Θα προσπαθήσουμε εν συντομία να αναφερθούμε στα σχέδια και τις ενέργειες για τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους στον Πόντο.
Γεωγραφικά στον Πόντο ανήκουν, κατά την Τουρκοκρατία, τα βιλαέτια της Τραπεζούντας με την ανεξάρτητη διοίκηση της Σαμψούντας και οι ανεξάρτητες διοικήσεις της Νικοπόλεως, Αμασείας και Σινώπης του νομού Σεβαστείας, τμήματα του νομού Θεοδοσιοπόλεως και Κασταμονής, ενώ στον Εύξεινο Πόντο η περιοχή της Ποντοηράκλειας και οι περιφέρειές της.
Ο ελληνισμός του Πόντου από το 1917 ενθαρρύνεται στη συσπείρωσή του γύρω από τις ενώσεις του Πόντου. Στις 5 Μαη 1917 συνέρχεται στην Τυφλίδα το πανελλήνιο συνέδριο της Υπερκαυκασίας, που αποφασίζει την ένωση όλων των ελληνικών κοινοτήτων της Ρωσίας και Καυκάσιας σε ένα κεντρικό εθνικό συμβούλιο.
Το Συμβούλιο αναγνωρίστηκε και από την καυκασιανή Δημοκρατία. Τον Ιούλη του 1917, στο Ταγγαρόγγ, ιδρύθηκε παρόμοιο Συμβούλιο και συγκέντρωσε χρήματα για τους πρόσφυγες. Τον Οκτώβρη του ίδιου έτους στο Αικατερινοτάρ ιδρύθηκε η Κεντρική Ένωση των Ποντίων Ελλήνων, η οποία και εξέδωσε διακήρυξη για την ανεξαρτησία και την ελευθερία του Πόντου. Πάνω από 80 σύνδεσμοι που αναδείχτηκαν με τοπικές συνελεύσεις δραστηριοποιήθηκαν στις περιοχές της Νότιας Ρωσίας. Αποφάσισαν να στείλουν αντιπροσώπους στον Πόντο, την Αθήνα και την Κωνσταντινούπολη.
Παρόμοια συμβούλια συγκροτήθηκαν στις ΗΠΑ τη Βρετανία, τις σκανδιναβικές χώρες και τη Γαλλία το Νοέμβρη του 1918.
Η πρώτη Εθνική Συνέλευση του ελληνισμού του Πόντου 22 Γενάρη / 4 Φεβρ. 1918, δεν έγινε στον κατεχόμενο Πόντο, δεν έγινε στην Ελλάδα, αλλά έγινε στην Μασσαλία της Γαλλίας.
Ο Κ. Κωνσταντινίδης, Πρόεδρος τότε του Συμβουλίου της Ενωσης Ποντίων της Μασσαλίας, συνάντησε στη Γαλλία τον Βενιζέλο και τηλεγράφησε στο Συμβούλιο των Αθηνών ότι ο Βενιζέλος ενθαρρύνει τους σκοπούς του.
Ο μεγάλος πατριώτης και διακεκριμένος Έλληνας από τον Πόντο, ο Κωνσταντινίδης, ονομάζει τη συζήτηση αυτή των αντιπροσώπων "Παμπόντιον Συνέδριον", Πατριωτικήν συγκέντρωσιν, διακήρυξη ανεξαρτησίας, για την ίδρυση ενός κράτους με δημοκρατικό πολίτευμα.
Στο συνέδριο αυτό πήραν μέρος: αντιπρόσωποι του Εθνικού Συνδέσμου των Ποντίων στο Παρίσι, των Αθηνών, ΗΠΑ, Ελβετίας, Αγγλίας, Αιγύπτου, Συρίας και Ροστόβ.
Όπως φαίνεται, στο συνέδριο δεν έγινε δυνατό να παραβρεθούν αντιπροσωπείες από τον Πόντο και τη νότια Ρωσία. Το συνέδριο αυτό αποτελεί και την πρώτη εθνική συνέλευση των Ελλήνων του Πόντου που ζούσαν στη διασπορά. Τα αποτελέσματά του συνιστούν δείγμα υψηλής διορατικότητας και ευθύνης για το μέλλον μιας μερίδας του γένους μας, του ελληνισμού του Πόντου.
Ιστορικό ντοκουμέντο (αποδεικτικό έγγραφο) αποτελεί η επιστολή του συνόλου των αντιπροσώπων προς τον Κομισσάριο εξωτερικών υποθέσεων της ΕΣΣΔ κ. Λ. Τρότσκι.
"Trotsky Commisaire Affaires Etrangeres Petrograd".
"Congres reuni a Marseille citoyens originaires du Pont-Euxin et son hinterland compose de delegues des citpyens residant aux Etats-unis, Suisse, angleterre, Grece, Eqypte et tous pays d' Europe et d' Amerique vous prie stipuler pour ce pays droit disposer son sort afin qu' apres retrait troupes russes il ne retombe pas sous domination inque notre desir est former Republique independante depuis frontiere russe jusque au dela Sinope et hinterland prions intervenir energiquement a cet effet comptant sur votre appui efficance remercions d' avance.
Pour le Congre le President:
CONSTANTINIDES
Για τις θέσεις του Βενιζέλου, αναφέρεται με ακρίβεια και σαφήνεια, ο Σαράφης στο έργο του: Σαράφης Στέφανος, "Τα άπαντα, Ιστορικές αναμνήσεις" (εκδόσεις, "σύγχρονο βιβλίο", Αθήνα 1964, σελ. 227 και επ. όπου:
"Ο Βενιζέλος είχε προειδοποιήσει πως αν έρθει ο Κωνσταντίνος, οι σύμμαχοι θα τους εγκαταλείψουν" (Σαράφης σελ. 227).
"Σύνθημα των αντιβενιζελικών ήταν η επιστράτευση, η εγκατάλειψη της Μικράς Ασίας και η επάνοδος του Βασιλιά". (Σαράφης σελ. 227).
"Οι εκλογές έγιναν με απόλυτη τάξη, ησυχία και τις έχασε ο Βενιζέλος" (Σαράφης 227).
Γεωγραφικά στον Πόντο ανήκουν, κατά την Τουρκοκρατία, τα βιλαέτια της Τραπεζούντας με την ανεξάρτητη διοίκηση της Σαμψούντας και οι ανεξάρτητες διοικήσεις της Νικοπόλεως, Αμασείας και Σινώπης του νομού Σεβαστείας, τμήματα του νομού Θεοδοσιοπόλεως και Κασταμονής, ενώ στον Εύξεινο Πόντο η περιοχή της Ποντοηράκλειας και οι περιφέρειές της.
Ο ελληνισμός του Πόντου από το 1917 ενθαρρύνεται στη συσπείρωσή του γύρω από τις ενώσεις του Πόντου. Στις 5 Μαη 1917 συνέρχεται στην Τυφλίδα το πανελλήνιο συνέδριο της Υπερκαυκασίας, που αποφασίζει την ένωση όλων των ελληνικών κοινοτήτων της Ρωσίας και Καυκάσιας σε ένα κεντρικό εθνικό συμβούλιο.
Το Συμβούλιο αναγνωρίστηκε και από την καυκασιανή Δημοκρατία. Τον Ιούλη του 1917, στο Ταγγαρόγγ, ιδρύθηκε παρόμοιο Συμβούλιο και συγκέντρωσε χρήματα για τους πρόσφυγες. Τον Οκτώβρη του ίδιου έτους στο Αικατερινοτάρ ιδρύθηκε η Κεντρική Ένωση των Ποντίων Ελλήνων, η οποία και εξέδωσε διακήρυξη για την ανεξαρτησία και την ελευθερία του Πόντου. Πάνω από 80 σύνδεσμοι που αναδείχτηκαν με τοπικές συνελεύσεις δραστηριοποιήθηκαν στις περιοχές της Νότιας Ρωσίας. Αποφάσισαν να στείλουν αντιπροσώπους στον Πόντο, την Αθήνα και την Κωνσταντινούπολη.
Παρόμοια συμβούλια συγκροτήθηκαν στις ΗΠΑ τη Βρετανία, τις σκανδιναβικές χώρες και τη Γαλλία το Νοέμβρη του 1918.
 |
| Στη μέση ο Μητροπολίτης Χρύσανθος (Τραπεζoύντας), Αντιπρόσωπος Εθνοσυνελευσης Πόντου στη Συνδιάσκεψη Ειρήνης - αριστερά του ο Ιωάννης Σταυριδάκης πολιτικός αντιπρόσωπος Ελλάδος στον Αντικαύκασο - δεξιά τον ο Νίκος Λεοντίδης, πρόεδρος Εθνοσυνελευσης Πόντου (με πολιτικά), από το αρχείο της κας Θεοφυλάκτου. |
Η πρώτη Εθνική Συνέλευση του ελληνισμού του Πόντου 22 Γενάρη / 4 Φεβρ. 1918, δεν έγινε στον κατεχόμενο Πόντο, δεν έγινε στην Ελλάδα, αλλά έγινε στην Μασσαλία της Γαλλίας.
Ο Κ. Κωνσταντινίδης, Πρόεδρος τότε του Συμβουλίου της Ενωσης Ποντίων της Μασσαλίας, συνάντησε στη Γαλλία τον Βενιζέλο και τηλεγράφησε στο Συμβούλιο των Αθηνών ότι ο Βενιζέλος ενθαρρύνει τους σκοπούς του.
Ο μεγάλος πατριώτης και διακεκριμένος Έλληνας από τον Πόντο, ο Κωνσταντινίδης, ονομάζει τη συζήτηση αυτή των αντιπροσώπων "Παμπόντιον Συνέδριον", Πατριωτικήν συγκέντρωσιν, διακήρυξη ανεξαρτησίας, για την ίδρυση ενός κράτους με δημοκρατικό πολίτευμα.
Στο συνέδριο αυτό πήραν μέρος: αντιπρόσωποι του Εθνικού Συνδέσμου των Ποντίων στο Παρίσι, των Αθηνών, ΗΠΑ, Ελβετίας, Αγγλίας, Αιγύπτου, Συρίας και Ροστόβ.
Όπως φαίνεται, στο συνέδριο δεν έγινε δυνατό να παραβρεθούν αντιπροσωπείες από τον Πόντο και τη νότια Ρωσία. Το συνέδριο αυτό αποτελεί και την πρώτη εθνική συνέλευση των Ελλήνων του Πόντου που ζούσαν στη διασπορά. Τα αποτελέσματά του συνιστούν δείγμα υψηλής διορατικότητας και ευθύνης για το μέλλον μιας μερίδας του γένους μας, του ελληνισμού του Πόντου.
Ιστορικό ντοκουμέντο (αποδεικτικό έγγραφο) αποτελεί η επιστολή του συνόλου των αντιπροσώπων προς τον Κομισσάριο εξωτερικών υποθέσεων της ΕΣΣΔ κ. Λ. Τρότσκι.
"Trotsky Commisaire Affaires Etrangeres Petrograd".
"Congres reuni a Marseille citoyens originaires du Pont-Euxin et son hinterland compose de delegues des citpyens residant aux Etats-unis, Suisse, angleterre, Grece, Eqypte et tous pays d' Europe et d' Amerique vous prie stipuler pour ce pays droit disposer son sort afin qu' apres retrait troupes russes il ne retombe pas sous domination inque notre desir est former Republique independante depuis frontiere russe jusque au dela Sinope et hinterland prions intervenir energiquement a cet effet comptant sur votre appui efficance remercions d' avance.
Pour le Congre le President:
CONSTANTINIDES
Για τις θέσεις του Βενιζέλου, αναφέρεται με ακρίβεια και σαφήνεια, ο Σαράφης στο έργο του: Σαράφης Στέφανος, "Τα άπαντα, Ιστορικές αναμνήσεις" (εκδόσεις, "σύγχρονο βιβλίο", Αθήνα 1964, σελ. 227 και επ. όπου:
"Ο Βενιζέλος είχε προειδοποιήσει πως αν έρθει ο Κωνσταντίνος, οι σύμμαχοι θα τους εγκαταλείψουν" (Σαράφης σελ. 227).
"Σύνθημα των αντιβενιζελικών ήταν η επιστράτευση, η εγκατάλειψη της Μικράς Ασίας και η επάνοδος του Βασιλιά". (Σαράφης σελ. 227).
"Οι εκλογές έγιναν με απόλυτη τάξη, ησυχία και τις έχασε ο Βενιζέλος" (Σαράφης 227).
Η 16μελής επιτροπή της αντιπολίτευσης έστειλε τότε υπόμνημα σε όλα τα κράτη κατηγορώντας το Βενιζέλο ως τύραννο και ότι δεν εκπροσωπεί πια τον ελληνικό λαό. Τα ίδια υποστήριξαν και οι Ιταλοί που διεκδικούσαν τότε τα μικρασιατικά παράλια.
Έτσι, ο Βενιζέλος με μια ενδεχόμενη νίκη, στα μάτια όλων θα ήταν ο φυσικός ηγέτης για την υπογραφή της Συνθήκης των Σερβών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου