Αγαπημένη εξαδέλφη
μου, από την πλευρά του πατέρα της, του θείου Φώτη, πρωτεξαδέλφου του πατέρα
μου, από το Καρμούτ της Αργυρούπολης.
Η Ελένη γεννήθηκε
στην Κοκκινιά του Κιλκίς. Νωρίς πέθαναν και οι δύο γονείς της και ουσιαστικά
έγινε ο αρχηγός της οικογένειας και προστάτης και σύμβουλος των μικρότερων
αδελφών της, του Μιλτιάδη και του Δημήτρη.
Η οικογένεια υπέστη
τα πάνδεινα ασκόπως και αδίκως κατά την περίοδο του εμφυλίου. Άλλη λύση δεν
υπήρχε παρά να εγκατασταθούν στο Κιλκίς.
Εκεί αποδεικνύονται
οι αρετές και τα ηγετικά προσόντα της Ελένης (Νίτσας). Ο μικρός αδελφός, ο
Δήμος, τέλειωσε το γυμνάσιο και πήγε στην Βιέννη για σπουδές. Ο Μίλτος σταδιοδρόμησε,
με περιπέτειες, στη ΔΕΗ και έκανε μια θαυμάσια οικογένεια. Η Ελένη παντρεύτηκε
τον Απόστολο, έναν υπέροχο Θρακιώτη, και απέκτησε δύο παιδιά, τη Φωτεινή,
δημόσιο υπάλληλο, και τον Γιώργο, γιατρό και επίκουρο καθηγητή της Μαιευτικής
και Γυναικολογίας.
Τα δύσκολα χρόνια
του εμφυλίου, όπου εμπλέκονται ανυποψίαστοι και άσχετοι με τα κομματικά
άνθρωποι και λαμβάνουν προσδιορισμούς και ιδιότητες αναληθείς, αλλά και καταστρεπτικές
για την πορεία των ιδίων και των παιδιών τους, η αρχόντισσα Πόντια δέσποινα, με
τον πρακτικό και αποτελεσματικό Νου, έδωσε την πρέπουσα λύση. Μου είπε, τότε,
χαρακτηριστικά, πως κάποιος σεβαστός θείος τη συμβούλευσε: «Πως όλα τα δύσκολα
θέματα έχουν τη λύση τους, και γιαυτό επινοήθηκαν οι παράδες».
Τις δύσκολες μέρες
που περνάει ο τόπος μας, σκέφτομαι πως αν ένας από τους διοικούντες σήμερα την
Ελλάδα είχε το μυαλό της αγαπημένης μου εξαδέλφης Ελένης, άλλη πορεία θα είχε
ο τόπος μας και άλλο περιεχόμενο τα μνημόνια.
Να είναι ελαφρό το χώμα του Κιλκίς που σε
σκεπάζει και σίγουρα η μνήμη σου είναι αιωνία.
Τάσος Κυριακίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου