Όταν τα κορίτσια σταματούσαν να πηγαίνουν στο σχολείο, καταγίνονταν με τις δουλειές μέσα και έξω απ’ το σπίτι. Μάθαιναν να ζυμώνουν, να πλένουν, να πηγαίνουν στα ξύλα, στο θέρος. Οι μάνες προσπαθούσαν να δώσουν καλή ανατροφή στα κορίτσια τους για ν’ αποκτήσουν καλό όνομα, πράγμα που θα βοηθούσε στην εύκολη αποκατάσταση του κοριτσιού.
Προσπαθούσαν να τις μεταδώσουν ότι καλό ήξεραν, ό,τι διδάχτηκαν κι αυτές από τη δική τους μάνα. Η διδαχή αυτή έφτανε ίδια και απαράλλαχτη από γενιά σε γενιά, χωρίς ξένες επιδράσεις, σύμφωνα πάντοτε με τις τοπικές ηθικές αξίες: Να σέβονται τους μεγαλύτερους, να είναι υπάκουες, ευγενικές με τους γείτονες και τους ξένους. Να μη μένουν στο ίδιο δωμάτιο όπου κάθονταν οι ξένοι επισκέπτες και να μη μπαίνουν στη συζήτηση, όταν μιλούσαν οι μεγάλοι.
" Ονταν κάποιος ξένος έρχουτον ’ς σ’ όσπίτ’, τα κορίτσα εκάθουσαν ’ς έναν άκραν ήσυχα και λαλίαν ’κ’ έγβάλ’ναν".
Τις προετοίμαζαν να γίνουν καλές "’κοδέσπαινες" (οικοκυρές), εργατικές, και γενικά τις οδηγούσαν στο ρυθμό της ζωής, όπως απαιτούσε η απαράδεκτη και η μικρή αυστηρή κοινωνία τους.
 |
| Θερισμός σην Σαντά (1905) |
Προσπαθούσαν να τις μεταδώσουν ότι καλό ήξεραν, ό,τι διδάχτηκαν κι αυτές από τη δική τους μάνα. Η διδαχή αυτή έφτανε ίδια και απαράλλαχτη από γενιά σε γενιά, χωρίς ξένες επιδράσεις, σύμφωνα πάντοτε με τις τοπικές ηθικές αξίες: Να σέβονται τους μεγαλύτερους, να είναι υπάκουες, ευγενικές με τους γείτονες και τους ξένους. Να μη μένουν στο ίδιο δωμάτιο όπου κάθονταν οι ξένοι επισκέπτες και να μη μπαίνουν στη συζήτηση, όταν μιλούσαν οι μεγάλοι.
" Ονταν κάποιος ξένος έρχουτον ’ς σ’ όσπίτ’, τα κορίτσα εκάθουσαν ’ς έναν άκραν ήσυχα και λαλίαν ’κ’ έγβάλ’ναν".
Τις προετοίμαζαν να γίνουν καλές "’κοδέσπαινες" (οικοκυρές), εργατικές, και γενικά τις οδηγούσαν στο ρυθμό της ζωής, όπως απαιτούσε η απαράδεκτη και η μικρή αυστηρή κοινωνία τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου