Ο νέος ηγεμόνας του κράτους της Τραπεζούντας λεγόταν Ιωάννης (Καλοϊωάννης), αλλά, με την ανακήρυξή του σε αυτοκράτορα, άλλαξε το όνομά του και πήρε το όνομα του παππού του Αλεξίου Β'.
Η βασιλεία του κράτησε ως τα 1390 και κατά τη διάρκειά της επικράτησε κάποια εσωτερική ησυχία και τάξη και ο πολιτισμός παρουσίασε μεγάλη ακμή.
Ωστόσο αναφέρονται και μερικά γεγονότα που διατάραξαν τη γαλήνη του κράτους. Καταρχήν έγινε μια στάση τον Ιούνιο του 1354, με ηγέτη το μεγάλο δούκα Γεώργιο Σχολάριο.
Ο τελευταίος έφυγε με το γιο του στην Κερασούντα και το Μάρτη του 1355 έκανε επίθεση εναντίον της Τραπεζούντας με ένα «κάτεργο» και 11 βάρκες, αλλά τελικά αποκρούστηκε και επέστρεψε στην Κερασούντα.
Ο αυτοκράτορας, το Μάη του ίδιου χρόνου οργάνωσε την αντεπίθεση του: αρμάτωσε δύο «κάτεργα» και άλλα πλοιάρια, και έκανε εκστρατεία εναντίον της Κερασούντος, την οποία κυρίεψε και αιχμαλώτισε το γιο του Σχολάριου.
Κατόπιν συγκρούστηκε σε μια μάχη με τον ίδιο τον αντίπαλο του, το μεγάλο δούκα, που βρισκόταν στον Κεχρινά μαζί με τους οπαδούς του, και τον ανάγκασε να υποταχτεί και να προσκυνήσει.
Το 1361 ο Αλέξιος Γ' νίκησε σε μάχη κοντά σιη Ματσούκα τους Τούρκους της Παϊπούρτης που είχαν επιτεθεί στην περιοχή με αρχηγό τον πασά Χατζιαλατίφη.
Οι Ματσουκάτες είχαν πιάσει τα στενά κοντά στη Λαραχανή και σκότωσαν πάνω από 200 Τούρκους, αποκεφάλισαν τον αρχηγό τους και την άλλη μέρα τέλεσαν θρίαμβο και πανηγυρική λειτουργία στην Τραπεζούντα.
Άλλο σημαντικό γεγονός της βασιλείας του Αλεξίου Γ' είναι η εξορία του τότε μητροπολίτη Τραπεζούντας Νήφωνα στο μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά, το 1363, γιατί ο τελευταίος κατηγορήθηκε ως μέτοχος στη συνωμοσία που σκάρωσαν οι άρχοντες Καβασίτες και Σχολάριοι εναντίον του αυτοκράτορα.
Μόλις ξέσπασε η ανταρσία, ο Αλέξιος Γ' καταδίωξε τους Καβασίτες στη στεριά και τους συνέλαβε, ενώ τους άλλους συνωμότες, με επικεφαλής τον Γεώργιο Σχολάριο, δεν τα κατάφερε να τους πιάσει, γιατί είχαν καταφύγει στην Αμισό.
Επίσης, πρέπει να αναφέρουμε ότι στην εποχή του εμφανίστηκαν για πρώτη φορά, τον Ιούλιο του 1368, οι Οσμανλήδες Τούρκοι, που έκαναν επιδρομές στα παράλια του Πόντου με μικρά πλοία.
Βέβαια, ο ισλαμισμός είχε αρχίσει να διεισδύει στην Ανατολή από την εποχή του ενιαίου βυζαντινού κράτους, πρώτα με τους Άραβες και μετά, κατά τον 11ο αιώνα, με τους Σελτζούκους Τούρκους. Ον τελευταίοι, όμως, από τα μέσα του αιώνα εκείνου εγκαταστάθηκαν στο Μικρασιατικό έδαφος και προωθούσαν τον ισλαμισμό με τις επιδρομές τους.
Πολύ γρήγορα οι ντόπιες φυλές επηρεάστηκαν από το κήρυγμα του Μωάμεθ και αλλαξοπίοτησαν. Αργότερα οι εξισλαμισμοί έφτασαν ως το χώρο της αυτοκρατορίας των Μεγάλων Κομνηνών.
Ιδιαίτερα η φυλή των Τζάνων, που μόλις τον 6ο αιώνα, επί Ιουστινιανού, είχε εκχριστιανιστεί, άρχισε τώρα να αλλάζει πάλι πίστη.
Αναφέρεται ότι οι Τζάνοι που κατοικούσαν μεταξύ των περιφερειών Τρίπολης και Πλατάνων, δυτικά της Τραπεζούντας, πάνω στην οροσειρά του Παρυάδρη, εξισλαμίστηκαν και έγιναν άγριοι, όπως παλαιότερα.
Ήταν γνωστοί με το όνομα Τζανήδες ή Τζιαπνήδες και, συχνά, με τη συνεργασία των Τούρκων, έκαναν επιδρομές και λεηλασίες εναντίον της χώρας των Κομνηνών.
Ο αυτοκράτορας Αλέξιος Γ', το 1380, εξορμώντας από τη στεριά, με αφετηρία το φρούριο Πέτρωμα (Πέτρα-καλέ), και περνώντας μέσα από την κοιλάδα του ποταμού Φιλαβωνίτη (Χαρσιώτη), με πεζικό και ιππικό, έφτασε ως τα χειμαδιά των Τζιαπνήδων και έκαψε τις σκηνές τους. Ταυτόχρονα εξολόθρευσε και το μεγαλύτερο μέρος από αυτούς.
Η βασιλεία του κράτησε ως τα 1390 και κατά τη διάρκειά της επικράτησε κάποια εσωτερική ησυχία και τάξη και ο πολιτισμός παρουσίασε μεγάλη ακμή.
Ωστόσο αναφέρονται και μερικά γεγονότα που διατάραξαν τη γαλήνη του κράτους. Καταρχήν έγινε μια στάση τον Ιούνιο του 1354, με ηγέτη το μεγάλο δούκα Γεώργιο Σχολάριο.
Ο τελευταίος έφυγε με το γιο του στην Κερασούντα και το Μάρτη του 1355 έκανε επίθεση εναντίον της Τραπεζούντας με ένα «κάτεργο» και 11 βάρκες, αλλά τελικά αποκρούστηκε και επέστρεψε στην Κερασούντα.
Ο αυτοκράτορας, το Μάη του ίδιου χρόνου οργάνωσε την αντεπίθεση του: αρμάτωσε δύο «κάτεργα» και άλλα πλοιάρια, και έκανε εκστρατεία εναντίον της Κερασούντος, την οποία κυρίεψε και αιχμαλώτισε το γιο του Σχολάριου.
Κατόπιν συγκρούστηκε σε μια μάχη με τον ίδιο τον αντίπαλο του, το μεγάλο δούκα, που βρισκόταν στον Κεχρινά μαζί με τους οπαδούς του, και τον ανάγκασε να υποταχτεί και να προσκυνήσει.
Το 1361 ο Αλέξιος Γ' νίκησε σε μάχη κοντά σιη Ματσούκα τους Τούρκους της Παϊπούρτης που είχαν επιτεθεί στην περιοχή με αρχηγό τον πασά Χατζιαλατίφη.
 |
| Χαρσιώτης Ποταμός |
Άλλο σημαντικό γεγονός της βασιλείας του Αλεξίου Γ' είναι η εξορία του τότε μητροπολίτη Τραπεζούντας Νήφωνα στο μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά, το 1363, γιατί ο τελευταίος κατηγορήθηκε ως μέτοχος στη συνωμοσία που σκάρωσαν οι άρχοντες Καβασίτες και Σχολάριοι εναντίον του αυτοκράτορα.
Μόλις ξέσπασε η ανταρσία, ο Αλέξιος Γ' καταδίωξε τους Καβασίτες στη στεριά και τους συνέλαβε, ενώ τους άλλους συνωμότες, με επικεφαλής τον Γεώργιο Σχολάριο, δεν τα κατάφερε να τους πιάσει, γιατί είχαν καταφύγει στην Αμισό.
Επίσης, πρέπει να αναφέρουμε ότι στην εποχή του εμφανίστηκαν για πρώτη φορά, τον Ιούλιο του 1368, οι Οσμανλήδες Τούρκοι, που έκαναν επιδρομές στα παράλια του Πόντου με μικρά πλοία.
Βέβαια, ο ισλαμισμός είχε αρχίσει να διεισδύει στην Ανατολή από την εποχή του ενιαίου βυζαντινού κράτους, πρώτα με τους Άραβες και μετά, κατά τον 11ο αιώνα, με τους Σελτζούκους Τούρκους. Ον τελευταίοι, όμως, από τα μέσα του αιώνα εκείνου εγκαταστάθηκαν στο Μικρασιατικό έδαφος και προωθούσαν τον ισλαμισμό με τις επιδρομές τους.
Πολύ γρήγορα οι ντόπιες φυλές επηρεάστηκαν από το κήρυγμα του Μωάμεθ και αλλαξοπίοτησαν. Αργότερα οι εξισλαμισμοί έφτασαν ως το χώρο της αυτοκρατορίας των Μεγάλων Κομνηνών.
Ιδιαίτερα η φυλή των Τζάνων, που μόλις τον 6ο αιώνα, επί Ιουστινιανού, είχε εκχριστιανιστεί, άρχισε τώρα να αλλάζει πάλι πίστη.
Αναφέρεται ότι οι Τζάνοι που κατοικούσαν μεταξύ των περιφερειών Τρίπολης και Πλατάνων, δυτικά της Τραπεζούντας, πάνω στην οροσειρά του Παρυάδρη, εξισλαμίστηκαν και έγιναν άγριοι, όπως παλαιότερα.
Ήταν γνωστοί με το όνομα Τζανήδες ή Τζιαπνήδες και, συχνά, με τη συνεργασία των Τούρκων, έκαναν επιδρομές και λεηλασίες εναντίον της χώρας των Κομνηνών.
Ο αυτοκράτορας Αλέξιος Γ', το 1380, εξορμώντας από τη στεριά, με αφετηρία το φρούριο Πέτρωμα (Πέτρα-καλέ), και περνώντας μέσα από την κοιλάδα του ποταμού Φιλαβωνίτη (Χαρσιώτη), με πεζικό και ιππικό, έφτασε ως τα χειμαδιά των Τζιαπνήδων και έκαψε τις σκηνές τους. Ταυτόχρονα εξολόθρευσε και το μεγαλύτερο μέρος από αυτούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου