Ήρθε η μέρα, ήρθ’ η ώρα
που προσμέναμε με χρόνια
στα δεσμά στην καταφρόνια
και στην τούρκικη σκλαβιά.
Εις του Πόντου τ’ ακροβούνια
καρυοφύλλια μαυρισμένα
φέρουν το “Εικοσιένα”
ψάλλουν την ελευθερία.
Της Ανάστασης σημαίνει,
η καμπάνα η μεγάλη
ο καθένας μας ας βάλει
την λαμπρότερη στολή.
Και μπροστά εις την εικόνα
της Πατρίδας την αγία
ας προσφέρει για θυσία
νιάτα, πλούτη και ζωή.
Μεσ’ του Πόντου μας το χώμα,
άνοιξε σε κάθε βήμα
των Μαρτύρων ένα μνήμα
του τυράννου η μαχαιριά.
Μας καλούν εκδικητάδες
ζωντανοί και πεθαμένοι,
η πατρίδα ερημωμένη
μας καλεί “ΕΜΠΡΟΣ ΠΑΙΔΙΑ”.
Από Φίλωνα Κτενίδη
Η βεβαιότητα της ηγεσίας του ποντιακού ελληνισμού για την ελευθερία του έφτασε σε τέτοιο σημείο, ώστε ο μεγάλος πατριώτης Κτενίδης εμπνεύστηκε και σύνθεσε τον ύμνο του Πόντου, που ποτέ δε μελοποιήθηκε και ποτέ δεν ψάλθηκε από τους συμπατριώτες του.
Η έμπνευση του Κτενίδη αντλεί δύναμη από τον επικό ένοπλο αγώνα των παλικαριών του Πόντου και συνδέεται με την επανάσταση του 1821 και τον ελληνισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου