Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

Τα στρατιωτικά δικαστήρια “Ανεξαρτησίας” της Αμάσειας

Η Αμάσεια ήταν μια αρχαία πόλη που διασχιζόταν και διασχίζεται από τον ποταμό “Ίρις”. Είχε πλούσια βλάστηση, παρήγε ωραία μήλα, δαμάσκηνα, μπάμιες, λαχανικά, σιτηρά, αμπέλια και είχε πολλούς αλευρόμυλους. 
Η πόλη είχε 50.000 κατοίκους, από τους οποίους 20.000 εξολόθρευσαν οι νεότουρκοι. Από τους υπόλοιπους κατοίκους οι 3.000 ήσαν ορθόδοξοι χριστιανοί και οι υπόλοιποι ήσαν άλλοι ξένοι.
Στον “εθνικόν όρκον” (Μισακί - Μιλλί), που ψηφίστηκε στο συνέδριο του Κεμάλ στη Σεβάστεια τον Ιούλιο του 1919, η λέξη “Ανεξαρτησία” ήταν γραμμένη σε κάθε γραμμή του όρκου.
Φυλακή όπου κλείστηκαν οι επιφανείς του Πόντου στην ΑΜΑΣΕΙΑ.

 Σε συνδυασμό μάλιστα με το σύνθημα “Η Τουρκία στους Τούρκους”, ήθελαν με τα συνθήματα αυτά να ξεριζώσουν από τη νέα Τουρκία όλα τα ξένα στοιχεία. Ξέχασαν φαίνεται οι Τούρκοι ότι αυτοί οι ίδιοι ήσαν οι ξένοι στη χώρα που κατοικούσαν και κατοικούν. 
Την περίοδο αυτή έπαιρναν όλα την ονομασία της ανεξαρτησίας. Το περιοδεύων δικαστήριο της Ανεξαρτησίας, που εγκαταστάθηκε στην Αμάσεια είχε αντικαταστήσει το στρατοδικείο της Αμάσειας, που αποτελούνταν από πέντε ανώτερους αξιωματικούς, για να δικάζουν το πλήθος των κρατουμένων. Πρόεδρος του στρατοδικείου ήταν ο Ταχσήν μπέης, ενώ με το θάνατό του το στρατοδικείο διαλύθηκε.
Πρόεδρος του νέου δικαστηρίου διορίστηκε ο χριστιανομάχος δικηγόρος της Πάφρας και μετά βουλευτής της εθνοσυνέλευσης Καβατζέ Ζατέ Εμίν βέης, άνθρωπος ο οποίος καταπάτησε κάθε έννοια δικαιοσύνης.
 Ήταν επιφανές μέλος της εγκληματικής ομάδος της Αμισού, που σύχναζε στο καφενείο των δολοφόνων, “Ιστικλάλ” (ανεξαρτησίας) και είχε οργανώσει τις αποστολές εξορίας των κατοίκων της Αμισού τον Ιούνιο του 1921.
 Για τη δραστηριότητά του αυτή, ως ανταμοιβή του ανατέθηκε φαίνεται η συγκρότηση αλλά και η προεδρία των δικαστηρίων Ανεξαρτησίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © 2015 Santeos
| Design By Herdiansyah Hamzah