Ανεμοστρόβιλοι πανύψηλοι και λυγεροί κουβαλούσαν στα ουράνια με την κυκλική τους αέρινη δίνη τη θολούρα της σκύνης και τον τρομερό θόρυβο του καλπασμού των αλόγων τους προς Δυσμάς, ενώ ένα άλλο κύμα μετέφερε τα σημάδια της προέλασης προς τα νοτιοδυτικά, ανάμεσα στην Κασπία θάλασσα και τη λίμνη Αράλη.
Βογκούσε η γη κυριολεκτικά κάτω από τα πέλματα των ζωντανών πολεμικών μηχανών. Σαν καταλάγιαζε κάπως το ντουμάνι, βέλη αναρίθμητα κάλυπταν τον καυτό ήλιο, και δεν ξεφύτρωναν Λεωνίδες εκεί να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη, πολεμώντας υπό σκιάν αγράμματοι κι αμόρφωτοι οι νομάδες της Κεντρικής Ασίας, ούτε καν είχαν ακουστά για την γενναιότητα του Λεωνίδα και το μεγαλούργημα της Σπάρτης.
Έναν αιώνα περίπου αργότερα ξεχώριζε στην πρώτη γραμμή ο αρχηγός τους Αλπ Αρσλάν, που και στην πιο αφόρητη ζέστη του καλοκαιριού, δεν έλεγε να ελευθερώσει το κεφάλι του από τον κατάλευκο του σκούφο, φτιαγμένο από γούνα σιβηρικού κουναβιού.
Ανέμιζαν στον γεμάτο με τις μυρωδιές του πολέμου αέρα πίσω του, παραλληλισμένες οι δυο ουρές, της σκούφιας και του αλόγου, ενώ μπροστά έτρεχε γοργόφτερη η φήμη του ανίκητου μέχρι τότε Μογγόλου στρατηλάτη, που διαδέχτηκε το θείο του Τογρούλ, γιο το διάσημου Σελτζούκ.
Ακαταμάχητος έφτασε μέχρι τη Μεσοποταμία, την Αραβία και την Αίγυπτο, καταφέρνοντας και στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία τραύματα βαριά. ....
Κατόπιν σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Τιβίγγης της Γερμανίας Ψυχολογία, Φιλοσοφία και Παιδαγωγικά (1960-65), εργάστηκε ως κλινικός ψυχολόγος στο Χέρνε, στο Ψυχολογικό Κέντρο Β. Ελλάδος στη Θεσσαλονίκη, στο παιδοκομείο του Βήλφρατ και του Βούπερταλ κι ως καθηγητής ψυχολογίας στην Ειδική Παιδαγωγική Σχολή του Τσέλε.
Το 1972 διορίστηκε ως Καθηγητής Κοινωνικής και Παιδαγωγικής Ψυχολογίας στην Ανωτάτη Πανεπιστημιακή Σχολή του Χάγκεν. Έκλεισε τις σπουδές με το διδακτορικό του στο τμήμα λαογραφίας του Πανεπιστημίου του Μίνστερ, με το θέμα: «Δημώδης ιατρική στη Δυτ. Θράκη».
Διετέλεσε Κοσμήτωρ της Σχολής Κοινωνικής Παιδαγωγικής (1980-82), πρόεδρος της Γερμανοελληνικής Εταιρίας Χάγκεν (1978-86) και Ντόρτμουντ (1993-2000). Ίδρυσε πολλούς κοινωφελείς, αθλητικούς, χορευτικούς συλλόγους και υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Επιστημόνων Ρηνανίας Βεστφαλίας, όπου και διετέλεσε αντιπρόεδρος και γραμματέας.
Την περίοδο 1987-2000 δίδαξε στην Ανωτάτη Πανεπιστημιακή Σχολή του Ντόρτμουντ με κύριο αντικείμενο: Δυναμική της Ομάδας. Το 2000 συνταξιοδοτήθηκε κι επέστρεψε στην Αλεξανδρούπολη όπου ασχολείται με συγγραφικό έργο.
'Εργα του στην ελληνική γλώσσα είναι:
1. «Ο πετροπόλεμος στις Σάπες», (εκδ. Ερωδιός),
2. «Σταυρωμένα νιάτα», (εκδ. Ερωδιός),
3. «Της ξενιτιάς η μόρφωση», (εκδ. Ερωδιός),
4. «Η Ελλάδα μας αργοπεθαίνει», (εκδ. Ερωδιός),
5. «Παιχνίδια της παρέας», (εκδ. Ερωδιός),
6. «Το αμπέλι μας στον Πόντο», (εκδ. Εμπειρία Εκδοτική),
7. «Καλλιστώ και Ιμπραχήμ», (εκδ. Εμπειρία Εκδοτική),
8. «Ιωνάς ο Β'», (εκδ. Ερωδιός),
9. «Η ανεψιά μου η τουρκάλα», (εκδ. Ερωδιός),
10. «Γεννήθηκα στη γενοκτονική πορεία», (υπό έκδοση),
11. «Αφορισμοί - ακαλλιέργητες ιδέες», (υπό έκδοση),
12. «Ανθολογία ποιημάτων», (υπό έκδοση),' _
13. «Ασκήσεις Δυναμικής της Ομάδας», (υπό έκδοση).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου