Η Κωνσταντινούπολη είναι η πατρίδα αρκετών σπουδαίων δημοσιογράφων, μερικοί από τους οποίους, μάλιστα, μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών, έβαλαν τη γραφίδα τους στην υπηρεσία των σημαντικότερων εφημερίδων και περιοδικών, στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.
Ο σημαντικότερος από όλους υπήρξε ο Βλάσης Γαβριηλίδης, που έγινε πλατύτερα γνωστός ως αναμορφωτής της εφημερίδας «Ακρόπολις» και της ελληνικής δημοσιογραφίας.
Ο Βλάσης Γαβριηλίδης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1848. Αποφοίτησε το 1865 από τη Μεγάλη του Γένους Σχολή, με άριστα. Έγινε, έτσι, γνωστός ως ο καθηγητής, ο φιλόλογος, ο δάσκαλος, ένας φωτισμένος δάσκαλος του Γένους. Πολλοί, που τον γνώρισαν, τον χαρακτήρισαν ως μυαλό ανήσυχο, καθαρό και φωτεινό.
Με τη μεσολάβηση Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, ο Βλάσης Γαβριηλίδης γνωρίστηκε με τον βαθύπλουτο Γεώργιο Σίνα, της γνωστής οικογένειας των εθνικών ευεργετών, ο οποίος τον έστειλε στο πανεπιστήμιο της Λειψίας για σπουδές στις πολιτικές επιστήμες και τη φιλολογία.
Το ξεκίνημα της δημοσιογραφικής προσφοράς του Γαβριηλίδη έγινε από το περιοδικό «Επτάλοφος» — παλαιότερο όνομα της Κωνσταντινούπολης — με τη δημοσίευση των μελετών του για την «Ιστορία της Ελληνικής Τραγωδίας» και για τον «Άμλετ» του Σαίξπηρ.
Την ίδια εποχή έγραφε πολιτικά άρθρα σε εφημερίδες της Κωνσταντινούπολης. Όλα αυτά, όμως, δεν τον ικανοποιούσαν πλήρως, γι' αυτό προχώρησε στην έκδοση δικής του εφημερίδας, της «Ομόνοιας», που την έβγαζε στην αρχή μαζί με τον φίλο του Κώστα Παλαιολόγο.
Το τυπογραφείο της Αθήνας «Κοραής» τύπωσε το 1869 τη μελέτη του «Ελλάς και Πανσλαβισμός». Όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση.
Το 1873, ο Γαβριηλίδης εξέδωσε στην Κωνσταντινούπολη την εφημερίδα «Θράκη» και κατόπιν την εφημερίδα «Μεταρρύθμιση», μέσα από την οποία άρχισε αγώνα κατά των Τούρκων. Αλλά η τουρκική κυβέρνηση, που παρακολουθούσε άγρυπνα τα περιεχόμενα των εντύπων, έστειλε εναντίον Ο Βλάσης Γαβριηλίδης με τη γυναίκα του
του στρατιωτικά αποσπάσματα. Επειδή δεν κατόρθωσαν να τον συλλάβουν, τον καταδίκασαν ερήμην σε θάνατο. Ο εξοπλισμός του τυπογραφείου του, που στεγαζόταν στο Μεγάλο Χάνι της Κωνσταντινούπολης, ιδιοκτησίας της Εφορίας Φιλανθρωπικών Καταστημάτων, παρέμεινε άχρηστος. Και ήταν ένα σύγχρονο τυπογραφείο της εποχής, με πιεστήριο, δεκάδες κιβώτια τυπογραφικών στοιχείων και όλα τα άλλα εξαρτήματα.
Μέσα στο τυπογραφείο αυτό και με τη «Μεταρρύθμιση» στα χέρια μπήκε ο Τούρκος αρχηγός του αποσπάσματος, ζητώντας τον Γαβριηλίδη. Εκείνος βρισκόταν εκεί. Κατάλαβε αμέσως τον σκοπό της επίσκεψης και όταν τον ρώτησαν: «Πού είναι ο Γαβριηλίδης», απάντησε: «Kι εγώ αυτόν περιμένω».
Ύστερα από λίγο, ο Γαβριηλίδης είπε ότι δεν μπορούσε άλλο να περιμένει και σηκώθηκε και έφυγε!
Τον Νοέμβριο του 1877, δραπέτευσε, μεταμφιεσμένος, από την Κωνσταντινούπολη για την Αθήνα, όπου συνεργάστηκε, στην αρχή, με την «Εφημερίδα των Συζητήσεων», μετά έβγαλε, μαζί με τον επίσης Κωνσταντινουπολίτη Κλέανθη Τριαντάφυλλο την πολιτική και σατιρική εφημερίδα «Ραμπαγάς» και κατόπιν εξέδωσε την εφημερίδα «Μη χάνεσαι», με την οποία άρχισε αγώνα για να ξυπνήσει τους Έλληνες, που, μετά τους Τούρκους, τους υποδούλωσαν οι Έλληνες εκπρόσωποι των μεγάλων «τζακιών».
Έκανε επιθέσεις με άρθρα του κατά των πολιτικών, του βασιλιά, των αξιωματικών του στρατού. Αποτέλεσμα ήταν να κυνηγηθεί επανειλημμένα, να συλληφθεί, να κακοποιηθεί, να φυλακιστεί. Όμως, ποτέ δεν το έβαλε κάτω.
Πολλοί τον θαύμαζαν και τον επαινούσαν για τους αγώνες του. Ο αρχηγός του δημοτικισμού Γιάννης Ψυχάρης, του έγραψε: «Όσα λέτε για τον βασιλιά είναι τα μόνα ορθά. Απορώ κάποτες με την τόλμη σας. Τα λέτε παστρικά τα πράγματα και ποτές δεν φοβάστε να πείτε την αλήθεια».
Σύρθηκε επανειλημμένα στα κακουργιοδικεία για εξύβριση του βασιλιά και του διάδοχου, αλλά πάντοτε τον αθώωναν οι ένορκοι. Όχι οι πουλημένοι στο Παλάτι δικαστές.
Ο ίδιος ο Βλάσης Γαβριηλίδης σε ένα ενυπόγραφο άρθρο του στην εφημερίδα «Ακρόπολις», που ανέλαβε και την οποία ανέδειξε ως την καλύτερη ελληνική εφημερίδα, έγραφε: «Η ιστορία της Ακροπόλεως' είναι η ιστορία της αναγεννήσεως του Ελληνικού Έθνους και του Ελληνικού Κράτους την οποίαν επεσφράγισεν η επανάστασις του Γουδή (1909). Η μεγάλη αυτή και αληθινή επανάστασις του πατριωτισμού κατά της αφιλοπατρίας, της ηθικής εναντίον της φαυλότητος, επανάστασις του Μεγάλου Ελληνισμού, υπήρξε, κατά κοινήν ομολογίαν εχθρών και φίλων, καρπός των μακροτάτων αγώνων της Ακροπόλεως'».
Ο μεγάλος αγωνιστής δημοσιογράφος, ο Κωνσταντινουπολίτης Βλάσης Γαβριηλίδης, πέθανε από καρκίνο στην Αθήνα το 1920, σε ηλικία 72 ετών. Λίγες ημέρες πριν από τον θάνατο του, είχε ζητήσει να τον μεταφέρουν με το κρεβάτι του στα γραφεία της εφημερίδας «Ακρόπολις» και να αφήσουν τις πόρτες και τα παράθυρα ανοιχτά όλο το εικοσιτετράωρο. Ξυψύχησε βλέποντας τα δέντρα του μικρού κήπου. Μετά θάνατον, η κυβέρνηση τον τίμησε με τον Μεγαλόσταυρο.
Καίτη Μελή-Παπαπαναγιώτου
Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου