Αφιερωμενο στην μνημη των αδικοχαμενων προγονων μας

Κάθαν αήκον εποχή

Καμπάνας κρούν και παίρνε

Σο νούν του κάθε Πόντιου

Τα Μοιρολόϊα φέρνε

Εχάσαμε τα μέρη μουν

Τα σπίτια ερημώθαν

 Η μάνα εχάσεν το παιδί

Κι ακόμα κι ανταμώθαν

Έκιτι χρόνια άσκιμα

 Έκιτι μεκατίρια

Μικρά μωρά εσφάουσαν

Απάν'σα κατωθύρια

Ο τούρκο έβαλε νισιάν

Εμάς να πακλαέβει

 Τον έμορφον τον Πόντο μουν

Ατός να κυριεύει

Περιμένω να έρτε η στιγμή

 Περιμένω να έρτε η μέρα

Οπίσ'ξαν να γυρίζομε

Χορεύοντας τη Σέρα.

 Βασίλης Νικολαϊδης