ΕΛΕΗΣΤΕΝ Κ' ΕΜΕΝ ΤΟΝ ΦΟΥΚΑΡΑΝ

Ο Γιάννες ο Ταντάγιαννες όντες έτον πενήντα χρονώς  είπεν:

Εγώ γιατί να δουλεύω άλλο; To πολλά πολλά να ζώ άλλα είκοσ’ χρόνια. Τα παράδας ντο έχω κανείνταν εμέ ως ατότε.

Τα είκοσι χρόνια έρθαν κ’ εδέβαν και ο ανούνιγον ο Γιάννες στέκ’ καλά σην ύαν άτ’, άμα άλλο ‘κ’ επορεί να δουλεύ’ και τα παράδας ετελέθανε.

Ετέρεσεν αλλέως ‘κι  ίνεται, εποίκεν τον γυρευόν. Επένεν σα σκάλας τ’εκκλεσίας κ’ έλλεν μαραγγουλιασμένα:

Ελεήστεν κ’ εμέν τον φουκαράν που ‘κ’ εποίκα την λογαρίαν καλά.

Λεξιλόγιο

1.      Κανείνταν εμέ= μου επαρκούν (ρ. ικανώ, μες. Κανείμαι)

2.      Ντο έχω= που έχω

3.      Έρθαν κ’ εδέβαν= ήρθαν και πέρασαν (ρ. έρχομαι –δαβαίνω)

4.      Ανούνιγος= αυτός που δεν σκέφτεται καλά

5.      Άμα= αλλά

6.      Κ’ επορεί = δεν μπορεί

7.      Ετέρεσεν = κοίταξε

8.      Γυρευός = ζητιάνος

9.      Μαραγγουλασμένα= λυπημένα

10.  Λογαρία= λογαριασμός

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Σ. ΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΔΗΣ

Φιλολογος-Συγγραφεας