Χριστός γεννέθεν , χαρά σον κόσμον
(Χ)α! καλή ώρα, καλή σ' ημέρα
(Χ)α! καλόν παιδίν οψέ εγεννέθεν.
Οψέ εγεννέθεν, ουρανοστάλθεν
Τον εγέννεσεν η Παναϊα,
Τον ανέστεσεν Αϊα Παρθένα.
Εκαβάλκεψεν χρυσόν πουλάριν
Κι εκατήβεν σο σταυροδρόμιν
Σταυροδρόμιν και μυροδρόμιν.
Έρπαξάν Ατον οι χιλ' Εβραίοι
Χιλ' Εβραίοι και μύρ(ιοι) Εβραίοι
ασά ακροντικά κι ασήν καρδίαν
αίμαν έσταξεν, χολή κ' εφάνθεν,
Ούμπαν έσταξεν και μύρος έτον
μύρος έτον και μυρωδία.
Εμυρίστεν ατό ο κόσμος όλεν
Εμυρίστεν κι ο Βασιλέας. (δις)
Για μυρίστ' (ι) ατο και συ αφέντα,
Σύ αφέντα καλέ μ' αφέντα (δις)
Ερθαν τη Χριστού τα παλληκάρια
Και θυμίζνε τον νοικοκύρην,
Νοικοκύρην και Βασιλέαν.
Δέβα σο ταρέζ κι έλα σην πόρταν,
Δος μας ούβας και λεφτοκάρυα
Κι αν ανοιείς μας χαρά σην πόρτα σ'
(Καλα Χριστούγεννα και εις έτη πολλά)
(Χρόνια πολλά και πάντα και του χρόνου)