Μάγδας Καπανά- Απόσπασμα.

Σα χίιλα εννακόσια και σα είκοσι έναν
'σα στράτας απαγκέσ'έκξαν το Σαντέτ'κον το αίμαν.

Τα εξ χωρία εμάζεψαν έγκαν σοι Πιστοφάντων
και το βίον ελάλεσαν και έγκαν σοι Γλιτσάντων.

Πρώτη φοράν εξόρτσανε τα εξ χωρίαν μίαν
και ύστερα τοι Πιστοφάντ'ς...

Ο λαός εμουρδουλιζεν ση Κρωμή τα ραχία
κ'επεχωρίεν εκαικά,μάννα ας σα παιδία.

Κι όνταν έγκαν εμάς ση Κρωμ',σο Καν' είπαν θα πάτε,
εκεί θα τελείται η κρισ' θα τερούν' ντο θα φτάτε.

Εσέγκαν εμάς σην σειράν και από δύο-δύο,
ερχίνεσαν γιαγμαλαεύν' τ' εμέτερον το βίον.

Αρ' ατότες εγροκ'σαμε ντο πάμε εξορίαν
ντο είχατε εινός μηνού εμείς οδοιπορίαν.


Το χίλια εννιακόσια έτος είκοσι έναν
πάνω στους δρόμους έτρεχε το Σαντεϊκο το αίμα,

τα εξ χωριά μάζεψαν μέσα στο Πιστοφαντων
τα ζώα όλα πήρανε τα πήγαν στο Γλιτσάνων.

Πρώτη φορά εξόρισαν τα εξ χωριά μαζί
και ύστερα τους Πιστοφανταίους.

Ο λαός μοιρολόγανε στης Κρώμνης τα βουνά
εκεί αποχωρίστηκαν μάνα απ' τα παιδιά.

Κι όταν στην Κρώμνη ήλθαμε, στο Καν' είπαν θα πάτε,
εκεί θα σας δικάσουνε θα δουν' τι θα σας κάνουν.

Μας έβαλαν στη σειρά και από δυο-δυο
άρχισαν να κλέβουν το δικό μας βιος.

τότε το καταλάβαμε πως πάμε εξορία
πως θα είχαμε οι άμοιροι ένα μήνα οδοιπορία.