«Ο αρχηγός των τσερκέζων ανταρτών ο
Εκρίμ Μπέης ανεψιός του Μπεκίρ πασά ήταν ο πιο αιμοβόρος και άγριος, βασάνιζε,
ατίμαζε, έσφαζε.
Όλες οι γειτονικές κοινότητες του
πληρώνανε κάθε λίγο από 100 λίρες για να μην τις χαλάσει. Αμέσως έβαλε ο νους
μου να τον ξεπαστρέψω [συμπτωματικά τον συνάντησα μέσα σε ένα καφενείο στην
Σαμψούντα λίγο καιρό αργότερα].
Ο ίδιος ο Εκρίμ με κάλεσε μ’
ευγένεια να πάρω καφέ.
Ευχαρίστως του είπα και πήγα και
έκατσα αντίκρυ του, δίπλα στον Χουσεΐν. Αμίλητοι κοιταχτήκαμε ήρθε ο καφές,
τον ήπια, σηκώθηκα, έκαμα τον τεμενά κι έφυγα με βόλτα μεγάλη δεξιά.
Πήγα στους συντρόφους μου τους τα διηγήθηκα· εντύπωση μεγάλη τους έκαμε κι
αυτούς η παλικαριά του. Μ’ άφησε μέσα από τα χέρια του κι έφυγα. Εγώ τους είπα
είμαι ορκισμένος να τον σκοτώσω μόλις βγει από την Σαμψούντα.
Κι εμείς μαζί σου είπανε εκείνοι. Κι
όμως ήξερα την ψυχή τους σαν τη ψυχή μου. Τέτοιο παλικάρι δεν έπρεπε να
σκοτωθεί»...
«Από τα ανταρτικά του Πόντου
Οι αγώνες του καπετάν Τριαντάφυλλου από το
Κιζίκ του Εμπές»,
Ηχώ
της Μακεδονίας Κοζάνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου