Το 1878-1879, με το ξέσπασμα του Ρωσοοθωμανικού Πολέμου, όπως καταγραφόταν από τους εφόρους της επαρχίας Τραπεζούντας, η κατάρρευση του εμπορίου και οι συνθήκες ανασφάλειας που επικράτησαν στην περιοχή ενέτειναν τις προοπτικές διάλυσης των σχολών.
Ειδικά στην Τραπεζούντα η κατάσταση ήταν τραγική. Η αδυναμία του γέροντα μητροπολίτη Κωνστάντιου από το 1877 να επιβάλει τη βούλησή του στις κοινοτικές παρατάξεις που έριζαν για τη διαχείριση των εκπαιδευτικών ζητημάτων, καθώς και η αβελτηρία της Επιτροπής υπό τον Άγιο Χαριουπόλεως που επιτρόπευε τον Κωνστάντιο δημιουργούσαν προβλήματα σε κοινοτικά πλαίσια.
Η αδυναμία αυτή φάνηκε να αίρεται προσωρινά ρε την ενεργοποίηση του Αγίου Χα-ριουπόλεως, σύμφωνα ρε δημοσίευμα του Νεολόγου.Πράγματι, συγκλήθηκε κοινοτική συνέλευση και έγινε απόπειρα εξεύρεσης των χρημάτων που ήταν αναγκαία για την κάλυψη των ελλειμμάτων.
Η κατάσταση όμως στην πόλη επιδεινωνόταν. Η συσσώρευση ανθρώπων οδηγούσε σε έξαρση των επιδημιών. Ακολουθούσαν υπερτιμήσεις και λαθρεμπόριο τροφίμων προς το Βα-τούμ. Σε αυτό το εφιαλτικό σκηνικό η Εφορία και το Συμβούλιο περιόρισαν τις τάξεις του Φροντιστηρίου σε τέσσερις από έξι για να μπορέσουν να ανταποκριθούν οικονομικά στα έξοδα λειτουργίας, ενώ παράλληλα διόρισαν ικανούς δασκάλους, με αποτέλεσμα να αυξήσουν στην πράξη τα έξοδα κατά 150 λίρες.
Το Παρθεναγωγείο την ίδια χρονιά διέθετε τρεις δασκάλες τελειοδίδακτες του Αρσάκειου. Αντίθετα, η Ιερατική Σχολή, η οποία συστάθηκε ρε πολλές θυσίες και πολλούς κόπους της Επί των Έξω Σχολείων Επιτροπής, διαλύθηκε, εξαιτίας της έλλειψης πόρων.
Ειδικά στην Τραπεζούντα η κατάσταση ήταν τραγική. Η αδυναμία του γέροντα μητροπολίτη Κωνστάντιου από το 1877 να επιβάλει τη βούλησή του στις κοινοτικές παρατάξεις που έριζαν για τη διαχείριση των εκπαιδευτικών ζητημάτων, καθώς και η αβελτηρία της Επιτροπής υπό τον Άγιο Χαριουπόλεως που επιτρόπευε τον Κωνστάντιο δημιουργούσαν προβλήματα σε κοινοτικά πλαίσια.
Η αδυναμία αυτή φάνηκε να αίρεται προσωρινά ρε την ενεργοποίηση του Αγίου Χα-ριουπόλεως, σύμφωνα ρε δημοσίευμα του Νεολόγου.Πράγματι, συγκλήθηκε κοινοτική συνέλευση και έγινε απόπειρα εξεύρεσης των χρημάτων που ήταν αναγκαία για την κάλυψη των ελλειμμάτων.
Η κατάσταση όμως στην πόλη επιδεινωνόταν. Η συσσώρευση ανθρώπων οδηγούσε σε έξαρση των επιδημιών. Ακολουθούσαν υπερτιμήσεις και λαθρεμπόριο τροφίμων προς το Βα-τούμ. Σε αυτό το εφιαλτικό σκηνικό η Εφορία και το Συμβούλιο περιόρισαν τις τάξεις του Φροντιστηρίου σε τέσσερις από έξι για να μπορέσουν να ανταποκριθούν οικονομικά στα έξοδα λειτουργίας, ενώ παράλληλα διόρισαν ικανούς δασκάλους, με αποτέλεσμα να αυξήσουν στην πράξη τα έξοδα κατά 150 λίρες.
Το Παρθεναγωγείο την ίδια χρονιά διέθετε τρεις δασκάλες τελειοδίδακτες του Αρσάκειου. Αντίθετα, η Ιερατική Σχολή, η οποία συστάθηκε ρε πολλές θυσίες και πολλούς κόπους της Επί των Έξω Σχολείων Επιτροπής, διαλύθηκε, εξαιτίας της έλλειψης πόρων.
Κωνσταντίνος Φωτιάδης
Καθηγητής Νέας Ελληνικής Ιστορίας
Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου