Ας εμ' πουλίν κ' επέτανα’ς ση Πόντου τα ραχία
ν’ έλεπα τον Ελληνισμόν, άμον ντο έτο πρώτα.
τα πολιτείας, τα μικρά και τα τρανά χωρία,
τα εγκληοίας με σταυρόν, τα κάστρα, τα σχολεία.
Ν’ έλεπα τον Ελληνισμόν, ν' ανθεί και προοδεύει,
'σ σα γράμματα, ’ς εμπόρων, 'ς σην τέχνην να πρωτεύει.
Η Τραπεζούντα, Τρίπολη, Ορδού, η Κερασούντα,
Οινόη, Φάτσα, Αμισός, Σούρμενα και Ριζούντα,
έστραφταν 'ς σον γιαλόν σουμά πλούτου και εμορφάδαν,
εκεί ούλα εθύμιζαν, Ρωμανίαν, Ελλάδαν.
Ν’ επέτανα από ψηλά 'ς σ’ Ελλενικά χωρία
'ς σα ψηλασέας, 'ς σα στενά, 'ς σ’ ακριτικά ορμία.
Εκεί εζήν’ ναν Ελλενοι χριστιανοσύναν με το σέβας
και την τιμήν και με την καλωσύνον.
Ας εμ’ πουλίν κ’ επέτανα, από ψηλά ’ς σον Πόντον
ν’έλεπα τον Ελληνισμόν ζωντανόν, χαρεμένον.
Του Αγαθ. Φωστηρόπουλου
Από το βιβλίο της Αγγελικής Στεργίου «Εγκώμια και θρήνοι για τις αλησμόνητες πατρίδες»
εκδ. «Ιανός», Θεσσαλονίκη 1997.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου