Με το πολύ ενδιαφέρον θέμα «Οι αντάρτες, ο Βενιζέλος και το Πατριαρχείο» κάνει την εισήγησή του ο Ahmet Tetik (Αχμέτ Τετίκ), διευθυντής των Στρατιωτικών Αρχείων του Γενικού Επιτελείου.
Στην αρχή δίνει έναν πίνακα ονομάτων Ελλήνων ανταρτών που δρούσαν στις περιοχές Σαμψούντος, Μπάφρας, Τσαρσαμπά και Θερμών, σύμφωνα με την από 23-8-1916 έκθεση της Διερευνητικής Επιτροπής. Η σοβαρή επισήμανση είναι ότι οι αντάρτες αυτοί δεν λήστευαν μόνο και σκότωναν «φουκαράδες» μουσουλμάνους, αλλά στόχο είχαν το κράτος, δεδομένου ότι σκότωναν αξιωματικούς, χτυπούσαν αστυνομικά τμήματα κ.λπ.
Πολεμικά εφόδια έπαιρναν οι αντάρτες από τους Ρώσους. Μάλιστα με ρωσικό αντιτορπιλικό μεταφέρθηκαν στην Τραπεζούντα οι αντάρτες Σάβε (Σάββας), Ντελή Αντών (Τρελο-Αντώνης), Τότορ (Θεόδωρος), Καρά Ηλίας, Πάγιας και άλλοι.
Σκοπός αυτών των ανταρτών ήταν:
1.Η διασφάλιση της μη κατάταξης των Ελλήνων στον τουρκικό στρατό.
2. Να οργανωθούν ώστε σε περίπτωση πολέμου Ρωσίας-Τουρκίας να χτυπήσουν τους Τούρκους μέσα από τουρκικό έδαφος.
3.Να κόψουν τις τηλεφωνικές και τηλεγραφικές επικοινωνίες των Τούρκων σε περίπτωση προώθησης των Ρώσων και να απειλήσουν από τα μετόπισθεν τους Τούρκους.
4. Να σφάξουν μαζί με τους Ρώσους τους μουσουλμάνους στις πόλεις και τα χωριά που
θα καταλάβουν οι Ρώσοι.
5. Σε περίπτωση που εκτοπισθούν οι Έλληνες στο εσωτερικό, όντας ένοπλοι, να επαναστατήσουν και να παρεμποδίσουν τους εκτοπισμούς. Παραπέρα ο εισηγητής καταγράφει απίστευτες ιστορίες στρατιωτικού εξοπλισμού και στρατιωτικής εκπαίδευσης των Ελλήνων ανταρτών από τους Ρώσους. Στη συνέχεια συνδέει τους αντάρτες με την Εκκλησία, γιατί θεωρεί ότι το αντάρτικο αποτελούσε το στρατιωτικό βραχίονα των διπλωματικών προσπαθειών που ανέπτυσσε ο μητροπολίτης Χρύσανθος
στο Παρίσι.
Αυτά τα συνάγει από επιστολή του Χρύσανθου προς το μητροπολίτη Κερασούντος Λαυρέντιο, που έστειλε από το Παρίσι στις 20-8-1919 και από αναφορά που έκανε ο διοικητής του 15ου Σώματος Στρατού, Καζίμ Καραμπεκίρ, προς τον υπουργό Στρατιωτικών στις 23-2-1920. Ιδιαίτερα στην επιστολή του ο Χρύσανθος φέρεται μεταξύ άλλων να έγραψε προς τον Λαυρέντιο: «... εγγυήθηκα ότι μαζί με τα Αμερικανικά στρατεύματα θα επιχειρήσουν και τα πολύ καλά οργανωμένα τάγματα των Ποντίων...».
Από το άρθρο δεν προκύπτει άμεση ή έμμεση συνεργασία ανταρτών-Πατριαρχείου-Βενιζέλου, αλλά ο εισηγητής θεωρεί δεδομένη την ενημέρωση του Βενιζέλου από τις δράσεις αυτών, καθ’ ότι ήταν πρωθυπουργός και συντονιστής των δράσεων κατά του οσμανικού κράτους!
Στην αρχή δίνει έναν πίνακα ονομάτων Ελλήνων ανταρτών που δρούσαν στις περιοχές Σαμψούντος, Μπάφρας, Τσαρσαμπά και Θερμών, σύμφωνα με την από 23-8-1916 έκθεση της Διερευνητικής Επιτροπής. Η σοβαρή επισήμανση είναι ότι οι αντάρτες αυτοί δεν λήστευαν μόνο και σκότωναν «φουκαράδες» μουσουλμάνους, αλλά στόχο είχαν το κράτος, δεδομένου ότι σκότωναν αξιωματικούς, χτυπούσαν αστυνομικά τμήματα κ.λπ.
Σκοπός αυτών των ανταρτών ήταν:
1.Η διασφάλιση της μη κατάταξης των Ελλήνων στον τουρκικό στρατό.
2. Να οργανωθούν ώστε σε περίπτωση πολέμου Ρωσίας-Τουρκίας να χτυπήσουν τους Τούρκους μέσα από τουρκικό έδαφος.
3.Να κόψουν τις τηλεφωνικές και τηλεγραφικές επικοινωνίες των Τούρκων σε περίπτωση προώθησης των Ρώσων και να απειλήσουν από τα μετόπισθεν τους Τούρκους.
4. Να σφάξουν μαζί με τους Ρώσους τους μουσουλμάνους στις πόλεις και τα χωριά που
θα καταλάβουν οι Ρώσοι.
5. Σε περίπτωση που εκτοπισθούν οι Έλληνες στο εσωτερικό, όντας ένοπλοι, να επαναστατήσουν και να παρεμποδίσουν τους εκτοπισμούς. Παραπέρα ο εισηγητής καταγράφει απίστευτες ιστορίες στρατιωτικού εξοπλισμού και στρατιωτικής εκπαίδευσης των Ελλήνων ανταρτών από τους Ρώσους. Στη συνέχεια συνδέει τους αντάρτες με την Εκκλησία, γιατί θεωρεί ότι το αντάρτικο αποτελούσε το στρατιωτικό βραχίονα των διπλωματικών προσπαθειών που ανέπτυσσε ο μητροπολίτης Χρύσανθος
στο Παρίσι.
Αυτά τα συνάγει από επιστολή του Χρύσανθου προς το μητροπολίτη Κερασούντος Λαυρέντιο, που έστειλε από το Παρίσι στις 20-8-1919 και από αναφορά που έκανε ο διοικητής του 15ου Σώματος Στρατού, Καζίμ Καραμπεκίρ, προς τον υπουργό Στρατιωτικών στις 23-2-1920. Ιδιαίτερα στην επιστολή του ο Χρύσανθος φέρεται μεταξύ άλλων να έγραψε προς τον Λαυρέντιο: «... εγγυήθηκα ότι μαζί με τα Αμερικανικά στρατεύματα θα επιχειρήσουν και τα πολύ καλά οργανωμένα τάγματα των Ποντίων...».
Από το άρθρο δεν προκύπτει άμεση ή έμμεση συνεργασία ανταρτών-Πατριαρχείου-Βενιζέλου, αλλά ο εισηγητής θεωρεί δεδομένη την ενημέρωση του Βενιζέλου από τις δράσεις αυτών, καθ’ ότι ήταν πρωθυπουργός και συντονιστής των δράσεων κατά του οσμανικού κράτους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου