Στα Κοτύωρα (Ορντού), η οικογένεια του Χαράλαμπου Αγαπίδη, όπως και άλλες ποντιακές οικογένειες, ασπάστηκε το ευαγγελικό δόγμα. Έτσι, όταν με τον ξεριζωμό του 1922 — 1923, ήρθαν στην Ελλάδα, ο Χαράλαμπος Αγαπίδης έμεινε με μερικά από τα παιδιά του στη Θεσσαλονίκη, ενώ άλλα από τα παιδιά του, μαζί με συγγενείς τους από τα Κοτύωρα, εγκαταστάθηκαν στον συνοικισμό «Ευαγγελικά» της Κατερίνης.
Ο Γιάννης Αγαπίδης, στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο και στη συνέχεια δικηγόρησε.
Τα έργα του παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον ποντιακό Ελληνισμό, γιατί σε μερικά από αυτά καταγράφονται οι κινήσεις των ιερωμένων και ιεραποστόλων των καθολικών και των διαμαρτυρομένων ή προτεσταντών, προκειμένου να πειστούν οι Έλληνες ορθόδοξοι για την ορθότητα της διδασκαλίας των άλλων δογμάτων. Οι ιεραπόστολοι ή μισιονάριοι ή φρέρηδες (αδέλφια), όπως τους έλεγαν
στον Πόντο, προσπαθούσαν, γενικώς, να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να προκαλούν ή να καταφεύγουν στον προσηλυτισμό, ωστόσο κάποιοι από αυτούς, όπως η σύζυγος του Αμερικανού προξένου στην Τραπεζούντα, καταγγέλθηκε επανειλημμένως για προσηλυτισμό, μέσω αγαθοεργών πράξεων, από την εφημερίδα «Εποχή» της Τραπεζούντας του Νίκου Καπετανίδη.
Ο ίδιος ο Γιάννης Αγαπίδης διακρινόταν για τη σοβαρότητα και το ήθος του, αλλά και για το σεβασμό του στη θρησκευτική πίστη των άλλων ανθρώπων.
Τα βιβλία του είναι τα εξής:
«Η θρησκευτική μεταρρύθμιση και οι Έλληνες ευαγγελικοί» (1947), «Ελληνικαί ευαγγελικαί Κοινότητες Πόντου» (1948),
«Σύντομες σκέψεις» (1949),
«Ο Γεώργιος Κωνσταντίνου» (λόγιος, δάσκαλος και τυπογράφος του 18ου αιώνα από τη Ζαγορά του Πηλίου) (1950),
«Η πείρα της εσωτερικής ζωής» (1950),
«Το αρχαίο εβραϊκό δίκαιο ή Το δίκαιο της Πεντατεύχου» (1960),
«Η νομική θέσις των αλλοδαπών εν τη αρχαία εβραϊκή Πολιτεία» (1966), «Ο Ιησούς ενώπιον της ιουδαϊκής και ρωμαϊκής δικαιοσύνης» (έκδοση του υπουργείου Προεδρίας, 1968)
και «Επίκαιροι στοχασμοί» (1969).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου