“Συνωστισμένοι στη Σμύρνη”......... Η παρακμή της πολιτικής και η ύβρις

Είναι περιττό να αναφερθούμε στους χιλιάδες συμβολισμούς, όσα και τα θύματα της Γενοκτονίας, που υπάρχουν στη Σμύρνη. Εδώ και αιώνες ο Ελληνισμός έχει σημείο αναφοράς τη Ιωνική πόλη, ως κέντρο πίστης, πολιτισμού, αρχιτεκτονικής, ιστορίας, αθλητισμού, ζωής αλλά και θανάτου.

Η άνοδος του φασιστικού κινήματος των Νεότουρκων στην εξουσία καθώς και τα συμφέροντα συνδεόμενα σε μεγάλο βαθμό με την οικονομική διείσδυση της Γερμανίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, οδήγησαν στη Γενοκτονία των Ελλήνων. Ένα εκατομμύριο πρόγονοί μας από τους πάνω από 2.700.000 που ζούσαν το 1914, δολοφονήθηκαν και μαζί τους διεκόπη η μακραίωνη πορεία του ελληνικού πολιτισμού.

Το τελευταίο μέρος του ελληνικού δράματος παίζεται τον Αύγουστο του 1922, όταν αρχίζει η επίθεση του δασκάλου του Χίτλερ, Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος έχει υπογράψει σύμφωνο φιλίας και συνεργασίας με την ΕΣΣΔ, με τη Γαλλία και την Ιταλία, ενώ οι Βρετανοί φωτογράφιζαν την φωτιά στην προκυμαία της Σμύρνης.....

Χρυσόστομος (Καλαφάτης)

Στις 27 Αυγούστου, οι Τούρκοι μπαίνουν στην πρωτεύουσα της Ιωνίας και αρχίζει ο εμπρησμός της και η καταστροφή της ελληνικής παρουσίας. Εκεί, όπως σημειώνει ο πρόξενος των ΗΠΑ Τζορτζ Χόρτον «δεν έλειπε τίποτε σχετικά με τη θηριωδία, την ακολασία, την σκληρότητα και όλη τη μανία του ανθρώπινου πάθους». Στις 28 Αυγούστου 1922 κατακρεουργήθηκε ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος, και μαζί του 342 κληρικοί της Μητροπόλεως Σμύρνης και των περιχώρων οι οποίοι πρώτα βασανίστηκαν.Τη δολοφονία, την εκδίωξη των Ελλήνων, ακολούθησε η καταστροφή κάθε ίχνους ελληνικής παρουσίας, αυτό άλλωστε υποδηλώνει η φωτιά στη Σμύρνη.

Γράφει σχετικά η Διδώ Σωτηρίου: «Βάλαν φωτιά στη Σμύρνη…εκατοντάδες χιλιάδες κόσμος, τρελός από φόβο, αρχίνησε να τρέχει…και να ξεχύνεται στη παραλία σαν μαύρο ποτάμι…μπρος θάλασσα και πίσω σφαγή».

Η εκδίωξη των Ελλήνων από τους Νεότουρκους και τον Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος στράφηκε με μανία εναντίον του Ελληνισμού, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στην ανθρώπινη ιστορία. Η Γενοκτονία των Ελλήνων είναι ένα ζήτημα το οποίο παρέμεινε στο περιθώριο για πολλά χρόνια. Είναι ένα πολιτικό ζήτημα και η διεθνής του προέκταση αναφέρεται στην υποχρέωση των κρατών και των διεθνών οργανισμών να αναγνωρίσουν τη γενοκτονίας και να αποκαταστήσουν με αυτόν τον τρόπο, την βλάβη που υπέστησαν.

Από την άλλη το σύγχρονο τουρκικό κράτος οφείλει να αναλάβει την ευθύνη για τη γενοκτονία των Ελλήνων, χωρίς να κάνει προπαγάνδα. Κάθε λαός και ιδιαίτερα οι Έλληνες οι οποίοι έχουν χάσει χιλιάδες συμπατριώτες τους, έχουν το δικαίωμα στην μνήμη, έχουν το δικαίωμα να απαιτούν με επιμονή την επίσημη αναγνώριση από τις αρχές των εγκλημάτων και αδικιών που διαπράχτηκαν σε βάρος του.

Κλείνουμε την παρέμβασή μας με μία θλιβερή διαπίστωση: Ο πρωθυπουργός με την επίσκεψή του στην Ιωνία των Ελλήνων, επιβεβαίωσε την παρακμή της πολιτικής και το έγκλημα της ύβρεως που συντελείται.

Ένα πέρασμα, μία φωτογραφία έστω, στην προκυμαία της Σμύρνης όπου μαρτύρησαν χιλιάδες πρόγονοί μας θα έσωζε τα προσχήματα και θα ήταν μία πρώτη πράξη μετάνοιας. Αντ ΄αυτού προτίμησε να “συνωστισθεί” με τους απογόνους των φασιστών και των ρατσιστών, να τιμηθεί από τους πλιατσικολόγους των ελληνικών περιουσιών, να μιλήσει "για τη Σμύρνη της αδελφοσύνης των δύο λαών (!)  και να φωτογραφηθεί με τους απογόνους των δολοφόνων....

Θεοφάνης Μαλκίδης