Θα κλώσκουνταν κι ο κυρτς εμούν και η μάνα μουν

-Λίκα, είπεν ατον έναν ημέραν ο αδελφός ατ’ ο Χάμπον, όντες θα 'ίνεται, δευτέρα παρουσία όλ' οι αποθαμέν’ θα κλώσκουν οπίσ'.
Θα κλώσκουνταν κι ο κυρτς εμούν και η μάνα μουν.
-Δάκ'σον τη γλώσσα σ', είπεν ατον ο Λίκας κι ατό άλλο μη λες ατο. Επεκεί εγροτέρεσεν τον Χάμπον κ' ερχίνεσεν να οφλαεύ'.
-Ντο έπαθες και οφλαεύ'ς; Γιαμ' 'κι θέλτς να κλώσκουν οπίσ’;
-'Κι θέλω, είπεν ο Λίκας, επουγαλεύτα τ 'ς ατόσα χρόνια, τα κατσία τουν άλλο 'κι θέλω να ελέπω. Αδακέσ' δουλείαν 'κ' έχ'νε. Καλά είν' εκεί που είν’.

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ

Λ ί κ ας = Ηλίας
Χάμπος =Χαράλαμπος
θα κλώσκουν οπίσ' = θα γυρίσουν πίσω (ρήμα κλώσκουμαι)
δάκ'σον = δάγκωσε (προστ.  του ρήματος  δάκνω, δάκω)
ατό= αυτό
επεκεί = μετά
εγροτέρεσεν = αγριοκοίταξε (ρ. αγροτερώ)
οφλαεύω = αναστενάζω
για 'μ' — μήπως
επουγαλεύτα = βαρέθηκα (ρήμα  πουγαλεύκο(υ)μαι)
κατσία= μούτρα
αδακέσ' = προς τα εδώ

Δημήτριος Νικοπολιτίδης