Τη δημιουργία ελεύθερου ελληνικού κράτους. Αφού άναψε τη φωτιά στις παραδουνάβιες χώρες συνελήφθη κλείστηκε στις φυλακές και θυσιάστηκε... Όμως η θυσία του και όσων τον ακολούθησαν δεν πήγε χαμένη.
Στο νότο, από τις φλόγες της φωτιάς ξεπήδησε ολοζώντανο το όνειρο του Υψηλάντη!...
Ο Υψηλάντης γεννήθηκε την 1-12-1782 στην Κωνσταντινούπολη. Η ρίζα των Υψηλαντών βρίσκεται στην Τραπεζούντα του Πόντου και την αυτοκρατορική οικογένεια των Κομνηνών. Μετά την άλωση της Πόλης και της Τραπεζούντας , οι Κομνηνοί πρόσθεσαν στο επίθετο τους και το Υψηλάντης. Πρωτότοκος γιός του Κωνσταντίνου Υψηλάντη, ανατράφηκε μέσα σε περιβάλλον που διαπνεόταν από έντονο πατριωτισμό.
Κατατάκτηκε στο σώμα των εφίππων σωματοφυλάκων του τσάρου και διακρίθηκε στους πολέμους κατά του Ναπολέοντα, ενώ στη μάχη της Δρέσδης το 1813, όταν πολεμούσε ως συνταγματάρχης σε ηλικία μόλις 21 έτους, έχασε το δεξί του χέρι.
Σε ηλικία 25 ετών, ο Εμμανουήλ Ξανθός του πρόσφερε τον Μάρτιο του 1820 την αρχηγία της Φιλικής εταιρίας, μετά την άρνηση του κόμη Ιωάννη Καποδίστρια και τον ονομάζει «Επίτροπο» , που κατά την βυζαντινή εθιμοτυπία σήμαινε αντιβασιλέας, νόμιμος διάδοχος του θρόνου της Αυτοκρατορίας της Ρωμανίας, και πολιτικός αρχηγός της Επανάστασης. Στις 12 Απριλίου 1820 υπογράφεται πρακτικό με το οποίο τα μέλη της Φιλικής Εταιρίας αναγνωρίζουν τον Αλέξανδρο Υψηλάντη ως «Γενικόν Έφορον της Ελληνικής Εταιρίας, ίνα εφορεύη και επιστατή εν πάσι όσα κρίνονται αναγκαία και ωφέλιμα», ο οποίος εκδίδει αμέσως την προκήρυξη ανεξαρτησίας: «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος». Παραιτείται από τον τσαρικό στρατό, περνάει τον ποταμό Προύθο στις 22-2-1821 και υψώνει τη σημαία της Επανάστασης στο Ιάσιο της Μολδοβλαχίας όπου οι τοπικοί άρχοντες ήταν Έλληνες Φαναριώτες.
Στις 26-2-1821 στο ναό των Τριών Ιεραρχών τελείται δοξολογία και ο μητροπολίτης Βενιαμίν ευλογεί σημαία με έμβλημα τον σταυρό, και κατά το βυζαντινό τυπικό, παραδίδει το ξίφος στον Υψηλάντη. Κατόπιν διενεργείται έρανος για τη συλλογή ενός εκατομμυρίου γροσιών και υπογράφεται σε διώροφο κτίριο στο Κισινάου της Μολδαβίας (πέρασε στην ιδιοκτησία του ελληνικού δημοσίου πριν από τρία χρόνια) η Διακήρυξη προς το Έθνος και η πρόσκληση εθελοντών.
 |
| Δημήτριος Υψηλάντης |
"Ορκίζομαι να χύσω και αυτήν την υστέραν ρανίδα; του αίματος μου υπέρ της θρησκείας και της πατρίδος μου. Να φονεύσω και αυτόν τον ίδιον τον αδελφόν αν τον ευρώ προδότην της πατρίδος... Να μην παραιτήσω τα όπλα προτού να ίδω ελευθέραν την πατρίδα μου και εξολοθρευμένους τους εχθρούς της...".
Μετά την ορκωμοσία οι νεοσύλλεκτοι τραγουδώντας το παρακάτω πήγαν στο αρχηγείο του Υψηλάντη: "Φίλοι μου συμπατριώται, Δούλοι νάμεθα ως , πότε, των αχρείων μουσουλμάνων, της Ελλάδος των τυράννων;"
Στις 4 Μαρτίου οι Έλληνες ναυτικοί εξοπλίζουν 15 πλοία και στις 17 Μαρτίου ο Υψηλάντης υψώνει τη σημαία στο Βουκουρέστι, αντιμετωπίζοντας τον στρατό τριών πασάδων στο Γαλάτσι, το Δραγατσάνι, τη Σλατίνα, το Σκουλένι και το Σέκο. Ο Ιερός Λόχος του Υψηλάντη εξουθενώθηκε στη μάχη του Δραγατσανίου στις 7 Ιουνίου 1821 και οι στρατιώτες άρχισαν να λιποτακτούν.
Οργισμένος ο Υψηλάντης εξέδωσε προκήρυξη στην οποία χαρακτήριζε τους λιποτάκτες ανάνδρους.
«Τρέξατε εις τους Τούρκους, τους μόνους άξιους φίλους των φρονημάτων σας. Άνανδροι αγέλαι λαών".
Ο ίδιος (με τα δύο αδέλφια του) υποχώρησε προς τα αυστριακά σύνορα και οι αυστριακοί για να τον παγιδεύσουν, τον εφοδίασαν με πλαστό διαβατήριο για να φύγει με το ψευδώνυμο Παλαιογενείδης. Λίγο μετά, όμως, τον συνέλαβαν, τον έκλεισαν στα ανθυγιεινά κελιά του μεσαιωνικού φρουρίου του Μουγκάτς, στο οποίο υπέστη τα πάνδεινα, αφού ήταν γνωστή η σκληρή «μετερνιχική» πολιτική απέναντι σε επαναστάτες.
Μόλις αποφυλακίστηκε με παρέμβαση του τσάρου και με βαριά κλονισμένη την υγεία στις 24-11- 1827, πέθανε εγκαταλειμμένος στην Βιέννη στις 19-1-1828, σε ηλικία μόλις 36 ετών, χωρίς να προλάβει να δει την ολοκλήρωση του σχεδίου του και να βαδίσει στα ελεύθερα ελληνικά χώματα...
 |
| Ιερός Λόχος στο Δραγατσάνι |
Πριν πεθάνει έμαθε ότι ο Καποδίστριας αναλαμβάνει κυβερνήτης της ελεύθερης πλέον Ελλάδος και είπε χαρούμενος «Δόξα σοι ο Θεός».
Λέγεται ότι τα οστά του Υψηλάντη είναι θαμμένα στο προαύλιο του ναού Παμμεγίστων Ταξιαρχών στο Πεδίον Άρεως,.
Από τη Διακήρυξη του Υψηλάντη:
«Η ώρα ήλθεν, ω Άνδρες Έλληνες!
Πρό πολλού οι λαοί της Ευρώπης,
πολεμούντες υπέρ των ιδίων
Δικαιωμάτων και ελευθερίας αυτών,
μας επροσκάλουν εις μίμησιν,
αυτοί, καίτοι οπωσούν ελεύθεροι,
επροσπάθησαν όλαις δυνάμεσι
να αυξήσωσι την ελευθερίαν,
και δι' αυτής πάσαν αυτών την Ευδαιμονίαν
. Οι αδελφοί μας και φίλοι είναι πανταχού έτοιμοι,
οι Σέρβοι, οι Σουλιώται, και όλη η Ηπειρος,
οπλοφορούντες μας περιμένωσιν-
ας ενωθώμεν λοιπόν με Ενθουσιασμόν!
η Πατρίς μάς προσκαλεί!...».
Γιώργος Τσαλουχίδης
Πρόεδρος της Παν. Ένωσης Ποντίων Αξιωματικών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου