Συνεντευξη με τον Ματθαιο Κωφίδη

Στο φύλλο της Εποχής της Τρίτης 15 Ιανουαρίου 1919, στην 1η σελίδα, δημοσιεύεται μία συνέντευξη με τον κ. Ματθ. Κωφίδην, με πλαγιότιτλο Η ελληνοαρμενική συνεννόηση - Τα εθνικά μας ζητήματα - Τα Πατριαρχεία - Η αισιοδοξία του μέλλοντος. Η συνέντευξη έχει ως εξής:

Με τον άρτι εκ Κωνσταντινουπόλεως επανακάμψαντα ομογενή κ. Ματθ. Κωφίδην. βουλευτήν Τραπεζούντος, η «Εποχή» εθεώρησε καθή­κον να συνδιαλεχθή, δια να γνωρίση την κατάστασιν ασφαλέστερον και δια να αρθή κατά το δυνατόν η αορι­στία ήτις επικρατεί εις τον τόπον μας διάτα καθόλου εθνικά πράγματα. Ο κ. Μ. Κωφίδης, γεμάτος από αισιοδοξίαν και με το μειδίαμα της χα­ράς εις τα χείλη μάς εδέχθη φιλοφρονέστατα.

- Τι φρονείτε δια την ελληνοαρμενικήν συνεννόησιν κ. Κωφίδη; Είναι απλώς αισθηματική ή επιβάλλε­τε δια λόγους πολιτικούς;

- Η ελληνοαρμενική συνεννόησις είναι ζωηρά έκφρασις των αισθημάτων τα οποία επικρατούν και εις τα δύο έθνη. Κοινή τύχη και κοινή δοκιμασία μοιραίως συνέσφιξε τους δεσμούς των δύο λαών. Μας έπληξαν αι ίδιαι συμφοραί. Από την αισθηματικήν ταύτη  ένωσιν, προέρχεται και η πολιτική ανάγκη μιας εγκαρδίου συνεννοήσε­ως, επωφελέστατη δια το μέλλον και των δύο εθνών. Η ελληνοαρμενική συνεννόησις είναι απαρχή κοινού ευγενούς αγώνος. Μη λησμονείτε δε και εις επίμετρον ότι η συνεννόησις αύτη έχει βαθείας τας ρίζας, και εις την βυζαντινήν ιστορίαν. Είμεθα από τότε αδελφωμένοι. Οι αυτοκρά­τορες Ίσαυροι μας ήλθαν από την Αρμενίαν. Σήμερον οι αρχηγοί και των δύο εθνών εμπνέουν την συνενόησιν ταύτην και δικαιούμεθα να ελπίσωμεν πολλά εις αυτήν.

- Ποία η γνώμη σας κ. Κωφίδη, δια την έκβασιν των εθνικών ζητημάτων;

Ο κ. Κωφίδης εγέλασε και εζωγραφήθη εις αυτόν μία εκδήλωσις χαράς.

- Καταντώ να είμαι αισιοδοξώτατος. Η εργασία η οποία γίνεται εκεί, πείθει καθένα ότι ευρισκόμεθα εις την περίοδον των ωραίων εθνικών εκπλήξεων. Αι πρώται εκδηλώσεις της εργασίας ταύτης, τας οποίας γνωρίζετε, είναι ασφαλή εχέγγυα της πλήρους επιτυ­χίας. Η διπλωματία βεβαίως αργεί πάντοτε. Σταθμίζονται περιπτώσεις ακατάληπτοι δια τους πολλούς. Αλλ' η αισιοδοξία δεν πρέπει να μας λεί­πει. Πιστεύσατε ότι οι αρμόδιοι ερ­γάζονται, εργάζονται, εργάζονται αδιαλείπτως.

- Και τα Πατριαρχεία; Επήλθε καμμία αλλαγή, κ. Κωφίδη, και το Φανάρι; εχαράχθη καμμία νέα υγι­ής κατεύθνσις (κατεύθυνσις); Ο κ. Κωφίδης, μετ' ολιγόλεπτον σκέψιν μας απήντησεν.

- Φαίνεται ότι και εκεί πέρα αρχίζουν ν' αλλάζουν τα πράγματα. Αρχίζουν βαθμηδόν να επικρατούν νέαι αρχαί και τούτο θα είναι σωτήριον. Το Φανάρι σήμερον χρεωστεί να σταθή εις το ύψος του και όλοι οι αρμόδιοι χρεωστούν να το αντιληφθούν καλά.

- Περί δε της πατριαρχικής εκλογής;

- Αυτή αναβάλλεται και αργεί ακό­μα, μας απήντησε μειδιών ο κ. Κω­φίδης. Η ελληνική ιεραρχία όλη θα λάβη μέρος εις την εκλογήν. Και δια να καθορισθούν αι λεπτομέρειαι αύ­ται και πολλαί άλλαι σοβαραί υποθέσεις χρειάζεται καιρός. Αι εκλογαί άλλως τε γίνονται εν ει­ρήνη...

- Ποίαν εντύπωσιν κάμουν εις την πρωτεύουσαν αι βιαιοπραγίαι και τα κακουργήματα τα διαπραττόμενα εις βάρος των χωρικών μας εδώ;

- Την χειρίστην. Παρακολουθεί­ται μετά προσοχής η κατάστασις εδώ και γνωρίζουν όλα με όλας τας λεπτομέρειας. Θαρρείτε όμως και αισιοδοξείτε... (ακολουθούν δύο δυ­σανάγνωστες αράδες).

Εσφίξαμε θερμώς το χέρι του εγκρίτου ομογενούς μας και εχωρίσθημεν ευχαριστούντες , με την ψυχήν ήσυχον.

Από τον Νίκο Καπετανίδη, τον Γενάρη του 1919