ΚΛΩΣΟΝ ΑΔΑΚΕΣ

Ο ποπά Γιωρτς   εποίνεν ποπαδικήν ση Μάλαχαν τη Κιμισχανάς, άμα τα γράμματα το έξερεν ολίγα έσαν.  Όντες  εδέβαζεν, εθαρείς αλφάβιζεν.

Αρ' έναν Κερεκήν ημέραν, σίτα ο γιος ατ' ο Στυλίκον εκράτ'νεν το
κερίν κ' εκείνος εδέβαζεν το ευαγγέλιον, Αβραάμ  εγέννησεν Ισαάκ, Ισαάκ   εγέννησεν Ιακώβ....το κερίν εγιάντσεν σ' αλλ' το μέρος κι οποπά Γιωρτς άλλο 'κ' έλεπεν να δεβάζ,'

 Ετέρεσεν αλλέως 'κι θα ίνεται, κ' εκλώστεν σον Στυλίκον μερέαν και είπεν:

Νέπαι, για κλώσον αδακέσ' το κερίν, ας τερούμ' κι αβούτος τη σκύλ' ο γιον τίναν εγέννεσεν.

Λ Ε ΞΙΛ Ο ΓΙΟ

εποίνεν = έκαμνε

Μάλαχα= χωριό του Πόντου

Κιμισχανά = Αργυρούπολη

άμα = αλλά

εθαρείς= νόμιζες

αλφάβιζεν =συλλάβιζ ε

αρ'= λοιπόν

 σίτα= καθώς, ενώ

εγιάντσεν= έγειρε

κ' έλεπεν= δεν έβλεπε

Ετέρεσεν = κοίταξε

Εκλώστεν= γύρισε (κοίταξε)

Μερέαν= προς τη μεριά

κλώσον αδακέσ'= γύρνα προς τα εδώ

ας τερούμε = να δούμε

τίναν= ποιον

Δημήτριος  Νικοπολιτίδης
Φιλόλογος-Συγγραφέας