ΤΟ ΥΠΟΥΛΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ (ΑΝΑΛΥΣΗ)

Ο ΧΟΝΤΡΟΣ… Ο ΧΑΖΟΣ… ΚΑΙ Ο ΑΝΙΚΑΝΟΣ - Οι εξελίξεις των τελευταίων ωρών, δεν αποτελούν ένα αυτοτελές γεγονός κι ένα πολιτικό κεφάλαιο που μόλις έκλεισε για τη σύγχρονη πολιτική μας ιστορία…

Τα πρόδρομα φαινόμενα που οδήγησαν σ' αυτές, και οι χειρισμοί που πρόκειται ν' ακολουθήσουν, παραπέμπουν με ακρίβεια μαθηματική σ ένα νέο κεφάλαιο πολλαπλά επικίνδυνο που μόλις τώρα ανοίγει για τον τόπο.

Μετά την κατάρρευση του ελεεινού δωσίλογου (ΓΑΠ) και το μεταβατικό πείραμα Παπαδήμου, οι χορογράφοι των εξελίξεων που διόλου δεν είναι αφελείς, εμβαθύνοντας στο γεωπολιτικό τους πείραμα, κλήθηκαν να επιλύσουν έναν πολυσύνθετο γρίφο. Ας δούμε τα μέρη που τον συναποτελούν…

Το σχέδιο των χορογράφων…

Το πρώτο κομμάτι αυτού του πάζλ, αφορά στο πραγματικό περιεχόμενο της εφαρμοζόμενης πολιτικής, και αυτό το περιεχόμενο επικαιροποιείται σε συνάρτηση πάντα με τα ανακύπτοντα δεδομένα και με απόλυτα ξεκάθαρο το κυρίαρχο ζητούμενο.

Το δεύτερο κομμάτι του, συνιστά επί της ουσίας μια πειραματική τραγωδία, αφού...
Σχετίζεται με το χειραγωγούμενο πολιτικό προσωπικό που καλείται να δρομολογεί την απαρέγκλιτη εφαρμογή του γεωπολιτικού τους σχεδίου.

Ας καταγράψουμε λοιπόν ορισμένα δεδομένα τα οποία σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να υποτιμηθούν…

Η σπουδή για την …αποτεχνοκρατοποίηση (δηλαδή τη σχετικά σύντομη αποκαθήλωση Παπαδήμου) στο πολιτικό θέατρο του τόπου μας, ήταν πρωτίστως ανάγκη των ίδιων της των εμπνευστών και των υπερεθνικών χορογράφων. Το πρόβλημα γι αυτούς δεν ήταν η χρήση πολιτικού μάνατζερ στη διαχείριση της χώρας, αλλά η μετάλλαξη του πολιτικού της προσωπικού σε ρόλο διαχειριστικής Φιλιππινέζας.

Η πανθομολογούμενη ανικανότητα του αρχιδωσίλογου ΓΑΠ, ήταν κοινό μυστικό, και η σχεδιασμένη αποκαθήλωσή του έπρεπε να πραγματοποιηθεί μετά το πρώτο ισχυρό φορτίο του σοκ το οποίο υπέστη η Ελληνική κοινωνία. Όπερ και εγένετο…

Η εμπιστοσύνη ωστόσο των χορογράφων στην εμπειρότητα και την ικανότητα των στελεχών του πράσινου τσίρκου, είναι και αυτή δεδομένη.

Ο πολιτικός μηχανισμός της Νέας Δημοκρατίας, ακριβώς επειδή υπήρξε αποστασιοποιημένος από την πολιτική διαχείριση και εκτός πρωταγωνιστικού ρόλου στη «νέα εποχή», δεν αποτελεί «αξιόπιστο» υλικό πάνω στο οποίο θα μπορούσαν να στηρίξουν τα μακρόπνοα σχέδια τους. Πρόκειται για μια ανικανότητα η οποία επιβεβαιώθηκε και κατά τη σύντομη περίοδο της Καραμανλικής διακυβέρνησης, για αυτό και «έφαγε» γρήγορα τα ψωμιά της.

Το στοίχημα της εναλλαγής…

Ποιο ήταν λοιπόν το πρόβλημα που έπρεπε να λυθεί με τις διπλές εκλογές του περασμένου χρόνου???

Η αποκαθήλωση του ανίκανου ΓΑΠ, και η προσωρινή αντικατάστασή του με τον «τεχνοκράτη», έπρεπε να παραδώσει σύντομα σε λύση πολιτική και αυτό δεν μπορούσε να γίνει χωρίς την αντικατάσταση συνολικά του πολιτικού φορέα που θα διαχειριζόταν την πολιτική εξουσία…

Αυτή η εναλλαγή – λόγο της πεποίθησης για την ανικανότητα συνολικά του πολιτικού προσωπικού το οποίο διαθέτει η Νέα Δημοκρατία – έπρεπε να γίνει με επικεφαλής έναν εξ ίσου (με τον ΓΑΠ) ανίκανο πολιτικό ηγέτη, και από αυτή την άποψη η ευλογία για το σχέδιο τους ήταν η ύπαρξη του Σαμαρά στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.

Η προσωρινότητα αυτής της εναλλαγής, προφανώς και θα διευκολύνεται από την ταχύτατη χρεοκοπία του, πράγμα που και τυπικά θα διευκολύνει την επάνοδο του πράσινου team των «ικανών» διαχειριστών στη διακυβέρνηση του τόπου.

Αυτή ακριβώς η διαδικασία βρίσκεται ήδη σε πλήρη εξέλιξη με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις. Και αυτήν ακριβώς την εξέλιξη την έχουμε ήδη καταδείξει σε πρόσφατο άρθρο μας με τίτλο:

"Η ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ ΤΟΥ Μ@ΛΑΚΑ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕΙ"

Και βεβαίως στο βηματισμό αυτών των εξελίξεων, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε πως η απόλυτη πολιτική προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ στις απαιτήσεις των χορογράφων, παραμένει παρκαρισμένη ως λύση εναλλακτική, αφού η ανυπαρξία έμπειρων πολιτικών στελεχών καθώς και η ύπαρξη στελεχών που ενδέχεται να λειτουργήσουν απρόβλεπτα ερωτοτροπώντας με την εξουσία, παραμένει ισχυρό αντικίνητρο για τους χορογράφους και τις γεωπολιτικές συμμορίες που εκπροσωπούν.

Ελάτε τώρα να αποκωδικοποιήσουμε και τα ίδια τα γεγονότα…

Τι προσπαθούσε όλη αυτή την περίοδο ο Βενιζέλος??? Να βάλει στο χέρι το τσίρκο του Κουβέλη και να τον καταστήσει πολιτικά ανενεργό φτωχοσυνέταιρο, με το προσωπικό του πολιτικό εκτόπισμα και με την εμπειρία των πολιτικών του στελεχών. Επιχειρούσε δηλαδή να του πάρει και τα σώβρακα και μαζί μ αυτά το ίδιο του το κόμμα.

Ποια ήταν η στάση του Κουβέλη σ αυτό το στενό πολιτικά ερωτικό μαρκάρισμα του Βενιζέλου??? Φοβική και αποστασιοποιημένη. Έχοντας πλήρη επίγνωση της ελαχιστότητάς του, απέφευγε όπως ο διάβολος το λιβάνι, επιδιδόμενος σε καραγκιοζοειδείς λεονταρισμούς.

Τι έκανε λοιπόν ο Βενιζέλος για να ακυρώσει προσωπικά και πολιτικά τον αφελέστατο γεροξούρα της «υπεύθυνης» Αριστεράς??? Τον άφησε να πιστεύει ότι είναι ηγέτης… Τρομάρα του. Τον άφησε να πιστεύει ότι αυτός αποφασίζει και ο Βενιζέλος εκτελεί. Και μόλις οι τενεκέδες της χρεοκοπημένης ΔΗΜΑΡ τόλμησαν την πολιτική τους χειραφέτηση, ο Βενιζέλος τους πούλησε και έμειναν με το πουλί στο χέρι.

Τι κατάφερε λοιπόν ο Βενιζέλος με αυτό το χειρισμό???

Να πάρει τη ρεβάνς από τον επαρμένο γεροξούρα και μαζί με τη ρεβάνς να του πάρει και τα σώβρακα και στη συνέχεια να του ρουφήξει και το ίδιο του το μαγαζί.

Σαμαράς: Ο μεγάλος καραγκιόζης της παρέας…

Ελάτε λοιπόν τώρα να δούμε τι έπαθε ο καρπαζοεισπράκτορας του Χάρβαρντ, και πως το σχέδιο των χορογράφων τηρείται κατά γράμμα χωρίς την παραμικρή παρέκκλιση.

Με αυτή την κίνηση ΜΑΤ ο Βενιζέλος, κίνηση η οποία ήταν σε γνώση και με προτροπή των υπερεθνικών χορογράφων, επετεύχθησαν τα εξής:

Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει παρκαρισμένος διότι οι προτεραιότητες είναι διαφορετικές και σ αυτές θεωρείται ακόμη ανίκανος να ανταποκριθεί με επάρκεια…

Ο Κουβέλης βγήκε νοκ άουτ ταπεινωμένος, ξευτιλισμένος και γυμνός στο καναβάτσο της ιστορίας και η τυπική αποκαθήλωσή του δεν είναι παρά θέμα ελάχιστων ημερών…

Η αναβαθμισμένη συμμετοχή του πράσινου θίασου στην κατοχική συγκυβέρνηση, καθιστά επί της ουσίας ουσιαστικό πρωθυπουργό τον Βενιζέλο, με το Σαμαρά στο ρόλο της θλιβερής μαριονέτας, που απλά χρησιμοποιήθηκε, αφού πρώτα ταπεινώθηκε, για να ανοίξει το δρόμο στο επικίνδυνο νεόπλασμα που θα προκύψει ως συνέπεια της δρομολογούμενης ανασύνταξης του πολιτικού συστήματος στον τόπο μας.

Ρητορική ερώτηση:
Έχετε ματαξαναδεί μαλάκα σαν ετούτον που να χάνει με τρόπο τόσο ταπεινωτικό το ίδιο του το κόμμα, αφού πρώτα έγινε πρόθυμος δηλωσίας απόλυτα χειραγωγούμενος από το σουλτανάτο που προσκύνησε??? Ε ρε γέλια που έχει να κάνει η ιστορία με τέτοιους πρωθυπουργούς...

• Είναι λοιπόν φανερό μπροστά σ αυτές τις πολλαπλά επικίνδυνες εξελίξεις, πως το ειδικό βάρος της λαϊκής εξέγερσης όταν αυτή βρει τον τρόπο να δρομολογηθεί, θα είναι καταλυτικό για την ανακοπή του σχεδίου – εφιάλτη που αν ολοκληρωθεί θα οδηγήσει τον τόπο μας στον απόλυτο αφανισμό και ενδεχόμενα και στον διαμελισμό του.

• Αλλά προς το παρόν όλα δείχνουν πως η πραγματική αντιπολίτευση αντί να οργανώσει το επιχειρησιακό σχέδιο αυτής της εξέγερσης, «αγρόν αγοράζει» και το ΚΚΕ – όπως πληροφορούμαστε από το σημερινό ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, οργανώνει «διήμερο για Έλληνες και λαθρομετανάστες» στο πάρκο του ΦΙΞ.

Τι κάνεις Γιάννη??? Κουκιά σπέρνω… Με τις υγείες μας…

 

 

 

 

 

 

 

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ