΄Ερθαν τα Χριστούγεννα (του Καρς)

Έρθαν τά Χριστούγεννα κι όλια τα γιορτάς - μανίτσα μ'

και εσύ, μάνα, για το παιδόπο σ', ξάι πως 'κ' ερωτάς - μανίτσα μ'.

Ασήν ξενιτείαν σύρω εγώ τη γιαχά μ', - μανίτσα μ',

θα ματών' απέσ' σο ψόπο μ', ντ' έχω τη γεράν - μανίτσα μ'.

Το νερόν τη ξενιτείας εν πολλά πικρόν - μανίτσα μ',

διψώ και θέλω να πίν'α, την ψή μ' φαρμακών' - μανίτσα μ'.

Σην εγκάλιαν ντ' εκρατέθα, 'κ' εγνώρτσα ζωήν - μανίτσα μ',

εκεί ας ψυχομαχίνω κι ας εβγαίν' η ψή μ' - μανίτσα μ'.