Ο Αντώνης Παυλίδης είναι από τους πρωτεργάτες της συμμαχίας μεταξύ των θυμάτων των τριών Γενοκτονιών των αρχών του 20ού αιώνα, Αρμενίων, Ασσυρίων, Ελλήνων. Όλα ξεκίνησαν από την Κομοτηνή το 2008, με το 1ο διεθνές συνέδριο: «Τρεις Γενοκτονίες, Μια Στρατηγική», τον Μάη του 2008.
Ακολούθησε τον Σεπτέμβρη του 2010 το 2ο συνέδριο στην παλαιά Βουλή, στην Αθήνα, ενώ ετοιμάζεται το 3ο. Παράλληλα, εδώ κι ένα χρόνο, ήταν ο πρωτεργάτης της συγκρότησης του «Δικτύου Αναγνώρισης Γενοκτονιών» στην Ελλάδα, όπου συμμετέχουν στελέχη από τον ποντιακό και μικρασιατικό χώρο, καθώς και από την ασσυριακή και την αρμενική κοινότητα.
Σπούδασε Παιδαγωγικά και Πολιτικές Επιστήμες, μεταπτυχιακά στη νεότερη Οθωμανική Ιστορία, διδακτορική διατριβή στην Κοινωνιολογία. Με σημαντικό συγγραφικό έργο, εισηγήσεις σε επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες, με τεράστιο αριθμό ομιλιών στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπου ως πυρήνα τοποθετεί την εκπαίδευση, την ιστορία και τον ελληνισμό της Ανατολής.
Δίδαξε «Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης» στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ τα τελευταία 15 χρόνια διδάσκει «Ιστορία του ελληνισμού της Ανατολής και όψεις της σύγχρονης τουρκικής κοινωνίας» (μεταπτυχιακού επιπέδου) στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας. Χαρακτηριστική περίπτωση συνδυασμού επιστήμονα και ακτιβιστή.
Πρόεδρος του «Πανελληνίου Συνδέσμου Ποντίων Εκπαιδευτικών», μέλος πολλών επιστημονικών και κοινωνικών φορέων και Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου Ελληνοαρμενικής Φιλίας.
Στον Σαρκίς Αγαμπατιάν
Κύριε Παυλίδη, είναι γεγονός ότι πρωταγωνιστήσατε στη συμμαχία των θυμάτων των Γενοκτονιών των αρχών του 20ού αιώνα από τον ίδιο θύτη. Ποια είναι κατά την άποψή σας, η σημασία αυτής της συμμαχίας; Περιγράψτε μας τις προτεραιότητες του «Δικτύου Αναγνώρισης Γενοκτονιών», του οποίου άλλωστε είστε Συντονιστής.
Η ενότητα των θυμάτων των τριών Γενοκτονιών είναι σημαντική προϋπόθεση για την επιτυχία του αγώνα τους. Την ενότητα αυτή θα τη χαρακτήριζα ως «συμμαχία των αθώων».
Η συμμαχία αυτή προσθέτει τεράστια δυναμική στον αγώνα, που είναι αγώνας για τη νίκη της ανθρωπότητας απέναντι στη βαρβαρότητα, για τον θρίαμβο της ζωής πάνω στην ιδεολογία του θανάτου. Πρόκειται δηλαδή με άλλα λόγια για το σημαντικότερο αγώνα πάνω στον πλανήτη.
Ως Δίκτυο εργαζόμαστε αθόρυβα και συστηματικά, χωρίς τυμπανοκρουσίες. Μας ενδιαφέρει η ουσία, να εντοπιστεί η επόμενη χώρα που θα προχωρήσει στην αναγνώριση των τριών Γενοκτονιών. Στην επόμενη συνεδρίασή μας θα εξετάσουμε όλα τα δεδομένα.
Επιπλέον, μετά την ανέγερση του μνημείου στον Πειραιά, θα εξετάσουμε τις δυνατότητες ανέγερσης και άλλων μνημείων και σε άλλες πόλεις. Μας ενδιαφέρει η Αθήνα και όχι μόνο, ακόμη και πόλεις του εξωτερικού.
Στόχος είναι η διεύρυνση των συνεργασιών του Δικτύου, που σημαίνει ανάπτυξη των δυνατοτήτων του. Τέλος προγραμματίζουμε την πραγματοποίηση του 3ου διεθνούς συνεδρίου «Τρεις Γενοκτονίες, μια Στρατηγική».
Πέστε μας σχετικά με το μνημείο της Γενοκτονίας στον Πειραιά, που ξεκίνησε με δική σας πρωτοβουλία. Ακόμη, θα έχετε ακούσει ότι υπάρχουν διάφορες απόψεις γι' αυτό. Ποια είναι η δική σας γνώμη;
Όλα ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 2015, όπου με επιστολή μας στους Δήμους-Λι-μάνια της χώρας που υποδέχτηκαν πρόσφυγες, ζητήσαμε να ανεγείρουν μνημεία Γενοκτονίας σε εμφανή σημεία στη θάλασσα, που να θυμίζουν την έλευση όσων προγόνων μας είχαν επιβιώσει της Γενοκτονίας. Ανταποκρίθηκε ο Πειραιάς, με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού του Συμβουλίου, ενώ ο δημοτικός σύμβουλος Ευάγγελος Μαρινάκης ζήτησε να καλύψει το κόστος του μνημείου, στη μνήμη της Πόντιας μητέρας του.
Μετά την επιλογή του δημιουργού από τον δωρητή, χρειάστηκε πολύς χρόνος για να δημιουργηθεί.
Ένας άλλος λόγος της καθυστέρησης ήταν η αναδιαμόρφωση της πλατείας Αλεξάνδρας, η οποία θα μετονομαστεί σε «πλατεία 19ης Μαΐου». Τελικά, τα αποκαλυπτήρια του μνημείου έγιναν στις 21 Μαΐου. Πρόκειται για μια μεγαλειώδη σύνθεση, πολλαπλά συμβολική.
Έχω ακούσει και διαβάσει διάφορες απόψεις, ο θόρυβος που γίνεται είναι δικαιολογημένος κατά την άποψή μου, επειδή πρωτίστως είναι μνημείο Γενοκτονίας, επιπλέον θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι δεν πρόκειται για ένα συμβατικό έργο, αλλά μοντέρνο, που περικλείει όμως μέσα του μνήμη, σύμβολα, τόπους, ανθρώπους. Είναι κάτι μοναδικό και πρωτόγνωρο και γι' αυτό είναι φυσικό να έχει διάφορες αναγνώσεις.
Θεωρώ πολύ ενδιαφέρουσες τις συζητήσεις που γίνονται σχετικά με αυτό. Είναι βέβαιο ότι όλοι θέλουν να το επισκεφτούν και να το παρατηρήσουν από κοντά. Είμαστε ευγνώμονες στον Δήμο και τον δωρητή και αναμένουμε κι άλλους μιμητές, γιατί ο αγώνας αυτός μόλις τώρα ξεκίνησε.
Ως Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ποντίων Εκπαιδευτικών έχετε υπογράψει ένα σύμφωνο συνεργασίας με το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Αναμφισβήτητα αυτό είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, αλλά και ασυνήθιστο. Μιλήστε μας γι' αυτό.
Το σύμφωνο υπογράφτηκε τον Ιούνιο του 2016 και επεκτάθηκε τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, με τη συμμετοχή και της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων Ευρώπης (Ο.Σ.Ε.Π.Ε.). Ένα σύμφωνο όμως είναι απλώς ένα κείμενο καλών προθέσεων. Μπορούν να συνταχθούν και να υπογραφούν πολλά τέτοια. Αυτό από μόνο του δεν λέει τίποτε.
Σημασία δεν έχουν οι υπογραφές αυτές καθαυτές, αλλά η υλοποίησή του. Εμείς επεξεργαζόμαστε τα δεδομένα, καταλήγουμε σε συγκεκριμένες και υλοποιήσιμες
προτάσεις. Για να γίνει όμως αυτό οφείλουμε, αν και εθελοντές, να εργαζόμαστε με επαγγελματική νοοτροπία. Σε κάθε περίπτωση πάντως ο ρόλος του Πρύτανη κ. Αχιλλέα Ζαπράνη είναι καθοριστικός. Πρόκειται για ένα άνθρωπο ευφυή, ένα επιστήμονα υψηλού κύρους, ευαισθησίας και ήθους. Αυτός άνοιξε τις πύλες του Πανεπιστημίου σε εμάς, και συνεπώς στον ποντιακό ελληνισμό και όχι μόνο. Εμείς τον τιμήσαμε πρόσφατα, για όσα έχει κάνει μέχρι τώρα. Τα καλύτερα όμως βρίσκονται μπροστά μας.
Κατά το επόμενο ακαδημαϊκό έτος θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες ίδρυσης Ινστιτούτου σπουδών των λαών της Ανατολής. Άλλα σημεία του συμφώνου προβλέπουν: τη λειτουργία σχολείου διδασκαλίας της ποντιακής διαλέκτου (φέτος λειτούργησαν, με μεγάλη επιτυχία, 10 τμήματα στα οποία δίδαξαν μέλη μας εθελοντικά, ενώ θα λειτουργήσουν και από το επόμενο φθινόπωρο), την ίδρυση - για πρώτη φορά στην ιστορία της εκπαίδευσης - τμήματος μεταπτυχιακών σπουδών στην ποντιακή διάλεκτο (αν όλα πάνε καλά προβλέπεται να ξεκινήσει από τις αρχές του 2018), τη διδασκαλία της ποντιακής διαλέκτου μέσω του διαδικτύου, σε τμήματα που θα συγκροτηθούν από την Ο.Σ.Ε.Π.Ε., ενώ συζητάμε το ενδεχόμενο πραγματοποίησης εκεί του 3ου συνεδρίου «Τρεις Γενοκτονίες, μια Στρατηγική» κ.ά.
Ο Σύλλογος Ελληνοαρμενικής Φιλίας, του οποίου είστε Γενικός Γραμματέας, πέρασε μια φάση σχετικής αδράνειας.
Σχεδιάζετε κάτι;
Ακολούθησε τον Σεπτέμβρη του 2010 το 2ο συνέδριο στην παλαιά Βουλή, στην Αθήνα, ενώ ετοιμάζεται το 3ο. Παράλληλα, εδώ κι ένα χρόνο, ήταν ο πρωτεργάτης της συγκρότησης του «Δικτύου Αναγνώρισης Γενοκτονιών» στην Ελλάδα, όπου συμμετέχουν στελέχη από τον ποντιακό και μικρασιατικό χώρο, καθώς και από την ασσυριακή και την αρμενική κοινότητα.
Σπούδασε Παιδαγωγικά και Πολιτικές Επιστήμες, μεταπτυχιακά στη νεότερη Οθωμανική Ιστορία, διδακτορική διατριβή στην Κοινωνιολογία. Με σημαντικό συγγραφικό έργο, εισηγήσεις σε επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες, με τεράστιο αριθμό ομιλιών στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπου ως πυρήνα τοποθετεί την εκπαίδευση, την ιστορία και τον ελληνισμό της Ανατολής.
Δίδαξε «Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης» στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ τα τελευταία 15 χρόνια διδάσκει «Ιστορία του ελληνισμού της Ανατολής και όψεις της σύγχρονης τουρκικής κοινωνίας» (μεταπτυχιακού επιπέδου) στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας. Χαρακτηριστική περίπτωση συνδυασμού επιστήμονα και ακτιβιστή.
Πρόεδρος του «Πανελληνίου Συνδέσμου Ποντίων Εκπαιδευτικών», μέλος πολλών επιστημονικών και κοινωνικών φορέων και Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου Ελληνοαρμενικής Φιλίας.
Στον Σαρκίς Αγαμπατιάν
Κύριε Παυλίδη, είναι γεγονός ότι πρωταγωνιστήσατε στη συμμαχία των θυμάτων των Γενοκτονιών των αρχών του 20ού αιώνα από τον ίδιο θύτη. Ποια είναι κατά την άποψή σας, η σημασία αυτής της συμμαχίας; Περιγράψτε μας τις προτεραιότητες του «Δικτύου Αναγνώρισης Γενοκτονιών», του οποίου άλλωστε είστε Συντονιστής.
Η ενότητα των θυμάτων των τριών Γενοκτονιών είναι σημαντική προϋπόθεση για την επιτυχία του αγώνα τους. Την ενότητα αυτή θα τη χαρακτήριζα ως «συμμαχία των αθώων».
Η συμμαχία αυτή προσθέτει τεράστια δυναμική στον αγώνα, που είναι αγώνας για τη νίκη της ανθρωπότητας απέναντι στη βαρβαρότητα, για τον θρίαμβο της ζωής πάνω στην ιδεολογία του θανάτου. Πρόκειται δηλαδή με άλλα λόγια για το σημαντικότερο αγώνα πάνω στον πλανήτη.
Ως Δίκτυο εργαζόμαστε αθόρυβα και συστηματικά, χωρίς τυμπανοκρουσίες. Μας ενδιαφέρει η ουσία, να εντοπιστεί η επόμενη χώρα που θα προχωρήσει στην αναγνώριση των τριών Γενοκτονιών. Στην επόμενη συνεδρίασή μας θα εξετάσουμε όλα τα δεδομένα.
Επιπλέον, μετά την ανέγερση του μνημείου στον Πειραιά, θα εξετάσουμε τις δυνατότητες ανέγερσης και άλλων μνημείων και σε άλλες πόλεις. Μας ενδιαφέρει η Αθήνα και όχι μόνο, ακόμη και πόλεις του εξωτερικού.
Στόχος είναι η διεύρυνση των συνεργασιών του Δικτύου, που σημαίνει ανάπτυξη των δυνατοτήτων του. Τέλος προγραμματίζουμε την πραγματοποίηση του 3ου διεθνούς συνεδρίου «Τρεις Γενοκτονίες, μια Στρατηγική».
Πέστε μας σχετικά με το μνημείο της Γενοκτονίας στον Πειραιά, που ξεκίνησε με δική σας πρωτοβουλία. Ακόμη, θα έχετε ακούσει ότι υπάρχουν διάφορες απόψεις γι' αυτό. Ποια είναι η δική σας γνώμη;
Όλα ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 2015, όπου με επιστολή μας στους Δήμους-Λι-μάνια της χώρας που υποδέχτηκαν πρόσφυγες, ζητήσαμε να ανεγείρουν μνημεία Γενοκτονίας σε εμφανή σημεία στη θάλασσα, που να θυμίζουν την έλευση όσων προγόνων μας είχαν επιβιώσει της Γενοκτονίας. Ανταποκρίθηκε ο Πειραιάς, με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού του Συμβουλίου, ενώ ο δημοτικός σύμβουλος Ευάγγελος Μαρινάκης ζήτησε να καλύψει το κόστος του μνημείου, στη μνήμη της Πόντιας μητέρας του.
Μετά την επιλογή του δημιουργού από τον δωρητή, χρειάστηκε πολύς χρόνος για να δημιουργηθεί.
Ένας άλλος λόγος της καθυστέρησης ήταν η αναδιαμόρφωση της πλατείας Αλεξάνδρας, η οποία θα μετονομαστεί σε «πλατεία 19ης Μαΐου». Τελικά, τα αποκαλυπτήρια του μνημείου έγιναν στις 21 Μαΐου. Πρόκειται για μια μεγαλειώδη σύνθεση, πολλαπλά συμβολική.
Έχω ακούσει και διαβάσει διάφορες απόψεις, ο θόρυβος που γίνεται είναι δικαιολογημένος κατά την άποψή μου, επειδή πρωτίστως είναι μνημείο Γενοκτονίας, επιπλέον θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι δεν πρόκειται για ένα συμβατικό έργο, αλλά μοντέρνο, που περικλείει όμως μέσα του μνήμη, σύμβολα, τόπους, ανθρώπους. Είναι κάτι μοναδικό και πρωτόγνωρο και γι' αυτό είναι φυσικό να έχει διάφορες αναγνώσεις.
Θεωρώ πολύ ενδιαφέρουσες τις συζητήσεις που γίνονται σχετικά με αυτό. Είναι βέβαιο ότι όλοι θέλουν να το επισκεφτούν και να το παρατηρήσουν από κοντά. Είμαστε ευγνώμονες στον Δήμο και τον δωρητή και αναμένουμε κι άλλους μιμητές, γιατί ο αγώνας αυτός μόλις τώρα ξεκίνησε.
Ως Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ποντίων Εκπαιδευτικών έχετε υπογράψει ένα σύμφωνο συνεργασίας με το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Αναμφισβήτητα αυτό είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, αλλά και ασυνήθιστο. Μιλήστε μας γι' αυτό.
Το σύμφωνο υπογράφτηκε τον Ιούνιο του 2016 και επεκτάθηκε τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, με τη συμμετοχή και της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων Ευρώπης (Ο.Σ.Ε.Π.Ε.). Ένα σύμφωνο όμως είναι απλώς ένα κείμενο καλών προθέσεων. Μπορούν να συνταχθούν και να υπογραφούν πολλά τέτοια. Αυτό από μόνο του δεν λέει τίποτε.
Σημασία δεν έχουν οι υπογραφές αυτές καθαυτές, αλλά η υλοποίησή του. Εμείς επεξεργαζόμαστε τα δεδομένα, καταλήγουμε σε συγκεκριμένες και υλοποιήσιμες
προτάσεις. Για να γίνει όμως αυτό οφείλουμε, αν και εθελοντές, να εργαζόμαστε με επαγγελματική νοοτροπία. Σε κάθε περίπτωση πάντως ο ρόλος του Πρύτανη κ. Αχιλλέα Ζαπράνη είναι καθοριστικός. Πρόκειται για ένα άνθρωπο ευφυή, ένα επιστήμονα υψηλού κύρους, ευαισθησίας και ήθους. Αυτός άνοιξε τις πύλες του Πανεπιστημίου σε εμάς, και συνεπώς στον ποντιακό ελληνισμό και όχι μόνο. Εμείς τον τιμήσαμε πρόσφατα, για όσα έχει κάνει μέχρι τώρα. Τα καλύτερα όμως βρίσκονται μπροστά μας.
Κατά το επόμενο ακαδημαϊκό έτος θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες ίδρυσης Ινστιτούτου σπουδών των λαών της Ανατολής. Άλλα σημεία του συμφώνου προβλέπουν: τη λειτουργία σχολείου διδασκαλίας της ποντιακής διαλέκτου (φέτος λειτούργησαν, με μεγάλη επιτυχία, 10 τμήματα στα οποία δίδαξαν μέλη μας εθελοντικά, ενώ θα λειτουργήσουν και από το επόμενο φθινόπωρο), την ίδρυση - για πρώτη φορά στην ιστορία της εκπαίδευσης - τμήματος μεταπτυχιακών σπουδών στην ποντιακή διάλεκτο (αν όλα πάνε καλά προβλέπεται να ξεκινήσει από τις αρχές του 2018), τη διδασκαλία της ποντιακής διαλέκτου μέσω του διαδικτύου, σε τμήματα που θα συγκροτηθούν από την Ο.Σ.Ε.Π.Ε., ενώ συζητάμε το ενδεχόμενο πραγματοποίησης εκεί του 3ου συνεδρίου «Τρεις Γενοκτονίες, μια Στρατηγική» κ.ά.
Ο Σύλλογος Ελληνοαρμενικής Φιλίας, του οποίου είστε Γενικός Γραμματέας, πέρασε μια φάση σχετικής αδράνειας.
Σχεδιάζετε κάτι;
Έχετε δίκιο, παρόλο που ο ηλεκτρονικός κόμβος του Συλλόγου ellinoarmeniki-filia.gr λειτουργεί ανελλιπώς και ενημερώνεται συνεχώς. Είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με τον Πρόεδρο Νίκο Λυγερό. Κατά τις επόμενες ημέρες θα συνεδριάσει το Δ.Σ. και θα θέσει προτεραιότητες για το επόμενο διάστημα. Μπορώ να σας πω ότι μας ενδιαφέρει η περίπτωση του Αρτσάχ και σκοπεύουμε να λάβουμε σχετικές πρωτοβουλίες.
Σε κάθε περίπτωση στρατηγικός μας στόχος είναι να φέρουμε τους δύο ιστορικούς λαούς Ελλάδας και Αρμενίας ακόμη πιο κοντά. Αυτό μπορεί να γίνει με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και με ενδυνάμωση της δράσης μας.
Κύριε Παυλίδη, σας ευχαριστούμε που είχατε την καλοσύνη να συζητήσετε μαζί μας τα σημαντικά αυτά θέματα.
Εγώ σας ευχαριστώ. Ήταν χαρά μου να επικοινωνήσω με την ελληνο-αρμενική κοινότητα. Άλλωστε, πάντα είχα την αίσθηση ότι αποτελώ κι εγώ μέλος της.
Περιοδικό της ελληνικής αρμενικής κοινότητας "Τα Αρμενικά", τεύχος 93 (Απρίλιος-Μάιος-Ιούνιος 2017, σελίδες 30-31)
Περιοδικό της ελληνικής αρμενικής κοινότητας "Τα Αρμενικά", τεύχος 93 (Απρίλιος-Μάιος-Ιούνιος 2017, σελίδες 30-31)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου