H συζήτηση στη βουλή (Για την ανταλλάξιμη περιουσία) ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΟΤΕ

Στη Συνεδρίαση της Βουλής της 12 Μάη 1976 σφυροκοπήθηκε το νομοσχέδιο: "Περί ρευστοποιήσεως και εκκαθαρίσεως της ανταλλάξιμου περιουσίας". Η τότε αντιπολίτευση κατάκρινε τα σχετικά άρθρα, που πραγματικά χαρίζουν στους καταπατητές και τους «ανωμάλως κατέχοντας» ανταλλάξιμα μεγάλης αξίας, με τόσες δυσκολίες που ξεπέρασαν και τις... δωρεές.
Ο βουλευτής Πειραιά Δημ. Διαμαντίδης στο λόγο του διευκρίνισε: « Έχω υπ' οψιν μου σημερινόν δημοσίευμα της εφημερίδος «Βήμα» εις το οποίον ο εκλεκτός συνεργάτης, ο κ. Λαμψιδης ο οποίος ησχολήθη πολύ με τα προσφυγικά θέματα, αναφέρει ολόκληρα τσιφλίκια 2.500 στρεμμάτων εις τα Φάρσαλα και αλλαχού, τα οποία ελεηλατήθησαν, δηλαδή δεν εδόθησαν εις τους πρόσφυγες, αλλά τα πήραν οι τσιφλικάδες οι οποίοι τα νέμονται έκτοτε και αν σκαλίσετε κ. Υπουργέ το αρχείον πολλές τέτοιες αρπαγές της προσφυγικής περιουσίας θα δουν το φως».
»Με αυτό το 1/10 της εγκαταληφθείσης περιουσίας, κύριοι Βουλευταί, με τα 12,5 εκατομ. δραχμών ανελήφθη η προσπάθεια αποζημιώσεως των προσφύγων, οι οποίοι εν τελευταία αναλύσει, έλαβον όχι το 25% αλλά το 20%.
»Το νομοσχέδιον, κύριοι συνάδελφοι, αναφέρεται εις την ρευστοποίηοιν  του υπολοίπου της τουρκικής εν Ελλάδι περιουσίας, αγροτικής και αστικής περιουσίας.
«Επιτρέψατέ μου να κάνω ωρισμένας παρατηρήσεις επί του νομοσχεδίου,  παρατηρήσεις περιωρισμένας, διότι τις πραγματικές παρατηρήσεις θα τις κάμωμεν εις την κατ' άρθρον συζήτησιν.
«Πρώτον η εισηγητική έκθεσις αναβιβάζει την αξίαν της εγκαταλειφθείσης εν Ελλαδι περιουσίας εις 3 εν συνόλω μαζί με τα Βακούφικα δισεκατομμύρια δραχμών.
Νομίζω, ότι το ποσόν τούτο πολύ απέχει από το πραγματικόν. Έχομεν μπροστά μας την έκθεσιν του Υπουργείου Οικονομικών του 1973, (αναφέρεται  στη συνέντευξη που πήρα στα 1973 από τον «υπουργό» Οικονομικών της  χούντας I. Κούλη, που θα τη δημοσιεύσουμε παρακάτω), η οποία αναβιβάζει την  αξίαν της σε 3.300 εκατομμύρια. Και ερωτώ: Κατά ποίαν λογικήν όταν είναι  γνωστόν εις όλους μας, ότι η αξία κάθε ακινήτου από το 1973 μέχρι σήμερον, τουλάχιστον εδιπλασιάσθη, πώς είναι δυνατόν η αξία της ανταλλαξίμου προσφυγικής περιουσίας να έχη μειωθεί;
Παρατήρησις δευτέρα: Το νομοσχέδιο προβλέπει την εξόφλησιν των περιουσιών σε 5, 15 και 20 χρόνια. Και ερωτώ πάλιν: Θα φθάσωμεν εις τα  δισέγγονα και τα τρισέγγονα, κ. Υπουργέ των Οικονομικών, δια να ολοκληρωθη  η στέγασις των δικαιούχων αστέγων προσφύγων, είτε είναι εν ενοικίω, είτε μεμονωμένα άτομα ή πάντως δικαιούχο;» (Συνεδρίαση 12 Μα'ίου 1976).

Ο βουλευτής Λάρισας Χρ. Γραμματίδης, που ήταν τότε στην αντιπολίτευση, ανάφερε ανάμεσα σε άλλα:
«Αλλ' ας επανέλθωμεν εις την συμφωνίαν μεταξύ των δύο Κυβερνήσεων, της Ελλάδος και της Τουρκίας, το 1930. Ως λίαν επιτυχώς παρατηρεί σήμερον εις το «ΒΗΜΑ» ο κ. Γεώργιος Λαμψίδης, η συμφωνία αυτή παρείχε πλασματικήν κυριότητα εις το Δημόσιον επί της ενταύθα μουσουλμανικής περιουσίας και τούτο δια να είναι δυνατόν να διαπραγματευθή μετά της Τουρκικής Κυβερνήσεως, το θέμα των περιουσιών, της μουσουλμανικής εν Ελλάδι και της ελληνικής εν Τουρκία.

»Εις την πραγματικότητα το Δημόσιον ήτο διοικητής και διαχειριστής αλλότριας περιουσίας, ανελάμβανε δε την υποχρέωσιν όπως αποκαταστήοη δι αυτής τους Έλληνες ομογενείς κατόπιν της ανταλλαγής

»Να τους εγκαταστήση κατά μεν την σύμβασιν της Λωζάννης εις κτήματα ίσης αξίας και φύσεως προς τα εγκαταλειφθέντα εν Τουρκία, κατά δε τον νόμον ο οποίος ηκολούθησε τον νόμον 526/1931 (αρθρον 1), μόνον εις το πλαίσιον των 12 δισεκατομμυρίων πεντακοσίων εκατομυρίων δραχμών, ήτοι εις το ύψος της αξίας της εν Ελλάδι εγκαταλειφθείσης μουσουλμανικής περιουσίας...». (Συνεδρίαση 12 Μαΐου 1976).

Γιώργος Λαμψίδης