Το άρθρο 15 του Καταστατικού της ΕΑΠ(σ.σ. Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων) δεν επέτρεπε να διατίθενται κονδύλια από τα κεφάλαιά της για φιλανθρωπικούς σκοπούς, ή για ίδρυση σχολείων, αλλά μόνο για την αποκατάσταση των προσφύγων σε παραγωγικά έργα και για την ενίσχυσή τους με εφόδια ζωής.
Επειδή, όμως, το αίτημα της ίδρυσης σχολείων ήταν μεταξύ των πρώτων του προσφυγικού κόσμου, παράλληλα με το αίτημα της στέγης και της διανομής κλήρων, γι’ αυτό αποφασίζεται, τον Οκτώβριο του 1924, η τροποποίηση του παραπάνω άρθρου. Έτσι, δίνεται πια και στην ΕΑΠ το δικαίωμα να παίρνει ορισμένα μέτρα ίδρυσης σχολείων σε προσφυγικά χωριά.
Στη Μακεδονία, μέχρι τον Αύγουστο του 1928, έχουν ανεγερθεί 266 σχολικά κτίρια με υλικά της ΕΑΠ και με την προσωπική εργασία των προσφύγων. Εξάλλου, σε 65 άλλα χωριά προσφύγων ισάριθμα σπίτια έχουν μεταβληθεί σε σχολεία, ενώ σε άλλες περιπτώσεις τα σχολεία λειτουργούσαν κάτω από αυτοσχέδιες στέγες, ακόμη και σε καλύβες, περιμένοντας κάποια βελτίωση. Δεν είναι, όμως, και λίγα τα σχολεία που χτίστηκαν εξ ολοκλήρου, από τους πρόσφυγες, χωρίς καμιά ενίσχυση από κυβέρνηση ή από άλλον εξωτερικό φορέα. Γενικά, η περίοδος 1924- 1930 χαρακτηρίζεται από έναν οργασμό ίδρυσης και ανέγερσης δημοτικών σχολείων, αλλά και διαίρεσης ή επέκτασης παλαιότερων (δημοτικών και γυμνασίων), σε προσφυγικά χωριά, ή σε οικισμούς και πόλεις που ενισχύθηκαν με προσφυγικό πληθυσμό
 |
| Δημοτικό Σχολείο Νέας Σάντας (Δημοπρατήθηκε το 1927 και θεμελιώθηκε την ίδια χρονιά από τον Σανταίο υπεργολάβο Λεωνίδα Γραμματικόπουλο και κτίστηκε από Σανταίους που ήταν άριστοι τεχνίτες στο κτίσιμο της πέτρας.Το σχέδιο του Σχολείου δόθηκε από το υπουργείο παιδείας και πρωτολειτούργησε το 1929-30 ) |
Επειδή, όμως, το αίτημα της ίδρυσης σχολείων ήταν μεταξύ των πρώτων του προσφυγικού κόσμου, παράλληλα με το αίτημα της στέγης και της διανομής κλήρων, γι’ αυτό αποφασίζεται, τον Οκτώβριο του 1924, η τροποποίηση του παραπάνω άρθρου. Έτσι, δίνεται πια και στην ΕΑΠ το δικαίωμα να παίρνει ορισμένα μέτρα ίδρυσης σχολείων σε προσφυγικά χωριά.
Στη Μακεδονία, μέχρι τον Αύγουστο του 1928, έχουν ανεγερθεί 266 σχολικά κτίρια με υλικά της ΕΑΠ και με την προσωπική εργασία των προσφύγων. Εξάλλου, σε 65 άλλα χωριά προσφύγων ισάριθμα σπίτια έχουν μεταβληθεί σε σχολεία, ενώ σε άλλες περιπτώσεις τα σχολεία λειτουργούσαν κάτω από αυτοσχέδιες στέγες, ακόμη και σε καλύβες, περιμένοντας κάποια βελτίωση. Δεν είναι, όμως, και λίγα τα σχολεία που χτίστηκαν εξ ολοκλήρου, από τους πρόσφυγες, χωρίς καμιά ενίσχυση από κυβέρνηση ή από άλλον εξωτερικό φορέα. Γενικά, η περίοδος 1924- 1930 χαρακτηρίζεται από έναν οργασμό ίδρυσης και ανέγερσης δημοτικών σχολείων, αλλά και διαίρεσης ή επέκτασης παλαιότερων (δημοτικών και γυμνασίων), σε προσφυγικά χωριά, ή σε οικισμούς και πόλεις που ενισχύθηκαν με προσφυγικό πληθυσμό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου