Πάνος Καϊσίδης

Ο Πάνος Καϊσίδης γεννήθηκε το 1937 και μεγάλωσε στην Αξιούπολη του Κιλκίς, από γονείς πρόσφυγες από τον Πόντο (από τα Πλάτανα ο πατέρας του Γιώργος και από το Αργαλή η μητέρα του Λίτα).

Μετά το γυμνάσιο της Αξιούπολης, φοίτησε στη νομική σχολή του Αριστοτε­λείου πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στη δραματική σχολή θεάτρου και κινηματογράφου «Αριστοτέλης», πάντοτε εργαζόμενος.

Παράλλη­λα, παρακολούθησε, ως ακροατής, παραδόσεις των κορυφαίων καθηγη­τών της φιλοσοφικής σχολής του ΑΠΘ Γιάννη Κακριδή, Λίνου Πολίτη, Βασίλη Τατάκη, Νίκου Ανδριώτη, Αγαπητού Τσοπανάκη.

Φοίτησε σε σχολή λογιστών.

Καταδικάστηκε από πενταμελές εφετείο το 1967, για άρθρο για τους πολιτικούς πρόσφυγες στην εφημερίδα «Δημοκρατικό Κιλκίς», και από έκτακτο στρατοδικείο το 1970, για αντίσταση κατά της δικτατορίας, και έμεινε, συνολικά, στη φυλακή πεντέμισι χρόνια.

Από τα μαθητικά του χρόνια άρχισε να γράφει σε διάφορα έντυπα και το 1965 έβγαλε την εφημερίδα «Δημοκρατικό Κιλκίς» μαζί με τον Κων. Χριστοδουλίδη.

Εργάστηκε, επίσης, στις εφημερίδες «Αγωνιστής του Κιλκίς» του βουλευτή Κων. Παπαδόπουλου, «Ελεύθερος Λόγος» της Αθήνας του Δ. Δρακόπουλου, «Μακεδονική  Ώρα» της ΕΔΑ Θεσ­σαλονίκης, «Μαχητής του Κιλκίς» του Στ. Ορφανίδη, «Ημερησία» του Κιλκίς, «Οικονομικός Παρα­τηρητής», στην οποία ήταν διευθυντής - αρχισυντάκτης, «Συναγερμός» του Κιλκίς, εβδομαδιαία του Βασ. Βασιλειάδη, «Αυγή», «Εγνατία», «Κυριακή», εβδομαδιαία του Γ. Φωτιάδη,, «Χρόνος» της Θεσ­σαλονίκης, που εξέδωσε ο Γ. Πεχλιβάνης, στην οποία - μετά τον θάνατο του εκδότη - ήταν διευθυντής, «Έθνος», και μαζί με την Καίτη Μελή - Παπαπαναγιώτου, στους ραδιοφωνικούς σταθμούς «Ένατο Κύμα» (διαδημοτικός), «Τα παιδιά της Καλαμαριάς» των Χρ. Κονταλή - Κατερίνας Δημητρακούδη, «Αργοναύτης» του Παν. Ασλανίδη, «Ράδιο Ποντίων» της ΠΟΠΣ, «Ράδιο Ακρίτες» του Συλλόγου Πο­ντίων Σταυρούπολης, στο κρατικό ραδιόφωνο 102 και στην τηλεόραση της ΕΡΤ3.

Ήταν επιμελητής έκδοσης των ποντιακών εντύπων: «Το Βήμα» της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονί­κης, «Δεσμός» της ΠΟΠΣ και της «Ποντιακής Εστίας» του Σωματείου «Παναγία Σουμελά». Επιμελή­θηκε την έκδοση των πρακτικών των 2ου, 3ου και 4ου συνεδρίων των Ποντίων.

Έχει εκδώσει τα βιβλία του:

 «Ελληνική Τριλογία», ποιητική σύνθεση, 1965,

«Έρως, ανίκατε», ποιή­ματα, 1977,

 «Αν με ρωτήσεις», ποιήματα, 1978,

«Το τέλος», νουβέλα, 1978,

«Οι εφιάλτες», διηγήματα, 1979,

«Η Κάτα», μυθιστόρημα, 1987,

«Το έπος των Ποντίων», μελέτη για την ιστορία των Ποντίων, 2006.

Παρακινημένος από τον Γρηγόρη Σαββινόπουλο και τον Παναγιώτη Τανιμανίδη, επιδόθηκε στη μελέτη της ιστορίας των Ποντίων, νιώθοντας ότι έχει χρέος απέναντι στους γονείς που έφυγαν για πάντα αδικαίωτοι.

 Το 1990 ξεκίνησε άτυπα - μαζί με άλλους - την οργάνωση συμποσίων για την ιστορία, τη λογοτεχνία, τη λαογραφία και το θέατρο των Ποντίων, με τη συμπαράσταση του προέδρου του Σωμα­τείου «Παναγία Σουμελά» Παναγιώτη Τανιμανίδη και του προέδρου του Ποντιακού Συλλόγου Κιλκισιωτών Θεσσαλονίκης Ιορδάνη (Ηλία) Αναστασιάδη, καθώς και της Καίτης Μελή - Παπαπαναγιώτου, του Κώστα Παν. Πεκρίδη, του Γιάννη Δημ. Σαββίδη, του Μανώλη Μανουσίδη, του Μιχάλη Παναγιωτίδη, του Δημήτρη Παρασκευόπουλου κ. ά.

Το 1991 ίδρυσε, μαζί με άλλους, την Επιτροπή Ποντιακών Εκδη­λώσεων, της οποίας υπήρξε και πρόεδρος.

Με τον Ν. Τελίδη εξέδωσε το περιοδικό «Ποντιακά» και μόνος του το περιοδικό «Σύγχρονη Λογοτεχνία».

Δημοσίευε παρουσιάσεις βιβλίων στο περιοδικό του Φόρη Παροτίδη «Ζιζάνιο». Δημοσί­ευσε εκατοντάδες λήμματα στην Εγκυκλοπαίδεια του Ποντιακού Ελληνισμού των Εκδόσεων «Μαλλι­άρης - Παιδεία», την παλιά (1989) και τη νέα έκδοση (2007), άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά και έκανε πολλές εκπομπές με θέματα για τον Πόντο στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση της ΕΡΤ 3.

 Έκανε εισηγήσεις σε συνέδρια - το 5ο Παγκόσμιο των Ποντίων, του Μικρασιατικού Ελληνισμού του ΑΠΘ - σε συνέδρια για την εθνική αυτογνωσία, σε συμπόσια και ημερίδες με θέματα για τον ποντιακό ελληνισμό και δημοσιογραφικά, στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας, στο πολιτιστικό κέντρο της Εθνικής Τράπεζας, στην Εταιρεία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο, στην Εύξεινο Λέσχη Βέροιας, στην Εύξεινο Λέσχη Σερρών κ. α.