Ίσκιοι προγονικοί στις ατραπούς της Τόνιας
ορθόστητα κορμιά στις Σέρρας το ποτάμι γύρω,
λύρες γλυκόλαλες στις γειτονιές της Αργυρούπολης.
Κόρη αγγελοκάμωτη του Θήχη
Ίμερα, οπτασία μπρος στα μάτια μου
στολίδι ατίμητο του ιστορικού βουνού
όπου οι «μύριοι» άφησαν τις κραυγές τους.
Πέτρα του Πόντου αγέρωχη και λαβωμένη
η ομορφιά η ανείπωτη της Τρίπολης!
βανδάλων ποδοβολητά στη μαύρη νύχτα
στο μοναστήρι τ’ Αη- Γιάννη.
Γκρεμόβραχα στην Κρώμνη την ηρωική!
νησάκι αυροφίλητο η Αρητιάδα
στης Κερασούντος μέσα την αγκάλη
Στης Σουμελάς τα σωθικά
άψαλτοι ύμνοι προσδοκούν να ηχήσουν!
μοίρα αδικιάρα της ματωμένης μας Πατρίδας,
μαύρη θεά, που πρόδωσες την ακατάβλητη φυλή μας,
Τη χώρα την ηρωική των Αμαζόνων!
θρήνοι γοεροί στο «ρέμα των γυπαετών»,
κάστρο αθάνατο της «μαύρης κόρης», όρθιο μείνε!
Φέρτε μου βρόντους τουφεκιών από τη Μαησλού!
Δώστε μου την αλκή να κλάψω το
χαμό της γης μου!
κύμα του Εύξεινου,
κράτα επωδό στο φλοίσβο σου
των τραγουδιών μας τον αχό!
Δημήτρης Παναγιωτίδης
Δάσκαλος-Ζωγράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου