Άλλο όργανο ήταν το αγγείο , αυτό αποτελούνταν από κατάλληλα κατασκευασμένο δέρμα μικρού πρόβατου, που στη μια άκρη είχε ένα καλάμι απ΄οπου φυσούσε ο μουσικός και κρατούσε τον ασκό με αέρα, ενώ στη άλλη άκρη υπήρχε αυλός , από τον οποίο με την πίεση του ασκού κάτω από την μασχάλη του μουσικού, έβγαινε ο αέρας, ενώ με τα δάχτυλα του πανω στα ανοίγματα του αυλού, κλείνοντας και ανοίγοντας , παρήγαγε τους μουσικούς ήχους που ήθελε.
Η χρήση των οργάνων γινόταν κύρια στις θρησκευτικές γιορτές και στους γάμους. Ο παίκτης των οργάνων λεγόταν λυριτσής, ζουρνατζής και ταουλτσής κ.λ.π.
Η κατάληξη –τζης, ή- τσης Τούρκικης προέλευσης επικράτησε σ΄όλες σχεδόν τις ποντιακές λέξεις, αλλά κύρια στα επαγγέλματα, όπως καφετσής, φουρουτσής (φούρναρης), καζαντζής κ.λ.π.
Άλλες φορές μπροστά από το επαγγελματικό όνομα προηγούνταν η λέξη ατός, ατός που παίζ (αυτός που παίζει), ατός που τραβοδεί (αυτός που τραγουδάει), ατός που χορέβ(αυτός που χορεύει), ατός που καλατσέβ(αυτός που μιλάει κ.λ.π.