Στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι, ο αρχηγός της οικογένειας, "εκαλαντίαζεν το σπίτ" και έλεγε:
"άμον το ρουζ'νε αούτα τα καλά
αέτς 'πα να ρουζ 'νε απές σ' ο
σπίτ 'ν εμούν
τ' ευλοΐας και τα καλοσύνας"
(όπως έχουμε όλα τ' αγαθά, έτσι να είναι πάντα ευλογημένο το σπίτι και εμείς καλοσυνάτοι).
Από το Πρωτοχρονιάτικο τραπέζι δεν έλειπε η βασιλόπιτα.
Αναβιώνοντας την παράδοση έκοβαν τη βασιλόπιτα και έπαιζαν χαρτιά μονό μια φορά για να δοκιμάσουν την τύχη τους.
Τα μεσάνυχτα οι ελεύθερες κοπέλες πήγαιναν στη βρύση του χωριού και τοποθετούσαν διάφορα φρούτα, ιδίως μήλα και πορτοκάλια.
"Καλλαντιάζ'νε το πεγάδ'", η ονομασία του εθίμου αυτού.
Μετα οι κοπέλες εφευγαν. Η βρύση, "το πεγαδ" κατα τη αλλαγή του χρόνου σταματά για λίγο να τρέχει και έπειτα ξανατρέχει νερό.
Ευρύκλεια Σοφιανού
(Περιοδικό Επιλογές)
"άμον το ρουζ'νε αούτα τα καλά
αέτς 'πα να ρουζ 'νε απές σ' ο
σπίτ 'ν εμούν
τ' ευλοΐας και τα καλοσύνας"
(όπως έχουμε όλα τ' αγαθά, έτσι να είναι πάντα ευλογημένο το σπίτι και εμείς καλοσυνάτοι).
Από το Πρωτοχρονιάτικο τραπέζι δεν έλειπε η βασιλόπιτα.
Αναβιώνοντας την παράδοση έκοβαν τη βασιλόπιτα και έπαιζαν χαρτιά μονό μια φορά για να δοκιμάσουν την τύχη τους.
Τα μεσάνυχτα οι ελεύθερες κοπέλες πήγαιναν στη βρύση του χωριού και τοποθετούσαν διάφορα φρούτα, ιδίως μήλα και πορτοκάλια.
"Καλλαντιάζ'νε το πεγάδ'", η ονομασία του εθίμου αυτού.
Μετα οι κοπέλες εφευγαν. Η βρύση, "το πεγαδ" κατα τη αλλαγή του χρόνου σταματά για λίγο να τρέχει και έπειτα ξανατρέχει νερό.
Ευρύκλεια Σοφιανού
(Περιοδικό Επιλογές)