή Βελισσαρίδου — Σπανούδη)