Είναι η τραμπάλα που λένε στην Ήπειρο. Σ’ ένα αλώνι συνήθως καρφώνουν βαθιά στη γη ένα πάσσαλο, που να εξέχει από τη γη 80 πόντους ως 1 μέτρο, την κορυφή του την πελεκούν για να γίνει στρογγυλή.
Παίρνουν άλλο ξύλο 3—4 μέτρα μακρύ. Το πελεκούν στη μέση και κάνουν μια γουβίτσα ώστε, όταν τοποθετηθεί πάνω στον πάσσαλο, όχι μόνο να βρίσκεται σε Ισορροπία, αλλά και να περιστρέφεται και να μη βγαίνει εύκολα.
Στη μια άκρη του ξύλου ακουμπά με την κοιλιά ένα παιδί, στην άλλη ακουμπά άλλο με το πρόσωπο αντίθετα με το άλλο.
Πατούν καταγής, δίνουν περιστροφική κίνηση (σπρώχνουν) στο ξύλο και σηκώνουν τα πόδια τους. Έτσι περιστρέφονται μαζί με το ξύλο. Άμα λιγοστέψει η φόρα, πατά ο ένας καταγής, σπρώχνει το ξύλο και η περιστροφή γίνεται γρήγορη. Αν δε μέσα στη γουβίτσα βάλει κανείς ξερό καλαμπόκι, τότε στην περιστροφή γίνεται εκκωφαντικός κρότος.
 |
| Ισχανάντων -Σαντας |
Παίρνουν άλλο ξύλο 3—4 μέτρα μακρύ. Το πελεκούν στη μέση και κάνουν μια γουβίτσα ώστε, όταν τοποθετηθεί πάνω στον πάσσαλο, όχι μόνο να βρίσκεται σε Ισορροπία, αλλά και να περιστρέφεται και να μη βγαίνει εύκολα.
Στη μια άκρη του ξύλου ακουμπά με την κοιλιά ένα παιδί, στην άλλη ακουμπά άλλο με το πρόσωπο αντίθετα με το άλλο.
Πατούν καταγής, δίνουν περιστροφική κίνηση (σπρώχνουν) στο ξύλο και σηκώνουν τα πόδια τους. Έτσι περιστρέφονται μαζί με το ξύλο. Άμα λιγοστέψει η φόρα, πατά ο ένας καταγής, σπρώχνει το ξύλο και η περιστροφή γίνεται γρήγορη. Αν δε μέσα στη γουβίτσα βάλει κανείς ξερό καλαμπόκι, τότε στην περιστροφή γίνεται εκκωφαντικός κρότος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου