Στην Κωνσταντινούπολη του 1920 είχαν συναντηθεί πάρα πολλοί πρόσφυγες από
διάφορα κράτη. Οι Σύμμαχοι είχαν ανοίξει τις Πύλες της Πόλης γι' αυτούς, ενώ
αντίθετα άλλες χώρες είχαν δυσκολέψει τις διαδικασίες των ταξιδιωτικών εγγράφων
και τα ναύλα ήταν πολύ ακριβά.
Έτσι, ή Πόλη στάθηκε μία φιλόξενη πατρίδα γι' αυτούς. Από τη γενική κρίση και τον Πόλεμο είχε πέσει ή παραγωγή και κάτω από αυτές τις συνθήκες ή κατάσταση των
προσφυγών ήταν τραγική. Για να ενισχυθούν αυτοί, διάφορα κράτη ίδρυσαν
ιδρύματα, συνδέσμους, επιτροπές βοήθειας κλπ.
Οι Ρώσοι Πρόσφυγες κατέφυγαν στην Κωνσταντινούπολη, όταν το Μπολσεβικικό καθεστώς ανέτρεψε την Τσαρική Ρωσία. Ρώσοι αριστοκράτες και αστοί μαζί με τους Λευκορώσους, πεινασμένοι καί άθλιοι, την άνοιξη του 1920 πήγαν στην Κων/πολη. Ο αριθμός τους δεν μπορεί να υπολογισθεί με ακρίβεια, γιατί συχνά μετακινούνταν στην ευρύτερη τουρκική επικράτεια.
Οί περισσότεροι πήγαν στην Κων/πολη μετά την εκκένωση (απόλυση) της Οδησσού (Φεβρουάριος του 1920) και την εκκένωση (απόλυση) του Νοβοροσίσκ (Μάρτιος του 1920) με τη βοήθεια των Άγγλων. Εκείνοι που πήγαν μετά την εκκένωση της Κριμαίας βοηθήθηκαν από τους Γάλλους. Κατά προσέγγιση πρέπει να υπολογιστούν στους 200.000 και ήταν οι περισσότεροι μεταξύ των άλλων προσφύγων.
Οι Ρώσοι Πρόσφυγες κατέφυγαν στην Κωνσταντινούπολη, όταν το Μπολσεβικικό καθεστώς ανέτρεψε την Τσαρική Ρωσία. Ρώσοι αριστοκράτες και αστοί μαζί με τους Λευκορώσους, πεινασμένοι καί άθλιοι, την άνοιξη του 1920 πήγαν στην Κων/πολη. Ο αριθμός τους δεν μπορεί να υπολογισθεί με ακρίβεια, γιατί συχνά μετακινούνταν στην ευρύτερη τουρκική επικράτεια.
Οί περισσότεροι πήγαν στην Κων/πολη μετά την εκκένωση (απόλυση) της Οδησσού (Φεβρουάριος του 1920) και την εκκένωση (απόλυση) του Νοβοροσίσκ (Μάρτιος του 1920) με τη βοήθεια των Άγγλων. Εκείνοι που πήγαν μετά την εκκένωση της Κριμαίας βοηθήθηκαν από τους Γάλλους. Κατά προσέγγιση πρέπει να υπολογιστούν στους 200.000 και ήταν οι περισσότεροι μεταξύ των άλλων προσφύγων.
Μεταξύ των Ρώσων Προσφύγων υπήρχαν και Ρώσοι υπήκοοι, όπως Αρμένιοι,
Εβραίοι, Έλληνες, Τούρκοι, Γεωργιανοί, Ουκρανοί, Τάταροι καί Καλμούκοι.
Εκτός άπό αυτούς υπήρχαν Έλληνες της Μ. Ασίας, Αρμένιοι και Τούρκοι. Επίσης, και λίγοι Λιθουανοί, Σουηδοί καί 'Ιταλοί.
Εκτός άπό αυτούς υπήρχαν Έλληνες της Μ. Ασίας, Αρμένιοι και Τούρκοι. Επίσης, και λίγοι Λιθουανοί, Σουηδοί καί 'Ιταλοί.
Ό Αμερικανός C. CLAFLIN DAVIS μας
εξιστορεί ότι, οί Τούρκοι πρόσφυγες είχαν έρθει από τη Θράκη καί τη
Βορειοδυτική Μ. Ασία, όταν ο ελληνικός στρατός κατέλαβε αυτά τα μέρη και πολέμησε με τους εθνικιστές (IST 1920, σελ. 178).
Οί περισσότεροι Έλληνες καί Αρμένιοι είχαν διαφύγει, όταν ό τουρκικός στρατός όδευε προς τη Νικομήδεια καί τις νότιες παραλίες της Προποντίδας, κι έφθασαν στην Κων/πολη γιά νά βρουν προστασία. Ένα τμήμα, τέλος, των φιλοσουλτανικών Αρμενίων έφtασε στην Κων/πολη από τα ανατολικά της Ανατολίας καί τήν Κιλικία (ΙST 1920, σελ. 178).
Πάντως τόσο ή Γαλλία όσο καί ή Αγγλία, ή Ιταλία καί ή Αμερική τους ενίσχυσε οικονομικά.
Πολλές φορές οι αριθμοί δεν συμφωνούν, διότι είναι δύσκολο να καταγραφούν οι διάφορες ομάδες των προσφυγών. Ένας άλλος λόγος είναι ότι όποιοι είχαν μπορέσει να βρουν εργασία και να ζήσουν ανεξάρτητα, αν θα υπολογίζονταν ως πρόσφυγες.
Επίσης, ή συχνή τους μετακίνηση από περιοχή σε περιοχή ήταν ένας πρόσθετος λόγος, επομένως κι αν ήταν από τον ίδιο λαό δεν ήταν εγγεγραμμένοι στον ίδιο τόπο. Ο κυριότερος λόγος όμως ήταν ότι το μεγαλύτερο τμήμα των προσφυγών από φόβο δεν ήθελε να εγγραφεί στις Καταστάσεις Προσφυγών. (Τα στοιχεία του κειμένου είναι από τον C. CLAFLIN DAVIS, από το βιβλίο ISTANBUL 1920, σελ. 177-194).
Αρης Κυριαζής
Αποσπασμα απο το βιβλίο "ΠΑΛΙΝΝΟΣΤΗΣΗ στις γλυκές πατρίδες 1918-1922"
Οί περισσότεροι Έλληνες καί Αρμένιοι είχαν διαφύγει, όταν ό τουρκικός στρατός όδευε προς τη Νικομήδεια καί τις νότιες παραλίες της Προποντίδας, κι έφθασαν στην Κων/πολη γιά νά βρουν προστασία. Ένα τμήμα, τέλος, των φιλοσουλτανικών Αρμενίων έφtασε στην Κων/πολη από τα ανατολικά της Ανατολίας καί τήν Κιλικία (ΙST 1920, σελ. 178).
Πάντως τόσο ή Γαλλία όσο καί ή Αγγλία, ή Ιταλία καί ή Αμερική τους ενίσχυσε οικονομικά.
Πολλές φορές οι αριθμοί δεν συμφωνούν, διότι είναι δύσκολο να καταγραφούν οι διάφορες ομάδες των προσφυγών. Ένας άλλος λόγος είναι ότι όποιοι είχαν μπορέσει να βρουν εργασία και να ζήσουν ανεξάρτητα, αν θα υπολογίζονταν ως πρόσφυγες.
Επίσης, ή συχνή τους μετακίνηση από περιοχή σε περιοχή ήταν ένας πρόσθετος λόγος, επομένως κι αν ήταν από τον ίδιο λαό δεν ήταν εγγεγραμμένοι στον ίδιο τόπο. Ο κυριότερος λόγος όμως ήταν ότι το μεγαλύτερο τμήμα των προσφυγών από φόβο δεν ήθελε να εγγραφεί στις Καταστάσεις Προσφυγών. (Τα στοιχεία του κειμένου είναι από τον C. CLAFLIN DAVIS, από το βιβλίο ISTANBUL 1920, σελ. 177-194).
Αρης Κυριαζής
Αποσπασμα απο το βιβλίο "ΠΑΛΙΝΝΟΣΤΗΣΗ στις γλυκές πατρίδες 1918-1922"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου