Η Γενοκτονία των Ελλήνων. Θράκη, Μικρά Ασία, Πόντος.

Πολλοί πλέον ερευνητές, πολιτικοί και διανοούμενοι γνωρίζουν για τα μαζικά εγκλήματα και ασχολούνται σε όλον τον πλανήτη  με το ζήτημα της Γενοκτονίας.  

 Η περίπτωση της Γενοκτονίας των Ελλήνων αποτελεί μία συμπύκνωση όλων των μεθόδων που ακολουθήθηκαν στην πορεία του ανθρώπου, αφού εμφανίστηκαν εξοντωτικές πορείες, τάγματα εργασίας, στρατόπεδα συγκέντρωσης, βιασμοί, μεταφορά γυναικών και παιδιών στην τουρκική ομάδα και μία σειρά από άλλα ζητήματα  που εμφανίζονται στην Σύμβαση του ΟΗΕ για την πρόληψη και την καταστολή του εγκλήματος της Γενοκτονίας.
 Άλλωστε ο πρώτος συστηματικός μελετητής της υπόθεσης της Γενοκτονίας, ο επιζήσας  του Ολοκαυτώματος Ραφαήλ Λέμκιν, θεμελίωσε τον όρο και τη Σύμβαση, πάνω στο μαζικό έγκλημα εναντίον των Ελλήνων (και βεβαίως των Αρμενίων και των Εβραίων).
Το βιβλίο αποτελεί έναν οδηγό για το μαζικό έγκλημα εναντίον των Ελλήνων, αναδεικνύοντάς το στην ολότητά του, στο σύνολό του, ερευνώντας τις διώξεις των Νεότουρκων και των Κεμαλικών, από τη Θράκη, μέχρι την κεντρική Μικρά Ασία και τον Πόντο.
Συνιστά  μία πυξίδα πορείας για την τεκμηρίωση της ιερής και μεγάλης υπόθεσης της Γενοκτονίας,  αντικρούοντας την προπαγάνδα  της Τουρκίας, προβάλλοντας το διεθνές πλαίσιο αναγνώρισης, ασχολείται όμως και με  την υπονόμευση, την άρνηση και την κατανάλωση που υφίσταται το ζήτημα εντός της Ελλάδας.  
Το βιβλίο για την Γενοκτονία των Ελλήνων, το οποίο έχει μεταφραστεί στη ρωσική, αρμενική, ισπανική, ρουμανική, ιταλική γλώσσα, προετοιμάζεται να εκδοθεί και σε άλλες τρεις γλώσσες, στοχεύοντας στη διεθνή κοινότητα και στη συζήτηση που έχει ξεκινήσει μέσα στους κόλπους της για την αναγνώριση των μαζικών εγκλημάτων.

Ο Θε­ο­φά­νης Μαλ­κί­δης γεν­νή­θη­κε στην Α­λε­ξαν­δρού­πο­λη α­πό γο­νείς πρό­σφυ­γες α­πό την Αδρια­νού­πο­λη της Α­να­το­λι­κής Θρά­κης. Εί­ναι δι­δά­κτωρ κοι­νω­νι­κών ε­πι­στη­μών και μέ­λος της Διε­θνούς Έ­νω­σης Α­κα­δη­μα­ϊ­κών για τη Με­λέ­τη των Γε­νο­κτο­νιών η ο­ποί­α το 2007 α­να­γνώ­ρι­σε,  τη Γε­νο­κτο­νί­α των Ελ­λή­νων, των Αρ­με­νί­ων και των Ασ­συ­ρί­ων.
Έ­χει πραγ­μα­το­ποι­ή­σει, ­εκτός και ε­ντός Ελ­λά­δας, εισηγήσεις για το ζή­τη­μα της Γε­νο­κτο­νί­ας των Ελ­λή­νων και των Αρ­με­νί­ων, σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια και συναντήσεις.

Μεταξύ αυτών, το 2009 μί­λη­σε στην πρώ­τη εκ­δή­λω­ση των ελ­λη­νι­κών προ­σφυ­γι­κών σω­μα­τεί­ων και της Αρ­με­νι­κής κοι­νό­τη­τας για τη Γε­νο­κτο­νία, στο κτί­ριο του Ο­Η­Ε στην Νέ­α Υόρ­κη, το 2009 επίσης μίλησε για τη Γενοκτονία στην πρώτη κοινή εκδήλωση Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων στη Στοκχόλμη η οποία οδήγησε στην αναγνώριση το επόμενο έτος από το Σουηδικό Κοινοβούλιο της Γενοκτονίας, το 2010 προ­σκλή­θη­κε α­πό τη 
Δη­μο­κρα­τί­α της Αρ­με­νί­ας και μί­λη­σε στο Ερεβάν στο Διε­θνές Συ­νέ­δριο για τη Σύμ­βα­ση, την Πρό­λη­ψη και την Κα­τα­στο­λή του Ε­γκλή­μα­τος της Γε­νο­κτο­νί­ας, ενώ το 2013 προσκλήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Αρμενίων και μίλησε στο Συνέδριό της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες. 
Τον Απρίλιο του  2015 προσκλήθηκε από τη Δημοκρατία της Αρμενίας για να μιλήσει στο παγκόσμιο φόρουμ για τις Γενοκτονίες, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 ετών από τη Γενοκτονία των Αρμενίων.
Toν Απρίλιο του  2016 προσκλήθηκε στο  ιστορικής σημασίας πρώτο συνέδριο που έγινε στην Άγκυρα για το Ποντιακό ζήτημα και τη Γενοκτονία.
Το 2009 πραγ­μα­το­ποί­η­σε τις συ­νο­μι­λί­ες με την ε­πι­τρο­πή του ι­δρύ­μα­τος που εί­ναι υ­πεύ­θυ­νο για τη λει­τουρ­γί­α της ε­λεύ­θε­ρης δια­δι­κτυα­κής ε­γκυ­κλο­παί­δειας wikipedia, το οποί­ο έ­δω­σε την  ά­δεια λει­τουρ­γί­ας της wikipedia στην πο­ντια­κή διά­λε­κτο (http//pnt.wikipedia.org)
Το 2007 ε­πι­με­λή­θη­κε το δι­δα­κτι­κό εγ­χει­ρί­διο του Ρό­ναλ­ντ Λε­βί­τσκι για τη «Γε­νο­κτο­νί­α των Ελ­λή­νων του Πό­ντου» στην αγ­γλι­κή γλώσ­σα (έκ­δοση Σύλ­λο­γος Πο­ντί­ων Σι­κά­γο «Ξε­νι­τέ­ας») και το 2012 το με­τέ­φρα­σε και στην ελ­λη­νι­κή.
Για τη δρα­στη­ριό­τη­τά του στο ζήτημα της ανάδειξης της Γενοκτονίας των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων, καθώς και  θεμάτων του Ελληνισμού, έ­χει τιμηθεί τό­σο στο ε­σω­τε­ρι­κό ό­σο και το ε­ξω­τε­ρι­κό.
Τα κεί­με­να του Θεοφάνη Μαλ­κί­δη έ­χουν με­τα­φρα­σθεί στην αρ­με­νι­κή, αγ­γλι­κή, γαλ­λι­κή, ιτα­λι­κή, ι­σπα­νι­κή, ρω­σι­κή, τουρ­κι­κή, ρουμανική και αλ­βα­νι­κή γλώσ­σα, ενώ έχει μεταφράσει στην ελληνική γλώσσα, βιβλία για τη Γενοκτονία των Ελλήνων και των Αρμενίων.